به گزارش خبرگزاری کردپرس، رضا میرزاد در این یادداشت می‌نویسد:

گمانه‌زنی‌ها، تحلیل‌ها و بررسی‌ها پیرامون استانداران، این روزها به اوج خود رسیده است و با استقرار کمیته انتصابات دولت جدید در وزارت کشور، در روزهای آینده استانداران جدید معرفی و روانه اتاق‌های محل کار خود در استانداری‌های کشور خواهند شد. در استان ایلام نیز خبرها حکایت از شکل‌گیری کمیته انتخاب استاندار ایلام دارد. 

برخی کانال‌های خبری نیز از عدم توافق بر نام‌های مطرح بومی برای سکان استانداری ایلام دارند. 

برخی نیز نام‌های مطرح شده را فیک دانسته و طرح نام برخی از افراد را به سفارش صاحب نام در برخی کانال‌ها دانسته و اصولاً طرح نام برخی از افراد برای استانداری ایلام را در حد و اندازه آن فرد نمی‌دانند. 

روایت دیگری نیز از توافق بر سر گزینه غیر بومی توسط نمایندگان، بشرط حفظ معاونین فعلی تحت حمایت برخی نمایندگان، خبر می‌دهد. 

از طرفی گاه و بیگاه نمایندگان مجلس نیز از حمایت از گزینه بومی سخن و به کارزار انتخاب استاندار بومی در استان ایلام نیز پیوسته‌اند. 

با این وصف استان ایلام، که سهم قابل توجهی در تولید ناخالص ملی دارد و در همه‌ی بخش‌ها از نفت و گاز و کشاورزی گرفته تا مرز مشترک و استراتژی با کشور عراق، اگر نگوییم بی‌نظیر است ولی موقعیتی کم نظیر در کشور را داراست. 

استانی که در این شرایط و موقعیت نیازمند مدیری توانمند و جسور است؛ که درمقابل قبیله گرایی و سهم خواهی گعده‌های سیاسی بایستد و درصدد رفع عقب افتادگی‌های استان برآید. 

بتواند شایسته سالاری را در انتخاب معاونین و مدیران ملاک عمل قراردهد و خود استان ایلام را نوعی سکوی پرتاب برای آینده سیاسی خود به حساب نیاورد. 

توان آن را داشته باشد تا ناکارآمدی‌ها را که کاسه صبر مردم این دیار را لبریز کرده است، کارآمد کند و شرایط را برای تصدی مدیرانی شایسته و متکثر فراهم کند و نور امید را در قلب مردمانی که تاب آورند و از غم گریزان‌اند، روشن کند و مردم طعم حکمرانی خوب را بچشند. 

از دولت چهاردم انتظار آن است تا استانداری کارآمد، پاکدست، مجرب، برنامه محور، عادل، دلسوز و غیرتبعیض‌گر را برای ایلام برگزیند، تا بتواند استان را گامی به جلو ببرد. 

حال این استاندار بومی باشد یا غیر بومی، عجم باشد یا عرب، کرد باشد یا لر و فارس... آن چه مهم است کارآمدی و شایسته گزینی است. 

اصرار برخی بر معیار منسوخ شده بومی‌بودن یا نبودن در انتخاب استاندار ایلام، ریشه در ترجیح منافع گروهی، قومی و فردی بر منافع و مصالح همگانی است امری که با اصرار و پافشاری گروه‌های صاحب نفوذ و لابی‌های قدرت موجب گرفتار شدن استان به چرخه‌ی توسعه نامتوازن و نامتعادل است.