به گزارش خبرگزاری کردپرس، سالها است مردم استان ایلام افتخار میزبانی و خدمت به زائران عتبات عالیات خصوصا هر ساله در ایام اربعین را نصیب خود کرده اند.

خدمات متنوع مردم استان ایلام به زائران اربعین در جای جای استان ایلام مشهود بوده و میلیون ها نفر از مردم ایران در این سالها خاطرات شیرین از خوش خدمتی مردم استان ایلام را با خود به ارمغان برده اند.

هر ساله ورودی های چند گانه به استان ایلام در شهرستانهای مختلف استان از جمله ایوان، چرداول، هلیلان،سیروان، بدره، دره شهر، دهلران، ملکشاهی، ایلام و مناطق دیگر خصوصاً مرز مهران شاهد جلوه های کم نظیری از خدمت رسانی مردم استان ایلام به زائران اربعین است.

اما شاید برای بسیاری از هم وطنان شنیدن این نکته بسیار جالب باشد که مردمان سرزمین ایلام در خارج از این استان و در کشور عراق هم خدمت به زائران اربعین را فراموش نکرده اند.

در سفر به کشور عراق و ساعتی پس از غروب آفتاب اتوبوسی که ما را به سمت شهر نجف می برد برای استراحتی کوتاه در یکی از موکب های حد فاصل شهرهای بدره و جسان عراق توقف می کند.

در این موکب همانند دیگر موکب هایی که مردم عراق از مرز مهران تا نجف و کربلا تدارک دیده اند خدمات گوناگونی از جمله تهیه آب خنک، چای و غذا در وعده های مختلف و محل استراحت و اسکان توسط میزبانانی مهمان نواز و به معنای واقعی شیفته ی خدمت به زائران تدارک دیده شده است.

بعد از صرف چای و شام فرصتی فراهم است که با تعدادی از این میزبانان مهمان نواز گفتگوی کوتاهی داشته باشم. صحبت کردن بیشتر خادمین این موکب به زبان کردی برایم جالب توجه و انگیزه این گفتگو است. در این گفتگو ها و در کمال تعجب متوجه می شوم بیشتر افرادی که در این موکب در حال خدمت رسانی هستند اصالت و ملیت اصلی آنها ایرانی و ایلامی است که به گفته ی خودشان دهها سال پیش و زمانی که هنوز مرزهای کنونی بین ایران و عراق ترسیم نشده در عراق و در شهرهای جسان و بدره مستقر شده اند.

حسینعلی کوچه علی یکی از خادمین این موکب در حالی که با کتری های بزرگ روی آتش در حال تهیه چای برای زائران است با لهجه کردی ایلامی می گوید: اجداد آنها شاید حدود 100 سال پیش از شهرستان ملکشاهی استان ایلام به عراق آمده و در شهر جسان که در چند کیلومتری این موکب است ساکن شده است.

او که در دوران میانسالی عمر خودش است می گوید پدر و مادرش هنوز هم به زبان کردی صحبت می کنند و هیچوقت عربی صحبت کردن با افراد خانواده را باب نکرده و آن را به خانه نیاورده اند.

او می گوید: چندین خانواده از همین ایلامی ها و ملکشاهی های مقیم جسان با کمک های مالی اشتراکی خود هر ساله این موکب را در ایام اربعین راه اندازی و در مدت یکماه به زائرانی که از ایران رهسپار نجف و کربلا هستند خدمت رسانی می کنند.

به گفته این مهاجر ایلامی نسل سوم ساکن در جسان عراق، مهاجرت اجدادش از ملکشاهی به جسان و یا دیگر شهرهای عراق زمانی بوده که حد و حدودات مرزی به شکل کنونی در آن روزگاران وجود نداشته و مراودات بین این مناطق به راحتی صورت گرفته است. بعد از سالها حضور این ایلامی ها در عراق آنها همچنان ارتباطات خانوادگی با اقوامشان که در ایلام و ملکشاهی هستند را حفظ کرده اند.

عباس پسر حسینعلی که دانشجوی دانشگاه بغداد است از گوشی موبایلش مخاطبان زیادی را نشانم می دهد که در استان ایلام هستند و از طریق واتس آپ یا دیگر امکانات مجازی با آنها در ارتباط است. عباس شماره یکی از اقوامش در ملکشاهی را به من می دهد و می گوید: زمانی که دوباره به ایلام برگشتی به او زنگ بزن و ماجرای این دیدار را به او بگویم.

حسینعلی در ادامه می گوید: افراد بسیار دیگری را در شهرهای بغداد، کوت، نجف، کربلا و مناطق دیگر عراق را می شناسد که ایرانی و ایلامی الاصل بوده که به لحاظ اینکه دهها سال است ساکن کشور عراق و تابعیت آنجا را دارند هر ساله در برپایی موکب و خدمت رسانی به زائران اربعین پیشقدم بوده و بصورت منظم موکب های خدمت رسانی در مسیر کربلا برپا می کنند. او آدرس و مشخصات یکی از این موکب های ایلامی های مقیم عراق را در مسیر کربلا و نجف که با آنها آشنایی و ارتباط دارد به من می دهد تا در صورت رفتن به کربلا با آنان گفتگو کنم.

در حد فاصل عمود یک هزار تا یک هزار و صد بر اساس آدرسی که از قبل گرفته ام سری به این موکب که بسیاری از عوامل آن اصلیت ایلامی دارند می زنم. بسیاری از موکب های مسیر نجف تا کربلا ویژگی ها و کارکرد آنها بسیار متفاوت تر از موکب هایی است که در ایران یا مرز مهران وجود دارد.

تأسیسات اقامتی و رفاهی کامل در یک زمین حدود دو هزار متری شامل یک محل اسکان و استراحت حدوداً ۳۰۰ متری در دو طبقه با دهها تشک و پتوی تمیز که هر ساعت دهها نفر در آن در حال استراحت هستند با داشتن چند کولر گازی که در این گرمای داغ و سوزان عراق فضای خنکی را فراهم کرده اند، حمام و سرویس های بهداشتی در محوطه موکب، انبار مواد غذایی که پر از کالاهای خوراکی ایرانی و عراقی و آب معدنی هایی با آرم شرکت ایرانی زمزم و یک شرکت دیگر عراقی است، یک آشپزخانه ی بزرگ در انتهای محوطه ی این موکب که در دید عموم نیست با امکانات متنوع برای تهیه غذا و کباب و فلافل و کباب کوبیده و کباب گص و غذاهای دیگر و همچنین فضایی در ورودی موکب که محل پذیرایی از زائران است از جمله امکانات این موکب است.

در فضای شلوغ این موکب و ساعتی قبل از زمان پذیرایی در وعده ی نهار و در ساعتی که عوامل موکب در حال توزیع هندوانه ایرانی هستند راشد یکی از متولیان و عوامل این موکب که اصلیت وی کرد ایرانی و ایلامی است را برای گفتگو با من معرفی می کنند.

او را در طبقه زیرین موکب که محل پذیرایی و ملاقات مهمانان ویژه و معرفی شده از ملیت های مختلف است را ملاقات می کنم. راشد که پنجاه و چند ساله نشان می دهد از ایلامی های مهاجر نسل سوم در کشور عراق است که در بغداد متولد شده است و به قول خودش در زمینه تجارت فعالیت می کند. او در خصوص نحوی فعالیت و اداره ی این موکب می گوید: چند سال پس از سقوط دولت صدام با مشارکت افراد طایفه‌شان زمین این موکب را خریداری و تجهیز کرده اند که به گفته ی او هر ساله تجهیزات و امکانات آن که بصورت دائم مستقر هستند در حال تکمیل شدن هستند.

راشد در خصوص نحوه تأمین هزینه های این موکب می گوید: یک طایفه ی حدود 20 خانواری ایلامی های مقیم عراق و بغداد و مشارکت تعدادی دیگر از نیکوکاران عراقی ساکن در نجف تأمین کننده ی هزینه های این موکب بوده که پس از پایان اربعین این هزینه ها بین این تعداد خانواده تقسیم می‌شود بعلاوه ی اینکه در طول برگزاری مراسم پیاده روی اربعین کمک هایی که از ایران رسیده اند برای خدمت به زائران اربعین هم در اختیار این موکب قرار می گیرد.

به گفته گردانندگان این موکب، فعالیت آن حدود دوماه بوده که یک ماه صرف آماده سازی تجهیزات و فضای داخلی و خدمت رسانی موکب است و یک ماه هم خدمت رسانی شبانه روزی به زائران اربعین که معمولا توسط حدود 50 نفر عوامل صورت می گیرد.

اداره و گرداندن موکب فرآیندی است شامل نظم و برنامه ریزی منظم و منسجم، عشق و علاقه وصف ناپذیر خدمت به زائران و مهمانان، داشتن برنامه غذایی منظم برای پذیرایی، حس مسئولیت پذیری و نگاه فراملیتی به مهمانان، مهربانی و روابط اجتماعی قوی، صرف هزینه های مالی نسبتاً زیاد و استفاده از تجربیات گرانسنگ سالهای گذشته که سازماندهی چنین فرایندی نیاز به برنامه ریزی و پشتکار کم نظیری دارد.

یکی از نکاتی که در گفتگو با راشد متوجه آن شدم این بود که وی با نگاهی فرا ملیتی و انسان دوستانه تر به موضوع اربعین و خدمت به زائران و مهمانان بیشمار در موسم اربعین، چندان دوست نداشت که روی ملیت ایرانی و ایلامی بودن خود و عوامل این موکب تأکید کند چیزی که گفتگوی نیم ساعته ی وی با من به زبان های کردی، فارسی و عربی که شاید انتخابی هوشمندانه از طرف او بود و همچنین استفاده از خادمینی با قومیت های گوناگون این موضوع را تأیید می کرد. 

در مسیر چند ده کیلومتری نجف تا کربلا که پر از موکب های خدمت رسانی است در صورت جستجوی بیشتر قطعاً می توانستم موکب های ایرانی و متعلق به ایلامی های مهاجر دهه های گذشته به تعداد بیشتری را پیدا و با عوامل آنها گفتگو کنم اما من به زودی متوجه شدم که اغلب این موکب ها ، چه موکب های ایرانی، ایلامی، عراقی، کویتی و حتی پاکستانی و هندی که در تعداد بسیاری از آنها حضور پیدا کردم همگی آرمان های مشترکی دارند و آن خدمت بی منت و بدون مرز و فراملیتی و فرا زبانی به زائران اربعین است.