به گزارش کردپرس به نقل از خبرگزاری فرانسه، کردستان عراق به عنوان منطقه ای نسبی ثبات در خاورمیانه متلاطم معرفی شده که به دلیل روابط نزدیک با ایالات متحده و اروپا، سرمایه گذاران خارجی را به خود جذب می کند.

با این حال، فعالان و چهره‌های اپوزیسیون ادعا می‌کنند که این منطقه که از سال 1991 خودگردان شده است، با مشکلات مشابه سایر مناطق عراق مانند فساد، سرکوب سیاسی و تبانی صاحبان قدرت مواجه است.

انتخابات پارلمانی ارمروز 20 اکتبر 2024 که ابتدا برای دو سال پیش برنامه ریزی شده بود، چهار بار به دلیل اختلافات بین دو حزب تاریخی منطقه، حزب دمکرات کردستان  و اتحادیه میهنی کردستان  به تعویق افتاد.

این دو حزب توسط دو خانواده کرد قدرتمند کنترل می شوند: حزب دموکرات کردستان توسط بارزانی ها و اتحادیه میهنی کردستان توسط طالبانی ها کنترل می شود.

بر اساس قانون 30 کرسی از 100 کرسی پارلمان کردستان به زنان اختصاص داده شده است.

علیرغم برگزاری گردهمایی های انتخاباتی و بسیج شبکه های حمایتی آنها، کارشناسان می گویند که ناامیدی گسترده عمومی از احزاب وجود دارد که به دلیل شرایط تیره اقتصادی منطقه تشدید شده است.

حوری محمد، یک زن خانه دار 66 ساله گفت که به حزب دموکرات کردستان، که بر اربیل مرکز آن تسلط دارد، رای داده زیرا این حزب «در خدمت مردم است».

او ابراز امیدواری کرد که دولت بعدی «به طبقات فقیر توجه کند زیرااکثریت جمعیت ما امکانات محدودی دارند».

دلیمان شریف، کارمند 47 ساله در سلیمانیه، دومین شهر بزرگ کردستان عراق و پایگاه اصلی حزب اتحادیه میهنی کردستان، گفت که مخالف دولت است.

او در آستانه برگزاری انتخابات گفت: «از همه می‌خواهم بسیج شوند و علیه این رژیم کنونی رای دهند.»

سرتیپ جوهر، ناراضی و مفسر سیاسی اتحادیه میهنی کردستان، گفت که ممکن است احزاب اپوزیسیون مانند نسل جدید و جنبشی به رهبری لاهور شیخ جنگی، از مخالفان طایفه طالبانی، از رای اعتراضی سود ببرند.

در یکی از حوزه‌های رای‌گیری در سلیمانیه، حدود 20 نفر از صبح یکشنبه قبل از آغاز رای‌گیری، برای شرکت در رای‌گیری صف کشیده بودند.

شوان فاضل، تحلیلگر سیاسی و دانشجوی دکترا در دانشگاه بوستون ایالات متحده خاطرنشان کرد که «ناامیدی فزاینده ای از هر دو حزب حاکم بر این منطقه وجود دارد».

او گفت: «شرایط زندگی مردم در دهه گذشته بدتر شده است». او با اشاره به اینکه پرداخت نامنظم حقوق 1.2 میلیون کارمند دولتی منطقه مشکل ساز شده گفت: این حقوق تنها «منبع درآمد حیاتی برای خانوارها» است.

این موضوع با تنش‌های جاری میان کردستان و دولت فدرال عراق در بغداد، در بحبوحه اختلافات بر سر کنترل صادرات نفت سودآور منطقه، مرتبط است.

فاضل گفت که ایجاد چهار حوزه انتخابیه جدید برای این انتخابات -- که تنها یک حوزه انتخابیه قبلی تغییر کرده است -- "می تواند منجر به توزیع مجدد در سهم آرا و کرسی های پارلمان بعدی شود."

با این حال، او همچنان پیش‌بینی کرد که حزب دمکرات کردستان به دلیل «انضباط و انسجام داخلی» بتواند اکثریت کرسی های قبلی خود را حفظ کند.

حزب دمکرات کردستان با 45 کرسی در مقابل 21 کرسی حزب اتحادیه میهنی کردستان، بزرگترین حزب پارلمان است.

کسب اکثریت حزب دمکرات کردستان در پارلمان های قبلی با اتحاد با نمایندگانی که از طریق اختصاص سهمیه برای اقلیت های ترکمن، ارمنی و مسیحی انتخاب شده بودند، تضمین شد.

دادگاه فدرال عراق تعداد کرسی های پارلمان کردستان عراق را از 111 کرسی به 100 کرسی کاهش داده است اما پنج کرسی همچنان به اقلیت ها اختصاص دارد.

از شش میلیون نفر جمعیت این منطقه، 2.9 میلیون نفر واجد شرایط رای دادن به 100 نماینده، از جمله 30 زن هستند.

در آخرین انتخابات منطقه ای در سال 2018، مشارکت رای دهندگان 59 درصد بود.

پس از انتخاب، نمایندگان جدید پارلمان اقلیم کردستان برای تعیین رئیس اقلیم کردستان و نخست وزیر جدید رای گیری می کنند.

نچیروان بارزانی رئیس اقلیم کردستان روز یکشنبه گفت: «پس از برگزاری انتخابات و برای تشکیل دولتی برای خدمت به مردم کردستان عراق با هم مذاکره خواهیم کرد». وی ابراز امیدواری کرد که هر چه زودتر حکومت فراگیر تشکیل شود.

محمد الحسن، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در عراق، از انتخابات به عنوان فرصتی برای توسعه اقلیم کردستان استقبال کرد تا به قول او، «دوباره دموکراسی تقویت شده و ایده های جدیدی به نهادهای این منطقه تزریق شود.»

با این حال، سازان سعدالله، معلم 55 ساله می گوید که انتخابات را تحریم می کند.

او گفت: «این حکومت را نمی توان با رای دادن تغییر داد چرا که حاکمان فعلی قدرت خود را از طریق زر و زور حفظ می کنند.»