به گزارش خبرنگار کردپرس، براساس آمار سازمان خواربار و کشاورزی ملل‌ متحد (فائو)، کشور ایران رتبه نخست هدررفت تولیدات کشاورزی در دنیا را دارد. سهم ایران از کل غذایی که هر سال در جهان به هدر می‌ رود ۲.۷ درصد اعلام شده است. بر همین اساس، ضایعات مواد غذایی در ایران معادل ۳۵ میلیون تن در سال است در حالی ‌که در اتحادیه اروپا با ۲۷ کشور عضو، سالانه فقط ۹۰ میلیون تن مواد غذایی تبدیل به زباله‌ می ‌شود.

این مورد در حالی است که کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب در کشور بوده و سالیانه با این شرایط بیش از ۳۵ درصد از کل منابع آبی هدر می رود. در واقع ایران سالیانه ۴۰۰ میلیارد مترمکعب آب از نزولات جوی دریافت می کند اما به دلیل نبود مدیریت، تنها صد میلیارد مترمکعب از آن قابل بهره برداری است و بخش کشاورزی به تنهایی بیش از ۷۰ درصد از این آب را مصرف می کند.

کشاورزی و آب

این چالش میان آب و بخش کشاورزی به حدی است که مؤسسه بین المللی آب استکهلم در گزارشی به آن پرداخته؛ این مؤسسه در گزارش خود بیان کرده هیچ چیز بدون آب نمی تواند رشد کند. بنابراین، کل تولید غذای جهان و در نتیجه وجود ما، کاملاً به معنای واقعی کلمه به دسترسی مناسب کشاورزان به آب مورد نیاز برای رشد محصولاتشان بستگی دارد. با این حال، در سه دهه آینده، بخش کشاورزی باید دستخوش تحول بزرگی شود: برای تغذیه جمعیت در حال افزایش، کشاورزان باید ۵۰ تا ۷۰ درصد غذای بیشتری تولید کنند، اما باید به میزان قابل توجهی از آب کمتری استفاده کنند.

کشاورزی ممکن است بزرگترین چالش مرتبط با آب را در بین تمام بخش ها داشته باشد. امروزه بیش از ۷۰ درصد از کل برداشت آب شیرین در سطح جهان به کشاورزی اختصاص دارد، با این حال، این سهم باید به میزان قابل توجهی کاهش یابد. اگر بخواهیم تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰ میلیارد تن که تخمین زده می‌شود در سیاره ما زندگی می‌کنند غذا بدهیم، کشاورزی باید به سمت کشت محصولات کم ‌آب و استفاده از روش ‌های کارآمدتر آب روی آورد. تهدیدهایی مانند آلودگی فزاینده خاک و آب ناشی از کشاورزی باید به طور همزمان مورد توجه قرار گیرد.

امنیت غذایی

این مؤسسه در ادامه گزارش خود به امنیت غذایی و تناسب آن با آب اشاره کرده است؛ در بسیاری از نقاط جهان، کشاورزی به طور فزاینده ای دشوار می شود، زیرا الگوهای بارندگی به دلیل تغییرات آب و هوایی غیر قابل اعتماد تر می شوند. یک گزارش سازمان ملل خشکسالی را به عنوان "همه گیری بعدی" توصیف می کند و تحقیقات به خطر دائمی بودن خشکسالی برای ۲۵ درصد زمین تا سال ۲۰۵۰ اشاره می کند. تغییرات آب و هوایی تنها مقصر نیست. این وضعیت با مدیریت ضعیف آب و شیوه های کشاورزی که منجر به تخریب خاک می شود تشدید می شود.

تلاش برای بهترین مدیریت آب کشاورزی ممکن برای کشاورزان خرده پا در جهان اهمیت ویژه ای دارد. در سطح جهانی، آنان ستون فقرات تولید مواد غذایی هستند و توانایی آنان در آبیاری محصولات خود برای امنیت غذایی، سلامت، ایجاد شغل، کاهش فقر و ایجاد جوامع پایدار حیاتی است.

افزایش بهره وری در مزارع کوچک مستلزم سرمایه گذاری در نوع مدیریت صحیح آب است. یک رابطه سالم و موفق بین کشاورزی و آب مسئله یافتن یک راه حل جهانی نیست، بلکه در مورد درک شرایط محلی و استفاده از این دانش برای طراحی بهترین راه حل های ممکن است. راه حل های ابتکاری زیادی مانند آبیاری در مقیاس کوچک، کشاورزی دیم، حفاظت از خاک و آب و ترکیب های مختلف روش های مربوط وجود دارد. بسیاری از این شیوه‌ ها در حال حاضر در سطح محلی مورد استفاده قرار می ‌گیرند، اما اغلب مورد توجه کمی قرار گرفته و تقریباً هیچ پشتوانه مالی ندارند.

یکی از جنبه های مهم کشاورزی و مدیریت آب موفق، درک این است که کشاورزان چه محصولاتی را می توانند و باید کشت کنند. افزایش تنوع محصولات اغلب توصیه می شود، زیرا برای محصولات، خاک، تنوع زیستی مفید است و نحوه ارتباط همه آن ها با یکدیگر را بهبود می بخشد. یک توصیه تکراری افزایش تنوع است، چیزی که اغلب به نفع محصولات، خاک و تنوع زیستی - و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر است. چالش این هست که به طور همزمان مدیریت آب و بازده را بهبود بخشد و به مردم بیشتری دسترسی به آب پاک و سرویس بهداشتی ایمن را بدهد.

مدیریت آب

دیگر موردی که در گزارش مؤسسه بین المللی آب استکهلم عنوان شده در حوزه مدیریت آب است؛ یکی از پیشرفت ‌های مهم در درک اینکه چگونه کشاورزان خرده‌ مالک می ‌توانند انعطاف ‌پذیرتر شوند، به مشاور ارشد علمی مؤسسه، کارشناس مشهور جهانی آب، Malin Falkenmark، مرتبط است که اصطلاح آب سبز را ابداع کرد. آب سبز، به عبارت ساده، رطوبت محبوس شده در خاک است.

«فالکنمارک» پیشنهاد می کند که مدیریت صحیح این منبع پاسخی حیاتی به نیاز به کشاورزی پایدار است، به ویژه در آفریقا، جایی که تأثیرات مثبت زیادی بر امنیت غذایی در این قاره خواهد داشت. بهبود تولید مواد غذایی به نوبه خود نیاز به واردات مواد غذایی را کاهش می دهد که باعث ایجاد شغل و کمک به تحریک اقتصاد محلی و ملی می شود. به موازات آن، کشاورزی مبتنی بر مدیریت خوب آب باران یک شکل پایدار و انعطاف پذیر از کشاورزی هست. در قاره ای که به طور فزاینده ای با اثرات تغییرات آب و هوایی مواجه شده، این امر بسیار مهم است.

آلودگی آب

مؤسسه بین المللی آب استکهلم دیگر مسئله مهم در این زمینه را آلودگی آب دانسته است؛ همچنین یک ارتباط معکوس بسیار مشکل‌ ساز بین کشاورزی و آب وجود دارد که نیاز به توجه فوری دارد. در سطح جهانی، فعالیت‌ های کشاورزی مسئول بخش بزرگی از آلاینده‌ هایی است که به آرامی از طریق جریان‌ های آب و آب ‌های زیرزمینی که میلیاردها تن به آن تکیه دارند، راه خود را به دریا باز می ‌کنند. این جنبه از اهمیت بالایی برخوردار بوده و بخشی جدایی ناپذیر از چندین طرح و پروژه مؤسسه است. یکی از این پروژه ‌ها، کار گسترده مؤسسه بین المللی آب استکهلم پیرامون مفهوم منبع به دریاست که ارتباط بین آنچه در خشکی، در امتداد جریان ‌های آبی و در دریا اتفاق می ‌افتد را برجسته می ‌کند. /

* منبع: ترجمه شده از سایت مؤسسه بین المللی آب استکهلم