به گزارش کردپرس، در دو هفته گذشته تحولاتی در ترکیه اتفاق افتاد که امید به ازسرگیری روند صلح میان ترکیه با کردها به طور کلی و رفع تخاصم با پ.ک.ک به طور خاص را زنده کرد. از جمله این تحولات اعلام آمادگی رهبر حزب افراطی حرکت ملی ترکیه برای حضور رهبر زندانی پ.ک.ک در پارلمان- البته برای اعلام منحل شدن پ.ک.ک- اعلام آمادگی کردها به ندای دولت باغچه لی و نیز رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در این زمینه، پایان بی خبری از وضعیت عبدالله اوجالان، رهبر پ.ک.ک در زندان به دنبال دیدار او با برادرزاده اش و در نهایت حمله مسلحانه به تاسیسات هوا-فضای ترکیه در آنکارا بود که پ.ک.ک مسئولیت آن را بر عهده گرفت. ترکیه در واکنش به این حمله روزهاست مناطق کردنشین عراق و سوریه را به بهانه مقابله با پ.ک.ک و پاسخ به این حمله هدف حملات همه جانبه قرار داده است.

جیران اوزجان، نماینده سابق حزب کردگرای دموکراتیک خلقها در آمریکا -که سال گذشته نامش را قبل از انتخابات به دلیل ترس از انحلال به دم پارتی تغییر داد- در مصاحبه با نشریه المانیتور آمریکا به تشریح مولفه های مهم در تعامل دولت ترکیه با پ.ک.ک پرداخت.

او با اشاره به بی نتیجه بودن نبرد 40 ساله میان پ.ک.ک و دولت ترکیه تاکید کرد در این مدت، نه حزب کارگران کردستان ترکیه تواسنسته ارتش دوم ناتو را از بین ببرد و نه حملات مداوم ترکیه توانسته این گروه معارض کردی در ترکیه و خارج از آن را از بین ببرد. بنابراین، بی نتیجه بودن تلاش های نظامی برای حل این مسئله اثتبات شده است. بنابراین، آنها باید بدانند، نمی توانند از روش نظامی خواسته های خود را به طرف مقابل بقبولانند و در نتیجه آنها فقط از طریق مسالمت آمیز قادر به حل مسئله هستند.

این سیاتمدار کرد ترکیه درباره پیش قدم شدن رهبر حزب حرکت ملی ترکیه و اردوغان، رئیس جمهور ترکیه برای ایجاد صلح میان کردها و ترکیه گفت: قبل از هر چیز باید گفت اردوغان در این مسئله منافع فردی را در اولویت قرار می دهد و نه او نه دولت باغچه لی در موضع خود حسن نیت ندارند. با این حال، با توجه به این که اردوغان در 10 سال گذشته کارزار نظامی علیه کردها را تشدید کرده اما نتیجه نگرفته و به دنبال صلح است، خود یک پیروزی برای کردها محسوب می شود.

رئیس مرکز صلح کردی در آمریکا درباره خواسته های کردها و پ.ک.ک از دولت ترکیه گفت: واقعیت این است که کردهای ترکیه به دنبال کسب استقلال نیستند بلکه خواهان داشتن حقوق برابر با دیگر شهروندان غیرکرد در این کشور هستند. آنها با حمایت از احزاب سیاسی کرد از جمله حزب دم پارتی نشان داده اند می خواهند خواسته های خود را از طریق سیاسی و نه نظامی دنبال کنند. کردها و پ.ک.ک تا قبل از این که به خواسته های خود برسند، میدان را برای تاخت و تاز دولت ترکیه خالی نخواهند کرد.

او با اشاره به این که پ.ک.ک تاکنون به صورت یکجانبه، 9 بار اعلام آتش بس کرده اما طرف مقابل آن حملات خود را تشدید کرده، تاکید کرد این بار پ.ک.ک، به صورت یکجانبه اعلام آتش بس نخواهد کرد. اعلام آتش به عنوان اعلام حسن نیت، آن هم در ابتدای مطرح شدن دوباره روند صلح اشتباه است.

جیران اوزجان درباره نقش اوجالان در تحقق روند صلح و مجاب کردن پ.ک.ک به زمین گذاشتن سلاح و قبول آتش بس گفت: مشکل این است که ترکیه نمی گذارد اوجالان آزادانه با همراهان خود و نیز افکار عمومی در ترکیه گفتگو کند. بنابراین، اوجالان نمی تواند تعامل گسترده ای با پ.ک.ک برای بررسی روند احتمالی صلح داشته باشد.

او تاکید کرد که راه حل این مسئله فقط در داخل ترکیه است و ابزار موفقیت آن اجازه تبادل نظر اوجالان با پ.ک.ک و هواداران اوست.