کرد پرس-  تحلیل جدول آمار این مرکز رسمی کشور نشان می دهد که از ۱۰۰ درصد آمار شش هزار و ۳۲۷ ثبت شده  واقعه ازدواج در کردستان، تنها ۲۹ درصد از مردان در گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال در شش ماهه نخست امسال ازدواج کرده اند به عبارتی ۷۱ درصد واقعه ازدواج ها از این گروه سنی بیشتر است.

بنا به همین آمار موجود، ۲۶درصد زنان در گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ پای سفره عقد نشسته اند؛ این شاخص آماری به معنای این است که ۷۴ درصد زنان درگروه سنی بالاتر زیر سقف مشترک رفته اند.

آنچه جای نگرانی است در بیجار معروف به (بام ایران) شمار ازدواج از ۲۸۸ مورد در شش ماهه سال گذشته به ۲۵۴مورد در سال جاری کاهش یافته است که کاهش ۱۱.۸ درصدی واقعه ثبت ازدواج در این شهرستان نیاز به تحلیل و آسیب شناسی جدی دارد.

همین آمار نشان می دهدکه ثبت واقعه های ازدواج در شش ماهه اول امسال در شهرستان دهگلان ۴درصد، سروآباد۵.۳درصد، سقز۱۰.۹درصدوقروه ۴.۳ درصد به نسبت مدت مشابه سال قبل کاهش یافته است که روند کاهش چشم گیر تمایل به ازدواج در این شهرستان های استان، نگران کننده است.

آنچه که بیش از هرچیز نگاه روانشناسان وجامعه شناسان کردستان را بر روی  تحلیل این جدول متمرکز کرده است، افزایش سوال برانگیز میانگین سن ازدواج مردان و زنان دیواندره ای است که از میانگین همه شهرستان ها بالاتر است.

بنا بر نتایج یافته های این تحلیل، آمارمیانگین سن ازدواج مردان درشهرستان دیواندره قطب کشاورزی و دامپروری کردستان ۳۵.۴۶ سال و زنان ۳۱.۲۲ سال است که به نسبت میانگین استان تفاوت فاحش دارد.

بالا رفتن میانگین سن ازدواج در استان کردستان وکشور درحالی روی داده است که دولت سیزدهم قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت که درجلسه مورخ ۲۴ مهرماه سال ۱۴۰۰ درکمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید، طی نامه ای در تاریخ ۲۴ آبان ماه سال ۱۴۰۰ توسط رئیس دولت وقت ابلاغ شد، امروز تحلیل جداول آماری خود مرکز ثبت و احوال کشور بیانگر این مقوله است که این قانون در سه سال گذشته در جوانی جمعیت چندان موثر نبوده است؛ چون هرچه سن ازدواج بالاتر می رود، بی تردید در زمان فرزندآوری و شاخص جمعیت جوانی تاثیر مستقیم دارد.

دکتر «ناصریزدانی» روانشناس، مشاورخانواده ومدرس دانشگاه، مسائل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی وحتی روانشناختی را از مهم ترین دلایل بالا رفتن سن ازدواج می داند و معتقد است که بدون شک داشتن بلوغ و پختگی درهر کدام از موارد بالا آمادگی بیشتری درافراد برای ازدواج فراهم می‌کند و نبود امنیت و اطمینان در مورد هر کدام از مسایل فوق می‌تواند، مانع جدی در تصمیم گیری برای ازدواج باشد.

این روانشناس و پژوهشگر حوزه مسایل خانواده با اعلام اینکه وقتی شخصی تصمیم به ازدواج می‌گیرد؛ ابتدا از خود می‌پرسد: آیا توان مالی کافی برای اداره یک زندگی حداقلی را دارم؟ توضیح داد که مرحله دوم پرسش داشتن تفاهم فرهنگی کافی است که فرد قبل از ازدواج از خود می پرسد و چنین استدلال می کند اینکه جامعه در مورد مجرد ماندن من چگونه فکر می‌کند؟ آیا تجرد درجامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم؛ امری پذیرفته است یا پذیرفته نیست؟

یزدانی با بیان اینکه در نهایت هر جوانی قبل از ازدواج از خود می‌پرسد، آیا از لحاظ روانشناختی به بلوغ کافی رسیده‌ام که بتوانم مسئولیت کسی دیگر به یک زندگی را بپذیرم؟ پیرامون دلایل و مولفه های بالا رفتن میانگین سن ازدواج در جامعه تشریح کرد که پاسخ به این سوالات با توجه به شرایط موجود درجامعه  قطعاً ساده نیست.

از دیدگاه این روانشناس و مشاور خانواده، ازدواج درقشر متوسط جامعه آمار بالاتری دارد تا افراد مرفه و یا افرادی که درخط فقر قرار دارند و ناگفته پیداست درچند سال اخیر قشر متوسط جامعه درحال نابودی است و عملاً افرادی که آمار ازدواج را در جامعه بالا می‌بردند؛ توانایی ازدواج را ندارند.

 به اعتقاد او ناگفته پیداست درهرجامعه‌ای علاوه بردلایل مشخص و روشن روانشناختی واجتماعی که می‌توان از آنها به عوامل مشترک تمام جوامع نام برد؛ یک سری عوامل اختصاصی هم وجود دارد مثلاً در جامعه کردستان مردم ما با توجه به اینکه دردهه اخیر بالاترین نرخ تورم را تجربه کرده اند؛ قطعاً اداره کردن زندگی مستقل مشکل و سخت خواهد بود و از طرف دیگر بالا بودن نرخ بیکاری نسبت به سایر استان‌های کشور می‌تواند، جوانان را از ازدواج، گریزان کند.

به گفته دکتریزدانی علاوه برمولفه های مذکور و تاثیر گذار در بالا رفتن میانگین سن ازدواج درکشور، شهرهای کردستان عملا دلایل و عوامل خاص خود را برای امتناع جوانان از ازدواج دارند به طور مثال بالاترین میانگین سنی ازدواج را در شهر دیواندره شاهدیم؛ اگر ما دقیق‌تر به این مسئله بپردازیم علاوه بر عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی که عمومیت دارد، می‌توان به یک سری عوامل اختصاصی اشاره کرد که مختص به شهرهای کوچک مثل شهر دیواندره است.  

آنگونه که این روانشناس و مشاوره خانواده توضیح داد: نبود شغل مطمئن در جوانان یکی از عوامل اصلی است بدون شک شهری مثل دیواندره که  قطب کشاورزی است تا زمان مرگ مدیریت زراعت دردستان پدر خانواده است وجوانان در آستانه ازدواج ناچارند، به عنوان کارگردرخانه ی پدری کار کنند، به همین دلیل وقتی اقدام به ازدواج  می‌کننددرجواب شغل شما چیست؟ دقیقاً نمی‌داند چه باید بگوید؛ البته این مشکل در تمام مناطقی که شغل کشاورزی، شغل اصلی منطقه است، دیده می‌شود.

از دیدگاه این رواندرمانگر و مشاورخانواده، نکته دوم کمال گرایی است که دربین جوانان شهرهای کوچک بیشتر از شهرهای بزرگ دیده می‌شود به گونه‌ای که بیشتر جوانان درشهرهای کوچک آرزودارند زندگی خود را شبیه به زندگی مرفهی ببینندکه دست یافتنی نیست وچون به آرزویی که به آن فکر می‌کنند نمی‌رسند، سعی می‌کنند، ازدواج را عقب بیندازندتا شاید فرجی حاصل شود.

دکترناصریزدانی نکته سوم درشهرهای کوچک ومخصوصاً شهرهای بین راهی را مسئله مهاجرت و گریز از خانه به سوی شهرهای بزرگ‌ترعنوان کردوافزود: مهاجرت جوانان به شهرهای بزرگ به هردلیلی می‌تواند، جوانان را به جای توجه به زندگی شخصی، دلبسته یک نوع دیگر ازسبک زندگی کند که با آن غریبه اند؛ هر چند نمی‌توانند به سبک زندگی قبلی خود برگردند. این سبک زندگی جدید ممکن است نیازهای اولیه این افراد را برآورده کند؛ ولی نیاز به تشکیل خانواده را درآنها از بین خواهد برد وتجربه‌های جدید احساس نیاز به ازدواج را در این افراد کم رنگ می کند. این سبک جدید از زندگی ازدواج را محدودیت می‌داند تا رشد و بلوغ شخصی.

 از دیدگاه این استاد دانشگاه درحوزه روانشناسی، شاید به عنوان آخرین دلیل به تمایل پدران خانواده در تجرد فرزندان و دخالت مستقیم در زندگی شخصی آنها اشاره کرد؛ زیرا داشتن نیروی کار مطیع و بدون دستمزد در ناخودآگاه پدران وجود دارد، انتظار حرف شنوی از فرزند پسر برای پدرخانواده نوعی جایگاه اجتماعی خاص به دنبال دارد و هر چه وابستگی به خانواده‌ی اصلی بیشتر باشد، حرف شنوی هم بیشتر خواهد بود، البته ازدواج، به پسران این خانواده استقلال می دهد و در ناخودآگاه پدر خانواده از تجرد فرزند خود بیشتر استقبال می کند، تا از دست دادن نیروی کار ارزان و ادامه این نوع تفکر نه تنها خطرناک، بلکه باعث سرخوردگی جوانان و بالاترین میانگین سن ازدواج در جامعه می شود.

گزارش: شیروان یاری- منبع روزنامه پیام ما