به گزارش کردپرس، وزارت خزانهداری آمریکا روز چهارشنبه شرکتهای «روسنفت» و «لوکاویل» ــ بزرگترین و سومین صادرکننده نفت روسیه ــ را به دلیل «عدم پایبندی جدی مسکو به روند صلح برای پایان دادن به جنگ اوکراین» تحریم کرد. اتحادیه اروپا نیز با اعمال تدابیری مشابه علیه شرکتهای روسی و «ناوگان سایه»ای که نفت تحریمشده را جابهجا میکند، همراه شد. این تصمیم بازارها را غافلگیر کرد: بهای نفت خام آمریکا نزدیک به ۶ درصد افزایش یافت و از ۶۰ دلار در هر بشکه گذشت و بعد به بالای ۶۱ دلار رسید، در حالی که نفت برنت تا ۶۴ دلار صعود کرد و به ۶۶ دلار نزدیک شد.
روسنفت و لوکاویل هسته اصلی صنعت نفت روسیه و بخش قابلتوجهی از عرضه جهانی نفت را تشکیل میدهند. مجموعاً حدود ۶ درصد از تولید جهانی و بیش از نیمی از تولید داخلی روسیه را در اختیار دارند. از نظر صادرات، این دو شرکت بیش از نیمی از بیش از ۵ میلیون بشکه نفت روزانه روسیه را که برای تأمین نیاز کشورهای بزرگی مانند چین و هند حیاتی است، جابهجا میکنند. تولید روزانه روسنفت حدود ۳.۷ میلیون بشکه است ــ بیش از تولید بسیاری از شرکتهای بزرگ غربی ــ و لوکاویل بیش از ۱.۶ میلیون بشکه تولید دارد. همین مقیاس عظیم، نه ارزش بازار سهام، است که به تحریمها قدرت واقعی میدهد.
سه شرکت بزرگ روسی در حوزه بالادستی و انتقال نفت عراق حضور قابلتوجهی دارند. روسنفت در اقلیم کردستان، حدود ۴۵۰۰ بشکه در روز از میدان بیجل–حریر تولید میکند و مالک ۶۰ درصد خط لوله صادرات نفت خام اقلیم کردستان به ترکیه است، در حالی که «گازپروم» حدود ۸۵۰۰ بشکه در روز از میدان گرمیان (سرقلا) استخراج میکند. در جنوب عراق، شرکت لوکاویل ۷۵ درصد از سهام میدان نفتی «غرب القرنه-۲» را در اختیار دارد که در سال ۲۰۲۴ روزانه ۴۸۰ هزار بشکه تولید داشت و برنامه دارد تولید را به ۸۰۰ هزار بشکه در روز افزایش دهد.
تحریمها دسترسی شرکتهای روسنفت و لوکاویل به نظام مالی آمریکا و استفاده از دلار در هرگونه معامله مرتبط با آنها را قطع میکند. همچنین استفاده از فناوری، بیمه و خدمات آمریکایی را محدود کرده و پروژههایی را که به سرمایهگذاری یا تأمینکنندگان غربی وابستهاند، با پیچیدگی روبهرو میسازد. واشنگتن هیچ معافیت خاصی برای عراق اعلام نکرده است؛ با این حال، یک دوره یکماهه برای تسویه تراکنشهایی که پیش از اجرای تحریمها آغاز شدهاند در نظر گرفته شده است.
بغداد برای کاهش پیامدها دو گزینه عملی در اختیار دارد: نخست، میتواند نفت تولیدشده توسط شرکتهای تحریمشده را در داخل کشور مصرف کند ــ در پالایشگاهها و نیروگاهها ــ تا از ورود آن به چرخه صادرات جلوگیری شود. دوم، میتواند بخشی از تعهدات مالی خود را مانند گذشته بهصورت نفت بهجای پول نقد تسویه کند؛ روشی که هماکنون نیز در اقلیم کردستان رایج است و تا حدودی از نقاط فشار اصلی تحریمها دور میماند.
همانند سالهای اخیر، انتظار نمیرود پروژههای مرتبط با شرکتهای روسی در عراق دچار اختلال عمده شوند، مگر آنکه اجرای تحریمها بهطور قابلملاحظهای سختگیرانهتر شود. اثر نهایی این تحریمها ــ چه بر عراق و چه بر قیمت نفت ــ بستگی به میزان جدیت در اجرای آن دارد؛ اجرای سختگیرانه، ریسک عملیاتی را افزایش داده و از قیمتها حمایت میکند، در حالی که اجرای نرمتر، آثار منفی را محدود نگه میدارد.
نشنال کانتکست
نظر شما