به گزارش خبرنگار کردپرس، ۱۸ سال طول کشید تا آبگیری و تکمیل شود. از سال ۸۱ عملیات اجرایی آن آغاز و در سال ۸۶ آبگیری اولیه انجام و در نهایت در سال ۱۴۰۲ تکمیل و به بهره برداری رسید. سد سنگ سیاه که در دشت لیلاخ دهگلان درست در ۸۰ کیلومتری شرق کردستان با هدف ذخیره آب رودخانه صادق آباد دهگلان و استفاده بهینه از آب های سطحی با حجم ذخیره ۳۳ میلیون مترمکعب احداث شد.
ساخت این سد که با نابودی اراضی کشاورزی و طبیعی منطقه و همچنین زیر آب رفتن روستای کبودخانی سفلی همراه بود حالا نفس های آخرش را می کشد و رو به اتمام است.
متولیان امر ساخت این سد را عاملی برای توسعه منطقه می دانستند و حتی اراضی اطراف سد را هم به همین امید تبدیل به آبی کردند و اجازه کاشت و برداشت دادند و تصور می کردند که سد تا همیشه آب خواهد داشت اما دریغ که مثل همیشه یک کار غیرکارشناسی و نادرست با هزینه ای بیش از ۶۰۰ میلیارد ریال را پیش بردند.
بررسی ها نشان می دهد که رودخانه سد سنگ سیاه به دلیل برداشت های بیش از حد از آب های زیرزمینی از یک رودخانه دائمی به رودخانه فصلی تبدیل شد و این میزان برداشت آنقدر افزایش یافت که حتی بارندگی هم قادر به تغذیه این رودخانه فصلی نشد. حال در اینجا باید پرسید چرا روی رودخانه فصلی که آورده چندانی نداشت سد زده شد و اکوسیستم منطقه را بهم زدند!؟
جدای از این مدیرعامل آب منطقه ای در همان زمان بهره برداری از سد عنوان کرده بود که سد سنگ سیاه با هدف ذخیره آب ساخته شده و حالا با این وضعیت پیش آمده آیا نباید به جانمایی این سد انتقاد کرد!؟ هرچند در کل سد سازی یک اقدام نادرست با هزینه تراشی سنگین است و نباید چنین روندی ادامه یابد.
با این وصف معلوم نیست نفس های به شمارش افتاده سنگ سیاه آیا تنظیم و جان این سد احیا می شود یا نه!؟
نظر شما