کرد پرس- بهرام بیضایی در تاریخ ۵ دی ۱۳۱۷ در تهران به دنیا آمد. او پس از اتمام دوره دبیرستان، تحصیلات عالی خود را در رشتهٔ ادبیات فارسی در دانشگاه تهران آغاز کرد، اما به دلیل علاقه به تئاتر و سینما، به تحصیل در این عرصه‌ها نیز ادامه داد. بیضایی در اوایل دههٔ ۴۰ هجری شمسی به فعالیت‌های هنری پرداخت و در این مدت با گروه‌های تئاتری مختلف همکاری داشت.
کارنامه هنری
 بیضایی به عنوان یک چهرهٔ برجسته در سینما و تئاتر ایران، آثار متعددی از خود به جای گذاشت که هریک به نوبهٔ خود نشان‌دهندهٔ عمق تفکر، مهارت فنی و توانایی‌های منحصر به فرد او در روایت داستان و تحلیل مسائل اجتماعی و فرهنگی بودند.

بیضایی یکی از پیشگامان سینمای ایران در عرصه‌های نوگرایانه و آوانگارد به شمار می‌رود. او با آثارش توانست به سینمای ایران بُعدی جدید ببخشد. فیلم‌هایی چون «سفر به چزابه» (۱۳۶۶)، «باشو غریبهٔ کوچک» (۱۳۶۹)، و «دلشدگان» (۱۳۷۰) از مهم‌ترین آثار او هستند که با نگاهی تیزبین به مسائل اجتماعی، روانشناسی و تاریخ، جایگاه ویژه‌ای در سینمای ایران دارند. این آثار، علاوه بر نقد اجتماعی و سیاسی، به گونه‌ای عمیق و فلسفی به مفاهیم انسانی و فردی پرداخته‌اند.

در عرصه تئاتر، بیضایی نه تنها یک کارگردان برجسته بود، بلکه به عنوان نویسنده‌ای نوآور، آثار بسیاری خلق کرد که از سوی منتقدان و مخاطبان تحسین شد. نمایشنامه‌هایی چون «آنتیگون» (۱۳۵۲)، «سه خواهر» (۱۳۶۹) و «کسی که دوستش داشتم» (۱۳۷۵) نماد تفکر عمیق و تحلیل پیچیدگی‌های انسانی هستند. او با انتخاب موضوعات انسانی و فلسفی و رویکردی نمادین، در صدد بود تا از تئاتر به عنوان ابزاری برای بیدار کردن افکار جامعه استفاده کند.
دستاوردهای علمی و پژوهشی
بهرام بیضایی علاوه بر فعالیت‌های هنری، در عرصهٔ پژوهش‌های سینمایی و تئاتری نیز صاحب‌نظر بود. آثار او در زمینهٔ تئوری‌های سینما و تئاتر و همچنین پژوهش‌هایی در زمینهٔ فرهنگ‌شناسی و زبان‌شناسی به عنوان منابع معتبر در دانشگاه‌ها و مراکز علمی ایران و جهان شناخته می‌شود. او تلاش کرد تا مفاهیم پیچیده و عمیق هنری را به زبانی ساده برای علاقه‌مندان و دانشجویان منتقل کند و در این راه آثار و مقالات بسیاری منتشر کرد.

یکی از ویژگی‌های برجستهٔ آثار بیضایی، توانایی او در ترکیب هنر و فلسفه بود. او به جای پرداختن صرف به روایت داستان، همواره مفاهیم عمیق انسانی، اخلاقی و اجتماعی را در آثارش گنجاند. بیضایی از سینما و تئاتر به عنوان ابزاری برای تفکر انتقادی استفاده می‌کرد و آثارش همیشه بازتاب‌دهندهٔ وضعیت اجتماعی و سیاسی دوران خود بود.
تاثیرات بر فرهنگ و جامعه
آثار بیضایی نه تنها در زمان خود، بلکه در طول سال‌ها و حتی پس از درگذشت او نیز بر نسل‌های مختلف تاثیرگذار خواهند بود. بیضایی با آثارش به ما آموخت که هنر می‌تواند ابزاری برای تغییر و تحول در جامعه باشد. او در کارهایش نه تنها به تحلیل مشکلات اجتماعی و سیاسی پرداخته، بلکه به ابعاد انسانی و روانشناختی نیز توجه ویژه‌ای داشت. فیلم‌ها و نمایش‌های او به صورت‌های مختلف بر هنرمندان و نسل‌های جدید اثرگذار بوده‌اند.
آخرین روزهای زندگی و درگذشت
بهرام بیضایی در دوران آخر زندگی‌اش، همچنان در عرصهٔ فرهنگ و هنر فعال بود. او باوجود کهولت سن و مشکلات جسمانی، هرگز از کار دست نکشید و همچنان در جهت ارتقاء هنر ایرانی تلاش کرد. او در نهایت در روز ۶ دی ماه  درگذشت.
پیامدها و آینده
درگذشت بهرام بیضایی نه تنها یک فقدان بزرگ برای هنر و فرهنگ ایران است، بلکه یادآور این واقعیت است که باید از میراث هنری او حفاظت کنیم و نسل‌های آینده را با آثار و اندیشه‌های او آشنا سازیم. بیضایی به ما آموخت که هنر می‌تواند قدرتی بی‌پایان داشته باشد و به تحولات اجتماعی کمک کند.
سخن پایانی
بهرام بیضایی با درگذشت خود، به یکی از ستارگان پر فروغ تاریخ سینما و تئاتر ایران پیوست. آثار او به عنوان گنجینه‌های فرهنگی و هنری همیشه در یادها و دل‌های مردم ایران باقی خواهند ماند. بیضایی نه تنها در تاریخ هنر ایران، بلکه در تاریخ جهانی هنر نیز جایگاهی والا و بی‌نظیر خواهد داشت.
روحش شاد و یادش گرامی باد.