به گزارش کردپرس، چنگیز یورکلی، از وکلای دفتر حقوقی عصر، و از وکلای عبدالله اوجالان با اشاره به «قوانین گذار» تأکید کرد که در وهله نخست باید شرایط کار آزاد برای عبدالله اوجالان، رهبر زندانی کردها، فراهم شود. او گفت: «باید مسیر سازمانیابی بازیگران سیاسی باز شود و امکان مشارکت آنان در سیاست فراهم آید.»
یورکلی با ارزیابی تحولات اخیر اظهار داشت که عبدالله اوجالان از سال ۱۹۹۳ تاکنون همواره بهصورت یکجانبه خواستار حل مسئله از مسیر سیاسی بوده، اما این فراخوانها همواره با پاسخ مبتنی بر «مفهوم جنگ» مواجه شده است. به گفته او، اوجالان پس از چهار سال حبس در شرایط انزوای شدید، در نخستین تماس خود اعلام کرده است: «من قدرت حل این مسئله را دارم.»
به گفته یورکلی، شرایط کنونی با دورههای گذشته تفاوت اساسی دارد و آنچه امروز مطرح شده، واجد ویژگیهای یک «مانیفست» با برنامههایی عمیقتر است. او افزود: «اوجالان تنها برای حل مسئله کردها بر پایه صلحی شرافتمندانه سخن نمیگوید، بلکه برای واقعیتِ آشوبزده ترکیه و خاورمیانه نیز راهحل ارائه میدهد.»
ادامه وضعیت حصر در امرالی
یورکلی با تأکید بر اینکه زندان امرالی همچنان در وضعیت حصر و انزوای شدید قرار دارد، گفت: «در حال حاضر با وضعیتی سلیقهای و خودسرانه روبهرو هستیم. بهرسمیت شناختن حقوق قانونی، به معنای پایان دادن به حصر است و این پیش از هر چیز نشانهای از صداقت در روند جاری خواهد بود.»
او تأکید کرد که فراهم شدن شرایط کار آزاد برای اوجالان ضروری است تا بتواند جامعه را قانع کند و افزود: «مذاکره دموکراتیک مستلزم برابری شرایط طرفین مذاکره است. اگر از روند صلح و جامعه دموکراتیک سخن میگوییم، باید شرایط متناسب با آن نیز فراهم شود.»
«اصل امید»، آستانه حیاتی روند صلح
یورکلی با اشاره به اینکه «اصل امید» شرطی اساسی و غیرقابل چشمپوشی در این روند است، گفت: «اوجالان این موضوع را نه بهعنوان یک امتیاز شخصی، بلکه بهعنوان یک اصل فراگیر برای کل جامعه مطرح میکند. این حق فقط مختص اوجالان نیست، بلکه اصلی است که همه جامعه را در بر میگیرد.»
او با یادآوری تصمیمات کمیته وزیران شورای اروپا و دادگاه حقوق بشر اروپا تصریح کرد: «اکنون یک فرصت سیاسی پیش روی ماست. باید بستر حقوقی لازم فراهم و قوانین مرتبط با اصل امید تدوین شود. کمیسیون پارلمانی برای این کار وجود دارد و میتواند لوایح لازم را آماده و به مجلس ارائه کند.»
سه محور کلیدی: صلح، جامعه دموکراتیک، ادغام دموکراتیک
یورکلی با اشاره به سه محور مورد تأکید اوجالان گفت: «صلح فقط به معنای توقف درگیری نیست، بلکه حذف عوامل ایجادکننده درگیری است. اگر این عوامل از بین نروند، درگیری میتواند دوباره آغاز شود. هدف اوجالان انتقال مسئله از بستر نظامی به حوزه سیاست دموکراتیک و حقوقی است. بدون صلح، جامعه دموکراتیک شکل نمیگیرد.»
او جامعه دموکراتیک را مبتنی بر «ملت دموکراتیک» دانست؛ مدلی که در آن هویتهای مختلف امکان حفظ، توسعه و زیست آزادانه فرهنگی و اجتماعی خود را دارند و افزود: «این یک لطف نیست، بلکه شرط اساسی همزیستی است و تنها در شرایط صلح ممکن میشود.»
ادغام دموکراتیک، نه جذب و حذف
یورکلی تأکید کرد: «ادغام دموکراتیک به معنای رابطه سلطهگر و سلطهپذیر نیست؛ نه جذب است و نه آسیمیلاسیون. این رابطهای آزادانه و برابر میان هویتهاست؛ نهتنها میان کرد و ترک، بلکه در مورد زنان نیز صدق میکند.»
او به خشونت گسترده علیه زنان و حذف آنان از عرصه کار اشاره کرد و گفت: «باید ادغام مثبت را در ساختار جنسیتی جامعه در نظر گرفت.»
حساسیتهای جامعه کردی
این وکیل دادگستری گفت: «برای حل مسئله کردها، اصلاحات قانونی متعددی لازم است. اوجالان از این اصلاحات با عنوان ‘قوانین گذار’ یاد میکند. نخست باید امکان مشارکت اجتماعی و سیاسی بازیگران این روند فراهم شود و شرایط گفتوگوی آزاد ایجاد گردد.»
او افزود: «بسیاری از رویکردهای موسوم به ‘حساسیت’ در واقع با نیت سوء، روند حل مسئله کردها را مسدود میکنند؛ گویی این مردم نبودهاند که بیشترین آسیبهای فیزیکی و اجتماعی را متحمل شدهاند.»
یورکلی با یادآوری وضعیت زندانیان سیاسی و بیماران زندانی گفت آزادی آنان الزام حقوق بینالملل است و افزود: «نمیتوان از مردم خواست بازگردند، بدون آنکه امنیت آنان تضمین شود. بیان مسئله کردها نباید دوباره به زندان و سرکوب منجر شود.»
یورکلی در پایان با دعوت به مشارکت در راهپیمایی آزادی در ۴ ژانویه در دیاربکر گفت: «باید مبارزه اجتماعی را گسترش دهیم و مطالبات عمومی را تقویت کنیم. این روند نیازمند بسیج دموکراتیک است. صلح احتمالی کرد و ترک میتواند نهتنها صلحی منطقهای، بلکه الگویی الهامبخش برای تمام ملتهای تحت ستم جهان باشد.»
منبع: مزوپوتامیا/ینی یاشام
نظر شما