متاسفانه این بخش از بهزیستی که با اهداف کاربردی تشکیل گردیده ، در کردستان به حیاط خلوت بعضی از مدیران انتخابی و انتصابی تبدیل گردیده است.

مدیریت بهزیستی استان نیز از آن بعنوان فرصت چانه زنی بمنظور ماندگاری خودش بر اریکه مدیریتی خود استفاده نموده است در حال حاضر قریب ۱۲۰ نفر در این بخش فعالیت می کنند که تعدادی از این افراد نه اینکه هیچگونه کارآمدی ندارند، بلکه با رشته های غیرمرتبط جذب این کار شده اند، و عملا هیچ کارایی در راستای پیشگیری از آسیب های اجتماعی ندارند. در بین آنان افرادی به عنوان راننده وجود دارد که حتی گواهینامه ندارد تاجایی که با اعتراض مدیر آن مواجه شده و بخاطر قرابت با نماینده مدیر تعویض و راننده بدون گواهینامه در قالب اورژانس اجتماعی ابقا گردیده است.

دربین مدعوین اشتغالی از همسرمدیرکل گرفته تا بستگان نزدیک نماینده و بسیاری از کسانی که میتوانند در ادامه مدیریت بهزیستی نقش داشته باشند دیده می شود .

این در حالی است که همین سازمان خدماتی در برخی استان های همجوار با تعداد نیروهای کارشناسی مرتبط کمتر، و بدور از جنجال های سیاسی و اجتماعی و چه بسا هزینه های بمراتب کمتری اداره می گردد.

این بخشی از پلشتی اقتصادی استان فلاکت زده کردستان است که بجای ایجاد زیرساختهای تولید و ترویج فرهنگ تولید به ارتزاق طفیلی اقتصادی بسنده می کنند که رحم به معلولین جامعه هم نمی کنند.و در سکوت کامل مدیران بالا دستی و نظارتی و مدیریتی این مدیریت نا کارآمد همچنان ادامه دارد.

از مدیران انتخابی و انتصابی که نمک گیر بهزیستی کردستان نیستند انتظار می رود در بازگرداندن مسیر خدمات رسانی واقعی این سازمان مقهور مدیریت رانتی را یاری نمایند. خوب است مدیرکل بهزیستی کردستان درخصوص جایگاه مددجویان ومعلولین تحصیلکرده والبته بیکارتحت پوشش سازمان بهزیستی کردستان که سالها بدنبال اشتغالند، حساسیت نشان دهد و که این مددجویان بتوانند حداقل ازطریق فرصت ایجادشده معیشت خود و خانواده راتامین نموده واز زیرچترحمایتی بهزیستی نیزخارج شوند.