به گزارش کردپرس، نشریه عنب بلدی که به تحلیل اتفاقات سوریه می پردازد، در تازه ترین گزارش خود به مسئله تهیه منشوری توسط اداره خودگردان شمال و شمال شرق سوریه برای تعیین روابط و نحوه اداره این منطقه پرداخته است. این نشریه در این گزارش اشاره کرده است که تاریخ تحریر این منشور حکمرانی یا قرارداد اجتماعی شمال و شمال شرق - که برگرفته از تئوری قرارداد اجتماعی ژان ژاک روسو است- به سال 2012 باز می گردد که کردها پس از عقب نشینی نیروهای دولتی سوریه، کنترل شمال و شمال شرق سوریه را در دست گرفتند.
این نشریه در این گزارش اشاره کرده است که با این که قرار بود این قرارداد اجتماعی پایه و اساس تعریف روابط اجتماعی و اداری در منطقه تحت کنترل کردهای سوریه باشد اما هنوز به طور کامل اجرایی نشده و کردها از سال 2014 بارها در جهت تطابق نیازها و کسب رضایت بین المللی نسبت به اصلاح آن اقدام کرده اند.
این نشریه مدعی شده است که قرارداد اجتماعی تهیه شده در شمال و شمال شرق سوریه تحت نفوذ حزب کردی اتحاد دموکراتیک سوریه یا PYD تهیه شده و با توجه به این که ادعا می شود که رابطه نزدیکی با حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک دارد، متن برآمده از زیرساخت های اجتماعی و سیاسی مد نظر عبدالله اوجالان رهبر زندانی این گروه بوده است.
این نشریه مدعی شده است یک نظرسنجی درباره میزان رضایت مردم مناطق تحت کنترل اداره خودگردان کردی در شمال و شمال شرق سوریه درباره تاثر قرارداد اجتماعی بر تامین نیازهای مردم بویژه اعراب انجام داده است که 77 درصد از مردم این مناطق معتقد بودند قرارداد اجتماعی مورد نظر نیازهای مردم را تامین نمی کند اما 23 درصد معتقدند قرارداد اجتماعی که به نوعی قانون اساسی منطقه تحت کنترل کردها محسوب می شود، می تواند در تامین نظرات و نیازهای مردم موثر باشد.
در این گزارش به برخی مطالعات انجام شده در مورد تاثیرگذاری قرارداد اجتماعی شمال و شمال شرق سوریه بر تنظیم روابط اجتماعی طیف حکمران در این منطقه با مردم و نیز تعریف وظایف اداره خودگردان اشاره شده است. در برخی از این مطالعات گفته شده ، با توجه به این که این منطقه قانون بودجه ندارد و برخی طیف ها مانند حزب اتحاد دموکراتیک همچنان نفوذ زیادی روی اداره خودگردان دارند، تهیه منشور حکمرانی یا قرارداد اجتماعی مذکور نتوانسته است کمک چندانی به شفافیت روابط و یا چگونگی تامین بودجه و هزینه ها بکند.
این نشریه یکی از اهداف مهم اداره خودگردان از تهیه قرارداد اجتماعی را متقاعد کردن جامعه بین المللی نسبت به اهمیت مسئله رعایت حقوق اقلیت های قومی، مذهبی و زبانی در منطقه تحت کنترل کردهای سوریه دانسته است. این نشریه معتقد است که کردها تا حدودی توانسته اند نظر مثبت جامعه جهانی به خود را جلب کنند اما با توجه به این که هنوز تبعیض هایی در این مناطق صورت می گیرد و برخی طیف های نزدیک به کردها بر برخی حوزه ها مانند اقتصاد کنترل کامل دارند، نمی توان گفت که قرارداد اجتماعی مورد نظر توانسته است در تامین حقوق اقلیت ها موثر واقع شود.
نظر شما