همین چند روز قبل روی پل روستای نساره (5 کیلومتری دیواندره 2 زن جوان در ثانیه ای با زندگی وداع کردند و همراه دیگرشان راهی بیمارستان شدند، بر اثر تصادف، هنوز مراسم ختم آنها تمام نشده بود، در نزدیکی ایرانخواه (جاده سقز- دیواندره) تصادفی دیگر سه عضو یک خانواده را که همگی جوان بودند به کام مرگ کشاند. یک مرد جوان، همسرش جوانتر و خواهر جوان تر همان مرد. حالا کودکانی تازه به دنیا آمده یتیم شده اند.

مردم روستای رشید آباد دیواندره طوری سوگواری کردند که دل کوره های سر به فلک کشیده چهل چشمه هم آب شد، آسمان از خشم بارید، اما داغ دل یتیمان به جا مانده التیام می یابد؟ داغ پدر و مادرهای پا به سن گذاشته را التیامی خواهد بود؟ تا کی این داستان ادامه دارد؟

«زیرساخت‌های حمل و نقل کردستان بسیار پایین‌تر از شاخص‌های کشوری است» این تیتر را در موتور جستجوی گول اگر سرچ کنید، می فهمید از ده ها سال قبل تا امروز چه کسانی استاندار کردستان بوده اند. چرا که حتما هر کدام از آنها چندین بار این جمله را گفته و از قول آنها تیتر رسانه ها شده است. برای آیندگان هم احتمالا کاربرد خواهد داشت چون استانداران آینده هم قاعدتا چنین جمله ای به زبان خواهند آورد. این نشانه ای از وجود یک مشکل و ادامه آن بدون اینکه حرکتی در جهت رفع آن انجام شده باشد، نیست؟

این جمله پر رنگ و لعاب اما علت اصلی داغدار شدن هزاران مادر و پدر و همسر و فرزند در این استان است. دیگر در هر خانواده کردستانی به یقین یک فوتی یا یک مجروح تصادف به طور قطع یافت می شود، ما یاد تازه درگذشتگان را فقط می توانیم گرامی بداریم.

تصادف محور سقز- دیواندره؛ بعد از روستای ایرانخواه اتفاق افتاده است، این مسیر حدود 10 کیلومتری شاید اگر محققی منصف بررسی کند به اندازه بخش عمده ای از جاده های ایران کشته تصادف تحویل داده است، بست نیست دیگر آقایان؟

سال ها از اتمام دو بانده کردن مسیر سقز به ایرانخواه با آن همه کوه و بلندی و پستی می گذرد، به ایرانخواه که می رسیم تا نزدیک فتاح آباد (از این به بعد دوبانده شده است) حدود 10 کیلومتر مسیر صاف و بدون کوه و بدون هیچ پستی و بلندی را طی می کنیم- دقیقا همین مسیر که به دلیل باریک بودن، تا به حال هزاران تصادف را میزبانی کرده است- اما سال های سال است که انجام عملیات راه سازی این مسیر کم مشکل به دلایل نامعلوم رها شده و این مسیر تکمیل نمی شود. این همه کشته و این همه داغ بست نیست آقایان؟

آمار کشته ها را به یک خیر می دادید در استانی دیگر؛ محض رضای خدا هم شده این 10 کیلومتر را تا به حال با هزینه شخصی دو بانده کرده بود. نمایندگان مردم این دیار ظاهرا گذرشان به این مسیر نخورده است.

برگردیم به نقطه قتلگاه دیگر که تا به حال آن هم ده ها جان از ما گرفته است. «پل نساره» دهه هاست که به قول آقایان نقطه حادثه خیز است. مسیر دو بانده کردن آن تا رسیدن به جاده دوبانده از یک کیلومتر کمتر است. در واقع تنها اضافه کردن یک لاین به پل فعلی کافی است، چرا انجام نمی شود؟

قتلگاه های کردستان به طور کل منتظر چنین اقداماتی است. اما کجاست مسئولی که به جای رجز خوانی، آستین همت بالا بزند. نوروز است و از شواهد و قرائن پیداست امسال کرونا در این ایام رو به افول است، کردستان و این مسیر قاتل، حتما میزبان میهمانان بسیاری برای رسیدن به بانه خواهد بود. جاده ها که درست نمی شود در این مدت کوتاه، انتظار می رود مسئولین راهداری و راهور حداقل نقاط حادثه خیز تر این قتلگاه ها را بیشتر مدیریت کنند تا بیش از این حداقل شرمنده میهمانان نشویم.

ساماندهی راههای کردستان هم باید از سوی انجمن ها به عنوان یک مطالبه مهم مطرح می شود، منتظر عمل از سوی دستگاه های متولی بدون فشار اجتماعی بمانیم، استانداران بسیار دیگری همان جمله پیش گفته در این متن را تکرار خواهند کرد.