به گزارش کردپرس، به نقل از میراث فرهنگی؛ حسن سپهرفر با اعلام این مطلب اظهار کرد: حرکات موزون و رقص هایی که هر یک برخاسته از فرهنگ و فولکلور قومی ملت ها است، همچون شیرخانی یا (شیخانی)، کوچری اکملی، تک ایاق، ایکی آیاق ، اوچ ایاق، توولاما، یان باسدی، تن زره، و یارپدا و ... در همه جای آذربایجان غربی در مراسم جشن های عروسی و اعیاد ملی و... توسط گروه های مردمی انجام می شود.

او ادامه داد: اینگونه رقص های محلی که کنش های اجتماعی مستتر در بطن خود را دارد در آذربایجان غربی و در میان قومیت های مختلف با اسامی جلمان و یاللی در میان ترک زبان ها؛ گوند، هل پرکی و داوات در میان کردزبان ها و جانیمان و... در میان مسیحیان شناخته می شود

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان غربی افزود: این رقص ها به صورت گروهی اجرا می شود و از نگاه مردم شناختی می تواند در پیوند فرهنگی اقوام داخل کشور و حتی در مرزهای فراملی موجب تقویت ارتباطات فرهنگی شود.

سپهرفر گفت: با ثبت این اثر در فهرست آثار میراث ناملموس استان و با احتساب یک اثر ثبت جهانی میراث ناملموس، تعداد آثار ثبتی آذربایجان غربی در حوزه میراث ناملموس به 60 مورد می رسد.

او تصریح کرد: هیجی خوانی قرآن، مهارت ساخت رحل قرآنی، مهارت ساخت شانه چوبی،دانش سنتی کتابت سیاق و ... از جمله میراث های ناملموسی هستند که اخیرا در گستره ملی برای استان‌های کشور به ثبت رسیده است.