از آنجایی که اطلاعات عمومی باستان‌شناسان داخلی و خارجی نسبت به این محوطه بسیار اندک است ای بسا کاوش‌های رسمی و علمی پرده از راز سر به مهری بردارد که بسیار مهم‌تر از همه آثار و ابنیه شمال غرب کشور و ای بسا کل فلات ایران باشد. تاکنون دو کتیبه مهم از این محوطه کشف شده است.

انتظار این است که سریعا میراث فرهنگی و گردشگری استان تا تامین اعتبار و صدور مجوزهای لازم برای کاوشهای گسترده، نسبت به بتن ریزی و مسدود سازی مجدد دالان ایجاد شده اقدام‌ نماید.

جا دارد یادی شود از مرحوم دکتر خطیب شهیدی که به همراه کارکنان اداره میراث اشنویه چند سال قبل و به رغم کهولت سن، اقدام به بتن‌ریزی دریچه ورودی حفر شده توسط حفاران غیرمجازکردند. روحشان قرین رحمت و یاد و نامشان جاویدان.

«قلاتگاه» نام همان محوطه‌ تاریخی است که این روزها مردم اشنویه نگران آن هستند و درباره وضعیت آن گزارش‌هایی متعددی به ما می‌دهند اما صدایشان کمتر به جایی می‌رسد.

از این قلعه هنوز بوی خون به مشام می‌رسد و هنوز صدای شمشیر مبارزان جنگ‌های خونین در ۱۵۰۰ سال پیش شنیده می‌شود. این‌ محوطه در ۱۳ کیلومتری شرق اشنویه است، در مسیر این شهرستان به نقده و نزدیک روستای گندویلا.

اشنویه بیش از ۱۰۰ قلعه تاریخی دارد که یکی از یکی دیگر مهم‌تر است و افشاگر رازهای تاریخی به خصوص از دوران حضور اورارتویی‌ها در مرزهای ایران و جنگ‌های بزرگشان برای رسیدن به عراق.

اورارتو، بر پایه انجیل به پادشاهی وان و پادشاهی آرارات گفته می‌شود که نام تمدنی بزرگ است در عصر آهن. این تمدن در اطراف دریاچه ارومیه، دریاچه وان و همچنین بر بلندی‌های ارمنستان قرار داشته‌.

مردم اورارتو از نیاکان گرجی‌ها و ارمنی‌های باستان بودند. آن‌ها دوره‌ای از تاریخ جهان را رقم می‌زنند که دنیا دارد جنگ‌های بزرگی میان آشوری‌ها، مانناها و اورارتویی‌ها را تجربه می‌کند. با این‌ حال به نظر می‌رسد این تجربه‌های مهم تاریخی دارد در قلاتگاه از بین می‌رود.