پاوه و روستاهای آن، گل‌های نقوش اصیل و ارزشیِ نقش برجسته‌های کهن دژ ایران هستند. کسی که از ارزش و اعتبار آثار تاریخی باخبر بوده و آگاهی اندکی داشته باشد، نباید این گل‌های رنگارنگ اصیل و کهن را پرپر کند زیرا آن‌ها آثاری هستند که از آن به عنوان منبع پژوهشی فرهنگ اصیل و عمیق هزاره‌های تاریخی این سرزمین بهره می‌گیرند. پس نباید از عواملی که باعث خراش بر این اثر موزه‌ای می‌شود به راحتی گذشت و بقول مردم کرمانشاه مثل دست سوخته باید از آن نگهداری کرد. باید برای تصمیم گیری در این حوزه مهم بی‌گدار به آب نزد زیرا لزومی ندارد این زیبایی و اصالت را با کارهای سلیقه‌ای و صنعت شهرنشینی امروزی بهم ریخت.
روستاهای پاوه بسیار متفاوت، ویژه و اورجینال هستند و در حقیقت برگ‌های تذهیبی از کتاب قطور فرهنگ کهن ایران هستند همراه با جاذبه‌های وصف‌ناشدنی توریستی و تفریحی، و برای اهل فهم منبع عظیم پژوهش در حوزه فرهنگ اصیل، کهن و غنی کهن دژ ایران عزیز هستند. بنابراین نباید به راحتي و هر طور دل‌مان خواست در آن قیچی بگذاریم. مثل این می‌ماند که لباس چند هزار ساله پشمی دست بافت تن مردان نمکی موزه ایران باستان را برید و به یقه پالتو دوخت!!!!

تصمیم نسنجیده‌ی پیوستن چهار روستای (چورژی، سرکران، دوریسان و نوسمه) به شهر پاوه خبری بسیار تلخ بود، آنهم اماکنی که مقصد بسیار از گردشگران و پژوهشگران خارجی و داخلی معماری سنتی است.

این روستاهای "خدا ره‌ژیای" حیرت انگیز، تکرارناشدنی، با زیبایی‌های فوق العاده تماشایی وصف ناپذیر و بن مایه‌های تاریخی مستند که در دل خود دارند؛ نباید به راحتی از عواملی که باعث خدشه به آن شود چشم پوشید و بخود اجازه دخل و تصرف داد.

این سرزمین با بن مایه تاریخی و فرهنگی غنی و با قابلیت‌های فراوان و چند جنبه‌ای وصف ناشدنی آن، متعلق به فرد خاصی نیست بلکه متعلق به گذشتگان، آیندگان و در یک کلام متعلق به پیشینه درخشان ایران است و برای اهل فهم از قداست فرهنگی، تاریخی و توریستی ویژه‌ای برخوردار بوده و هست و لازم است بر اساس آداب خاصی، برای آن تصمیم گیری و اقدام کرد.

هر کدام از روستاهای توریستی و تاریخی هورامان آداب، رسوم و فرهنگ کهن، اصیل و بارزشی را در دل خود جای داده و هرچه از بهم ریختگی شهری بدور باشد قطعا از مصونیت بهتر و بیشتری برخوردار خواهد بود.

مردم روی بلوار تاق بستان مانور می‌دهند که الحق هم زیباست و می‌گویند خداوند رحمت کند بانی و مجری آنرا حالا تصور کن آن بیکرانگی منظر چشم نواز و روح نواز روستاهای چورژی، نوسمه و ... که انگار بمب انرژی مثبت هستند. با دیدنشان احساس سبکی روحی و روانی خاصی به انسان دست می‌دهد و با قدم در آن وادی انگار تمام خستگی از تن آدمی بدر می‌رود و می‌شود آن‌ها را محل خانه تکانی خستگی از تن و مهمیزی بر تلطیف روح و روان عاطفه نامید. این برگ زرین مطلا و تذهیبی بخشی از لطف بیکران خداوندی است که با فرهنگ فولکلور و ریشه‌ای سرزمین مقدس ما در هم آمیخته و رایحه دلنوازی در غرب کشورمان پراکنده است. سرزمینی که در طول تاریخ برای سرافرازی آن هزاران شهید تقدیم کرده است و چه جان‌فشانی‌ها برای آن صورت گرفته.
تردیدی نیست که حسن نیت، آینده‌نگری و خدمت، سرلوحه کار بوده است. اما بنظر این راه مناسبی نبوده است.