به گزارش خبرنگار کردپرس، سردشت، اولین شهر غیرنظامی قربانی سلاح‌های شیمیایی در جهان، شهری که هفتم تیر ماه سال 1366 هدف فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی رژیم بعث عراق قرار گرفت، اما هنوز نتوانسته به نمادی در خور این عنوان جهانی دست یابد.

شهری که طی یک بمباران، ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی آن شهید و هشت هزار و 24 نفر هم تنها در یک روز، در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و دچار مصدومیت های شیمیایی شدند.

هر سال هفتم تیر و در سالروز این واقعه جنایت بار، مردم از جای جای کشور در سردشت جمع می شوند و حتی مهمانانی از سایر کشورها به ویژه از هیروشیما و ناکازاکی ژاپن در سردشت جمع می شوند و این نشان از حساسیت هایی درخصوص این روز و اهمیت آن در میان مردم دارد که امسال به دلیل شیوع کرونا این قبیل مراسم ها لغو شدند.

اما سردشت، هنوز فاقد موزه‌ای است که بتواند به عنوان نمادی عمق این جنایت ضدبشری را با به نمایش گذاشتن آثار، اطلاعات، اسناد و مدارک آن برای نسل‌های آینده معرفی کند.

حتی محل اصابت بمب شیمیایی نیز مغموم مانده خانه ایی میان مرگ و زندگی؛ نخستین ساختمان مسکونی که مورد اصابت بمب‌های شیمیایی در سردشت واقع شد و با گذشت 33 سال از بمباران هنوز هم به همان شکل باقی مانده و اکنون مخروبه ایی بیش نیست.

ساختمان خانواده «نریمانی»، در هفتم تیر یکی از مکان‌هایی است که مورد اصابت یکی از بمب های شیمیایی در شهر سردشت بود. این ساختمان هم‌اکنون در بی‌توجهی در گوشه‌ای از بافت فرسوده این شهر به حال خود رها شده است؛ ساختمانی که می توانست موزه ایی برای نمایش جنایت روز هفتم تیر باشد.

تا کنون تنها اقدام نمادین در سردشت چاپ تمبر یادبود سردشت به نام روز (۸ تیر) بوده موردی که برای بسیاری روز ثبت آن جای سوال دارد!

اما این مورد نمی تواند به تنهایی برای مردم سردشت کافی باشد، آنها پیشتر نیز خواهان ثبت روز حادثه بمباران شیمیایی سردشت در تقویم جمهوری اسلامی ایران به عنوان روز"شهدای هفتم تیر سردشت" بودند.

تا اینکه سال گذشته در هشتصد و بیست و پنجمین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست رئیس جمهور 10 مناسبت به تقویم کشور اضافه شد، که سالروز بمباران شیمیایی سردشت یکی از آن ها بود و بر اساس مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور(5 تیر ماه) به نام "سالروز بمباران شیمیایی سردشت" در سال 1366 نامگذاری و به تقویم رسمی کشور افزوده شد.

اما باز هم روز هفتم تیر روزی که در آن سردشت لقب «نخستین شهر قربانی سلاح شیمیایی جهان» به آن داده شد، در ثبت تقویمی لحاظ نشد و خواسته به حق مردم برای ثبت روز"شهدای هفتم تیر سردشت" نادیده گرفته شد.

عضو هیات مدیره انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت در گفت و گو با خبرنگار کردپرس می گوید: متأسفانه تمبر یادبود سردشت هم، به نام روز (۸ تیر) به ثبت رسیده است و دلیل آن برای ما مشخص نیست در حالی که سردشت هفتم تیر بمباران شد. تاکنون تکلیف مستندات روز واقعه بمباران شیمیایی سردشت نیز مشخص نشده است واسنادی که در دسترس است، کافی نیست.