خبرگزاری کردپرس _ استان کرمانشاه به سبب موقعیت استراتژیک در غرب کشور و برخورداری از ظرفیت و پتانسیل‌های فراوان به لحاظ اقتصادی از جمله داشتن مرزهای متعدد تجاری با کشور عراق و دسترسی به بازارهای بین‌المللی، دشت‌های حاصل خیز، آب فراوان، اقلیم مناسب، ظرفیت‌های گسترده تاریخی، فرهنگی و طبیعی، نیروی انسانی مناسب و... همواره این قابلیت را داشته است که نقش محوری را در غربی‌ترین نقطه ایران ایفا کند، نقشی که در چند دهه اخیر به خاطر مسائلی همچون خرابی‌های ناشی از جنگ تحمیلی و حاکم شدن نگاه امنیتی به استان در سال‌های پس از آن، ضعف در جذب اعتبارات مناسب، تورم فزاینده، مشکلات مدیریتی و... تا حدود بسیار زیادی از دست رفته است. مساله‌ای که این روزها به درستی به عنوان یکی از شعارهای محوری و مورد تاکید استاندار کرمانشاه قرار گرفته است و تلاش برای احیای مرکزیت و محوریت استان به یک اولویت در حرف تبدیل شده و باید دید در عمل به کجا می‌انجامد.

یکی از محوری‌ترین مسائل برای احیای کرمانشاه توجه به حوزه سرمایه‌گذاری و ثروت آفرینی در استان است. استانی می‌تواند ادعای محوریت و مرکزیت داشته باشد که بتواند در مناسبات اقتصادی کشور و منطقه به عنوان یک وزنه قابل اتکا حرف برای گفتن داشته باشد و در کیک اقتصادی کشور از سهم قابلی برخوردار باشد.

استان کرمانشاه با همه ظرفیت‌هایی که به آن اشاره شد نتوانسته است این جایگاه ویژه را برای خود فراهم کند. شاید بخشی ناشی از مشکلاتی باشد که به آن اشاره شد، اما یکی از مهمترین دلایل ضعف سرمایه‌گذاری و ایجاد طرحهای اقتصادی بزرگ و تحول آفرین در استان کرمانشاه به عدم تدوین بسته‌های سرمایه‌گذاری مناسب، مشخص و شسته رفته با مشوق‌های مناسب که قابل عرضه به سرمایه‌گذاران باشد، باز می‌گردد. متاسفانه در دو دهه اخیر با وجود تلاش‌های مقطعی برای تدوین و معرفی بسته‌های سرمایه‌گذاری و حتی شکل‌گیری پنجره واحد سرمایه‌گذاری در استان، عملا اتفاق خاصی رخ نداده است.

مهمترین و اصلی‌ترین دلیل آن نیز این است که بسته‌های سرمایه‌گذاری پیشنهاد شده در استان بیشتر از آنکه بر اساس مطالعات دقیق کارشناسی و قابلیت اجرایی با کمترین موانع باشند، بیشتر ایده‌آل ذهنی مدیران نابلد است که فهم درستی از بسته سرمایه‌گذاری ندارند . با وجود ارائه کتاب‌های متعدد بسته‌های سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف استان، به جرات می‌توان ادعا کرد که حتی یک پروژه پیشنهادی سرمایه‌گذاری که همه موانع آن رفع شده باشد در استان وجود ندارد، که در غیر این صورت با توجه به دسترسی مناسب به بازارهای بین‌المللی و نیروی کار فراوان الان کرمانشاه به بهشت سرمایه‌گذاران تبدیل شده بود.

مدیر ارشد استان باید بداند که برای احیای مرکزیت کرمانشاه به ویژه در حوزه سرمایه‌گذاری که یکی از ارکان اساسی این مساله است، تدوین بسته‌های سرمایه‌گذاری مشخص و کامل که همه مشکلات زمین، زیرساخت، تسهیلات، مجوزها و مشوق‌های لازم آن تهیه و بدون هرگونه مانعی آماده ارائه باشد، است. این یک واقعیت است که ما باید به دنبال سرمایه‌گذاران بدویم نه اینکه سرمایه‌گذار برای رفع مشکلات پیشرو از این دستگاه به آن دستگاه بدود و آخر سر سرخورده و مایوس عطای سرمایه‌گذاری در این استان را به لقایش ببخشد، اتفاقی که در سالیان اخیر به وفور شاهد آن بوده و هستیم و مصداق بارز آن آمارهایی است که از عدم حضور سرمایه‌گذاران کلان در استان خبر میدهند.

استاندار کرمانشاه باید بداند احیای کرمانشاه نیازمند اقدامات تحول آفرین عملی در حوزه‌های مختلف است و حوزه سرمایه‌گذاری استان نیز به یک تجدید نظر اساسی و یک انقلاب اجرایی نیاز دارد و الا با در پیش گرفتن نگاه و شرایط کنونی اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد.