مظلوم، مغفول و محروم مثل شورای روستاها/ کیوان عبدخدا*

هر سال با آمدن روز ۹ اردیبهشت و مناسبت روز شوراها در تقویم کشور، بیشتر به این واقعیت پی خواهیم برد که شورای روستاها تا چه اندازه مظلوم واقع شده اند و با گذشت هر سال و هر دوره این امر بیشتر نمایان می شود. نه آن جایگاه و احترام سال های ابتدایی این قشر باقی مانده است و نه نقش پذیری آن سال را دارند.

با وجود شرایط بسیار سخت کاری اعم از کار در جوامع سنتی با فرهنگ های متفاوت، بودجه بسیار اندک دهیاری‌ها، مطالبات بسیار زیاد و متنوع موکلان، عدم وجود زیرساخت مناسب در روستاها، مدیریت کاملاً متفاوت جامعه روستایی با جوامع شهری و ده ها چالش دیگر، که شورای روستاها با آن مواجه اند، اما شورای روستاها نه بیمه ای دارند، نه حق الزحمه ای و نه جایگاه حقوقی و پشتوانه قضایی مناسبی دارند و تنها ذکر این سه مورد برای مظلومیت این قشر کافیست.

همچنین با وجود اینکه در قانون شوراها فرقی بین شورای شهر و روستا وجود ندارد ولیکن ذهنیت برتربینی شورای شهر توسط مسئولین بر جامعه و حتی برخی رسانه ها و فعالین اجتماعی و فضای مجازی نیز القا شده است و در عمل شاهد این واقعیت تلخ هستیم که شوراهای شهر بر روستا ارجح تر در نظر گرفته می شود.

من باب مغفول ماندن شورای روستاها از جانب مسئولین همین بس که در بسیاری از مراسمات که مختص روستاهاست و زحمت اصلی را همان شورا و دهیار روستایی کشیده است ولی حرمت جایگاه آنان به شکل مطلوب نگه داشته نمی شود و از زحمات آنان تقدیر به عمل نمی آید. با وجود تلاش های شورای روستاها در آبادانی و توسعه روستایی بدون چشم‌داشت و صرف هزینه های شخصی بسیار در این راه، متاسفانه این زحمات گاها نادیده گرفته می‌شود هرگز جبران نمی شود و حتی کمتر دیده شده است.
تقدیر و تشکر که هیچ؛ متاسفانه کار به جایی رسیده که حتی صدور یک کارت شناسایی ساده برای شورای روستاها به فراموشی سپرده شده است. این غفلت ها در بسیاری از موارد باعث شده است که شوراهای روستایی سرخورده و ناامید باشند و انگیزه‌ای برای خدمت در آنان برای سال ها و دوره‌های آتی وجود نداشته باشد.

در مورد محرومیت هم، یک عضو شورای روستا بستر مناسب اعم از ارتباطات و زیرساخت لازم جهت خدمت مناسب و بدون دغدغه، که یک مدیر محلی لازم دارد تا بتواند با ذهنیت آسوده جهت طرح ریزی و برنامه‌ریزی برای توسعه مکان خدمتگزاری که همانا روستای محل سکونت خود باشد، را هیچگاه نداشته و ندارد و این خود از موانع بزرگ در راه مدیریت درست شورای روستاست.

تمام این موارد در مورد شوراهای بالا دست مانند شورای بخش و شهرستان هم که شاکله اصلی آنان از شورای روستاهاست صدق می کند؛ نشان به این نشان که در همین آیین تودیع و معارفه اخیر فرماندار ویژه سقز، یک نماینده از ۲۷۲ روستای شهرستان سقز جهت سخنرانی و بیان دغدغه ها و مشکلات روستاها انتخاب و امکان نیافت و این همان ذهنیت القا شده است که در بالا ذکر شد.

امید است با شروع به کار فرماندار جدید و دیدگاه مثبت نماینده مجلس، رویکرد فوق تغییر یافته و و در کنار اهتمام به رشد و توسعه روستاهای شهرستان سقز، در جهت ارتقا و پاسداشت جایگاه شورای روستاها، گام های اساسی برداشته شود.

*رئیس شورای بخش مرکزی سقز

کد خبر 31561

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha