به گزارش کردپرس، رژیم صدام حسین در ماه مارس 1988 با انداختن بمب های شیمیایی بر روی شهر کردنشین حلبچه در کردستان عراق، جان 5000 تن از مردم عادی را گرفت و هزاران تن نیز تا به امروز مجبورند با زخم های آن روزگار را سپری کنند.

نشریه میدل ایست ای در اشاره به پیامدهای هولناک حمله شیمیایی رژیم صدام به مردم حلبچه، به افزایش موارد خودکشی از سوی کسانی در این شهر پرداخته که توان تحمل ضربه های روحی ناشی از این اتفاق را ندارند.

ابراهیم حمه سعید روانپزشک موسسه ژیان در حلبچه می گوید این موسسه به طور مرتب به حدود 2000 صدمه دیده ناشی از حمله شیمیایی صدام حسین به این شهر کمک های لازم را ارائه می کند تا آنها بتوانند با مشکلاتی که بیش از سی سال است همراه آنهاست، کنار بیایند.

او معتقد است هر کدام از شهروندان حلبچه به نوعی نیاز به حمایت دارند اما منابع انسانی برای ارائه خدمات به این افراد کم است و دولت اقلیم کردستان نیز به این مسئله توجه کافی نمی کند.

این روانپزشک می گوید مشکلات اصلی که قربانیان حمله شیمیایی حلبچه را بیشتر آزار می دهد اضطراب و افسردگی است.

این گزارش تاکید می کند که با این که دولت اقلیم کردستان دارای یک وزارت خانه برای رسیدگی به وضعیت بازماندگان جنایت صدام علیه کردهاست اما اربیل توجهی به وضعیت جسمانی افرادی نمی کند که بازمانده حمله به حلبچه بوده و با بیماریهای زیادی ناشی از حمله شیمیایی دست و پنجه نرم می کنند.

این روانپزشک می گوید خود من یکی از بازماندگان حمله شیمیایی هستم و درد و رنج مصدومان را درک می کنم اما واقعیت این است که دولت اقلیم کردستان از ما و مردم دردمند حلبچه حمایت نمی کند.

کمال چومانی، تحلیلگر مسائل کردها در موسسه تحریر با اشاره به اقدام به خودکشی تعدادی از بازماندگان حملات شیمیایی رژیم صدام حسین به میدل ایست آی گفته است بخشی از این مشکلات به دلیل ناتوانی دولت اقلیم کردستان و عراق در مجازات عاملان و همدستان این جنایت است.