به گزارش خبرنگار کردپرس، سد ژاوه بر روی رودخانه سیروان و پس از تلاقی دو شاخه گاوه رود و قشلاق احداث شده و تنها سد بتن غلتکی استان بوده و از جمله اهداف احداث این سد انتقال آب به شرق استان یعنی شهرستان های قروه و دهگلان است، به طوری که 44 میلیون مترمکعب از حجم سد ژاوه به دشت دهگلان و قروه و سد سورال پس از ترفیع انتقال خواهد یافت.
با این وصف آن طور که «خالد اوسطی» پژوهشگر حوزه آبخیزداری و از کارشناسان کمیته آبگیری سد ژاوه می گوید «سد ژاوه چند سالی است ساخته شده اما به خاطر همین آلودگی ها آبگیری نشده و این آلودگی در فصل تابستان غیرقابل تحمل می شود و در این میان فاضلاب سنندج به صورت کامل تصفیه نگردیده و همچنین سیستم جمع آوری رواناب توسط شهرداری سنندج تعبیه نشده و رواناب ها وارد شبکه فاضلاب می شود و در زمان بارندگی همه این ها به تصفیه خانه می رود و کامل هم تصفیه نمی شوند.»
به گفته او اگر با این وضعیت آبگیری صورت گیرد به دلیل خطرات جدی و بوی نامناسب، روستاهای اطراف سد ژاوه ناچار به تخلیه خواهند شد.
«اوسطی» با بیان اینکه انتقال آب در نوع خود به صورت کلی مشکل دارد حالا وجود این آلودگی هم مشکل را دو چندان می کند، بر تصفیه کامل قبل از آبگیری تأکید کرد. «نباید قبل از تصفیه به صورت کامل حرفی از آبگیری به میان بیاید. مسئولان نمی توانند تنها نگاه آماری و اعتباری به این پروژه داشته باشند و برای آبگیری بدون رفع آلودگی اقدام کنند.»
این پژوهشگر همچنین از آلودگی دیگری در این زمینه گفت. «جدای از این موارد فاضلاب روستای سراب قامیش وارد سد قشلاق می شد و متولیان امر آمدند با لوله آن را به سمت پایین دست سد هدایت کردند و این فاضلاب هم به صورت خام وارد رودخانه می شود و مشکل را دو چندان کرده است.»
مطابق اظهارات «خالد اوسطی» به طور کلی پروژه های انتقال آب به دلیل تغییراتی که در مبدأ و مقصد دارند، از دیدگاه محیط زیستی کمتر مورد تأیید قرار می گیرند. «تقریباً هیچ پروژه انتقال آبی وجود ندارد که تبعات زیست محیطی منفی نداشته باشد. تنها در مواردی با اجرای اصولی، تبعات کمتر خواهد بود.»
این پژوهشگر هم رعایت تمامی نکان فنی و تخصصی مربوط به گزارش کمیته ملی آب کردستان را قبل از هرگونه آبگیری ضروری دانست و از مسئولان خواست که موارد مرتبط را رعایت کرده و از تخریب زیست محیطی و آلودگی زمین و بروز خطرات انسانی جلوگیری کنند.
نظر شما