کسی منکر و مخالف توسعه ی ملی و بهره برداری بهینه از منابع آبی و دیگر منابع ملی کشور نیست؛ به شرطی که توسعه مشروع، متوازن، همه جانبه و مستمر و پایدار باشد. شکی نیست که توسعه در عین اینکه جزئی لاینفک از زندگی امروزی شده است و ضرورتی انکارناپذیر است، تبعات و اثرات سوئی را (چه کوچک و چه بزرگ) بر محیط زندگی در جنبه های مختلف به جا می گذارد. مطمئناً جلوگیری از اثرات سوء با انجام ارزیابی های فنی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی پروژه ها دست یافتنی است که بایستی در همان مراحل اولیه کار یعنی در زمان مطالعات و طراحی ها از سوی متخصصین امر انجام پذیرد و اقدامات بعدی بر اساس این نتایج پی گیری گردد.

امروزه مهار آب به ویژه مهار آب های مرزی جزء راهبرد اصلی وزارت نیرو برای سرزمین خشک و گرم ایران است و کاملا منطقی نیز بنظر می رسد. پرواضح است در این فرآیند نمی توان رودخانه پرآب سیروان را نادیده گرفت؛ عده ای معتقد هستند که در آینده جنگ دولت ها و ملت ها بر سر آب خواهد بود، اما به نظر می رسد به صورت نه تنها پنهان بلکه آشکارا این مناقشات درحال شکل گیری است و آب محور منازعات و مناقشات بویژه در خاورمیانه خواهد بود.
حتی در داخل کشور این مباحث نیز جزیی از مطالبات اساسی برخی از نمایندگان مجلس شده، هرچند معتقدم به مقوله آب نیز باید همچون نفت و گاز و سایر انرژی ها به دیده ملی نگریست نه منطقه ای البته با رعایت حق آبه استان های مبدأ.
انتظار می رود ابتدا نیازهای آبی مردم منطقه و استان از محل سدهای در دست احداث در هر استانی چه کرمانشاه چه کردستان و یا استانی دیگر تامین شود و سپس از مازاد آن برای جبران کم آبی سایر استان ها استفاده شود.

اگرچه دیر شده اما باید در راستای اخذ تخصیص آب برای منطقه اورامانات تلاش کرد . متاسفانه به دلیل تغییر اقلیم و کاهش بارندگی، میزان روان آب ها به شدت کاهش یافته و لزوم مهار آب های موجود و استفاده بهینه را گوشزد می کند. نمایندگان استان کرمانشاه و اختصاصا دکتر لهونی نماینده مردم اورامانات و مدیران بخش آب استان و چهار شهرستان منطقه اورامانات در تلاش برای اخذ تخصیص آب بیشتر از محل سد داریان باشند که این امر، چالش بی آبی منطقه را برای افق درازمدت مرتفع نماید.

اختصاص حداقل سالانه100 میلیون مترمکعب از آب چشمه (شرب) و سد (کشاورزی وصنعت) در منطقه به منظور حفظ و توسعه ی باغات و سرسبزی شهرستان پاوه باید در احداث و انتقال آب به مناطق دیگر مورد توجه قرار گیرد.

با این تفاسیر اگر انتقال آب را در یک پروسه ی ملی ضروری بدانیم حداقل انتظاری که از متولیان امر می رود آن است که نیم نگاهی نیز به کمبود شدید آب شرب وکشاورزی مناطق شهری وروستایی شهرستان پاوه داشته باشند.

با این شرایط توجیه عقلی و منطقی مورد انتظار آن است که بخش ناچیزی از این سرمایه ی الهی در منطقه موجب رونق کسب و کار کشاورزان و کارگران این دیار گردد. از آورد سالیانه رودخانه سیروان و سد داریان با توان تنظیم بیش از یک میلیارد متر مکعب و انتقال حوزه به حوزه آب از طریق تونل بلند در منطقه اورامانات، آب مورد نیاز سامانه گرمسیری تامین می گردد.

لازم است سالیانه حداقل ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب از خروجی سد داریان برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعت چهار شهرستان حوزه اورامانات تخصیص داده شود، که شهرستان های پاوه، جوانرود و روانسر در یک مسیر انتقال قرار گرفته اند.

در کنار حجم عظیم سرمایه گذاری ملی برای انتقال آب و تولید برق سراسری از پتانسیل آبی منطقه رفع مشکل بی آبی منطقه توقع زیادی محسوب نمی گردد که علیرغم بارش سالانه بیش از ۷۵۰ میلیمتر در منطقه، وجود چشمه های پر آب و روان آب های با دبی بالا، به دلیل عدم توجه کافی مقامات وزارت نیرو ، اکنون کلیه شهرستان های پاوه، جوانرود، روانسر و ثلاث باباجانی در تامین آب شرب، کشاورزی و صنعت دچار بحران شده اند.

منطقه اورامانات بسترمناسبی جهت باغداری و کشاورزی دارد و اگر با یک طرح علمی و جامع آب کافی به این حوزه اختصاص یابد و طرح جامع دبی آب چهار شهرستان اورامانات را پوشش دهد، اولین ثمره این کار ایجاد اشتغال و محرومیت زدایی می باشد.