این بنا که در ابتدای دهه 50 ساخته شد، در سالهای قبل از انقلاب محل شعبه زنان حزب ایران نوین بود. حزبی دولت ساخته به رهبری هویدای مقتول که بنا بود در کنار حزب مردم، ویترین نظام دو حزبی دروغین رژیم پادشاهی باشد.
پس از انقلاب که مهاباد به مرکز "سیاست رادیکال کردی" تبدیل شد، سرنوشت این ساختمان هم تغییر کرد. تنها سخنرانی ضبط شده "فواد مصطفی سلطانی" از رهبران كومله که دو نوار کاست از آن بر جای مانده، در تابستان 1358 در اینجا برگزار شد.
در سالهای گذشته که شوراها به مثابه تجلی سیاست دمکراتیک به میدان آمدند، ساختمان فوق به دفتر شورای مهاباد تبدیل شد. این سیاست دمکراتیک البته در نبود ساز و کارهای نهادی لازم و حاکمیت بی چون و چرای قانون، اسیر فساد مالی و مناسبات ناسالم اقتصادی گردید.
آیا برخوردهای کنونی روزنه ای به سمت رهایی شورا به مثابه یک نهاد دمکراتیک از چنبره فساد و شهرخواری می گشاید؟ این امید نباید به یاس بدل شود.
نظر شما