به گزارش خبرنگار کردپرس، رودخانه ایی خروشان در مهاباد به عنوان یک جاذبه گردشگری پذیرای میهمانان دور و نزدیک است. پهنه ایی مسطح از ساحل این رودخانه نیز سالیان درازی است که مردم را از راه های دور و نزدیک به خود جذب کرده تا در آن محل بساطی پهن کنند و ساعاتی چند به صدای آب گوش بسپارند، عده ایی هم فرش و پشم آورده و طبق یک سنت قدیمی با آب رودخانه قالیشویی می کنند اما دو سال است این قسمت از ساحل به باتلاق نا امنی تبدیل شده است.

روز گذشته پنج زن و یک کودک، هنگام شستن فرش در این رودخانه دچار حادثه شده و در گردابی که دو سال پیش شهرداری مهاباد در داخل رودخانه ایجاد کرده بود، گرفتار شدند. آب زنان را با خود می برد و اگر شهروندان فداکار مهابادی نبودند، معلوم نبود چه سرنوشتی در انتظار این زنان و کودکانی بود که خبر از چاله عمیق داخل رودخانه نداشتند.

چاله عمیق داخل رودخانه از کجا آمد؟

مهر ماه سال 97 به دستور "کامران علیزاده آذر"، شهردار سابق مهاباد عملیات غیر مجاز برداشت مصالح در حجم و عمق زیاد از رودخانه مهاباد و در ارزشمندترین بخش از پهنه آن انجام گرفت و شهردار آن را «لایروبی رودخانه» عنوان کرد.

حجم مصالح ‌‌دپو شده در جوار رودخانه حکایت از عملیاتی چند روزه در محل، با ادوات سنگین خاکبرداری در آن نقطه از رودخانه داشت. بر خلاف اظهارات شهردار، در آن زمان رئیس شورای شهر، دلیل برداشت مصالح از کف رودخانه را «استفاده در امر ماسه پاشی خیابان‌ها در زمستان» دانست.

رئیس امور منابع آب مهاباد هم بعد از تاخیر و سکوت چند روزه به اخطاری خطاب به شهردار مبنی بر اعاده محل به وضعیت سابق بسنده کرد و به خبرنگار کردپرس گفت: «شهرداری و بدون هماهنگی و کسب مجوز با این اداره اقدام کرده و با صدور اخطاریه کتبی توسط امور آب، این عملیات متوقف شده و شهرداری موظف است که میزان شن برداشت شده را دوباره به همان محل بازگرداند».

اما شهرداری نه تنها به اخطاریه ها توجهی نکرد بلکه در بازگشت محل به وضعیت سابق هم اقدامی انجام نداد. سیمای بستر رود به کلی تغییر کرده بود و این امر اعتراض فعالان مدنی و زیست محیطی را در پی داشت، اما گوش کسی بدهکار نبود!

از تشکیل کارگروه شناسایی نقاط بحرانی رودخانه مهاباد تا نصب نوار خطر فراموشی!

تا اینکه در فرودین ماه سال 98، فرماندار مهاباد با تشکیل کارگروه شناسایی نقاط بحرانی و حادثه ساز مسیر رودخانه مهاباد اعلام کرد؛ «در بستر رودخانه مهاباد در طول سالیان متمادی دخل و تصرف های زیادی انجام شده از این رو با یک تیم مطالعاتی با حضور کارشناسان اداره های ذیربط، نقاط حادثه خیر مسیر رودخانه شناسایی می شود».

اما دو ماه بعد و در خرداد ماه سال 98، در حالیکه مثلا نقاط بحرانی رودخانه مهاباد شناسایی شده بود، خانواده ایی از سردشت برای گشت و گذار به مهاباد سفر کرده و در آن پهنه ساحلی به ظاهر آرام، بساط تفریحی کوچک پهن کردند.

دو کودک این خانواده که هوس آبتنی به سرشان زد وارد رودخانه شدند اما با ورود به رودخانه به داخل چاله ایی عمیق سقوط کردند و پدر این کودکان علیرغم آشنایی با فن شنا، خود را به آب زد و فرشته نجات کودکانش شد، ولی خودش در گرداب رودخانه غرق و قربانی بی مبالاتی و رفع تکلیف مدیران شهری مهاباد شد.

پس از آن شهرداری تنها کاری که توانست بکند نصب نوار زرد رنگ خطری بود که نزدیک محل حادثه نصب کرده بودند نواری که باد فراموشی آن را پاره کرد و با خود برد.

دو سال بعد از مرگ پدر فداکار سردشتی، احتمال تکرار این حادثه دردناک اینبار برای زنان قالیشوی در جوار رودخانه ممکن بود رخ بدهد که خوشبختانه با کمک های مردمی همگی نجات یافتند.

اما این محل حادثه خیز بدون هیچگونه ایمنی و رفع نقطه خطر همچنان باقی است و طی دو سال اخیر شهرداری هیچگونه اقدامی در راستای رفع خطر و ایمن سازی محیط انجام نداده است.

پرونده مرگ پدر سردشتی در محاکم قضایی به کجا کشیده شد؟

دادستان مهاباد در گفتگو با خبرنگار کردپرس می گوید: پرونده مرگ پدر سردشتی در رودخانه مهاباد که خرداد سال گذشته اتفاق افتاده بود در شرف کارشناسی بود و بعدها به استان ارجاع داده شد.

اصلان حیدری با بیان اینکه پرونده برعلیه شهرداری مهاباد بود، ادامه می دهد: پرونده های شکایات علیه شهرداران در مرکز استان پیگیری می‌شود و بنده اطلاعی از حکم صادره در خصوص این پرونده ندارم.

برداشت مشتی شن و ماسه بی مقدار تا بازی با جان شریف آدم ها

دو سال پیش عضو شورای عالی استان ها، تبدیل ساحل امن پربازدیدترین نقطه رودخانه مهاباد به گرداب مخوف مرگ را گناهی نابخشودنی دانست و نوشته بود؛ «این اقدام به بهانه استخراج معادل چند ده میلیون تومان شن و ماسه بی کیفیتِ ناقابل انجام گرفت و توصیه هایِ مکررِ مشفقانه به ایمن سازی محل با همان عناد برآمده از ذهن بیمار "معاند-پندار" به استهزا گرفته شد! ».

به گفته دکتر مصطفی احمدزاده؛ «گزارش کارشناسی و حکم قضایی منتج از آن هر چه باشد نقش محوری شهرداری مهاباد در ایجاد این نقطه پرخطر و عدم اهتمام به ایمن سازی مجدد آن به رغم تذکرات نظارتی غیرقابل انکار است»‌.

گزارش/ تانیا شعفی