کردپرس: بر اساس یک نمونه گیری که توسط مرکز آمار عراق و اقلیم کردستان انجام شده، جوانان کرد در اقلیم شش برابر جوانان عرب در پایتخت و دیگر استانهای عراق، مشروبات الکلی مصرف می کنند.

گرچه در این آمار به میزان مصرف و دفعات آن در هفته یا ماه اشاره نشده و این از ارزش استنادی آن می کاهد، اما نکته جالب اینجاست که آمار استفاده از الکل در کردستان و عراق به طرز حیرت انگیزی پایین است.

بر اساس این آمار در کردستان، 6 درصد و در عراق هم حدود یک درصد جوانان الکل می نوشند.

این ارقام در صورت دقیق بودن بیانگر آن است که جامعه عراق به سیاق بیشتر کشورهای خاورمیانه موج بازگشت به مذهب را که از اواخر سده بیست شروع شد، تجربه و تن به یک محافظه کاری نوین داده است.

محافظه کاری پیشگفته در اقلیم البته از شدت کمتری برخوردار است و این بیانگر جدایی نسبی روندها و تحولات فرهنگی و اجتماعی دو دهه گذشته میان اقلیم و عراق بر اثر انشقاق سیاسی میان آنها پس از استقلال دو فاکتوی اقلیم کردستان است.

طرفه آنکه در دهه های قرن بیستم بغداد سنبل تجدد و مدرنیته عراقی و کردستان نماینده سنت و محافظه کاری بود.

یک شاهد دیگر در این زمینه، تفاوت در نرخ رشد جمعیت است که به صورت معمول جوامع محافظه کار، از نرخ های بالاتری برخوردارند.

هم اکنون در حالیکه عراق یک رشد جمعیتی سریع را میان کشورهای خاورمیانه تجربه می کند، نرخ زاد و ولد در اقلیم کردستان به شیوه ای معنادار از عراق پایین تر است.

حتی برخی صاحب نظران معتقدند این امر در میان مدت می تواند به تهدیدی ژئوپولتیک علیه اقلیم کردستان تبدیل شود.

در داخل اقلیم کردستان هم که شکاف سیاسی میان اربیل و سلیمانیه وجود دارد، نرخ تولد در استان سلیمانیه کمتر از استانهای اربیل و دهوک و احتمالا درصد مصرف کنندگان مشروبات الکلی هم بالاتر است.

گرچه سلیمانیه به نسبت اربیل کمتر محافظه کار و اربیل هم به نسبت بغداد فضای سکولارتری دارد، اما به صورت کلی تمام عراق به نسبت دهه های نیمه دوم قرن بیستم شاهد بازگشتی مجدد به مذهب و معنویت می باشد.

واکنش صدها کاربر کرد پیج اینستاگرامی تلویزیون روداو به آمارگیری فوق نمودی از ایت مذهب گرایی و محافظه کاری را به نمایش گذاشته است: قریب به اتفاق کاربران با تشکیک در آمار فوق، روی راست کیشی کردها تاکید و گفته اند آمار فوق جعلی و نسبت مصرف کنندگان الکل را میان کردها و عرب ها وارونه کرده است!

امری که نشان دهنده ناهنجار بودن مصرف الکل در یک جامعه محافظه کار است.