محمد غفوری در گفت و گو با خبرنگار کُردپرس، افزود: برای رفع آلودگی از سد ژاوه، پیشنهاد می شود که جایگاه هایی برای جمع آوری فضولات دامی در روستاها در نظر گرفته شود که این کار مربوط به دهیاری ها است.

او افزود: البته تمام فضولات حیوانی وارد منابع آبی نمی شود و بخش زیادی از آن که می تواند حدود 80 تا 85 درصد باشد، به عنوان کود حیوانی به فروش می رسد روستاییان آن را در طبیعت رها نمی کنند و در نهایت تنها حدود 10 تا 15 درصد از این فضولات در طبیعت رها می شود و ممکن است وارد منابع آبی شود.

غفوری خاطرنشان کرد: به منظور عدم رهاسازی فضولات روستاها در طبیعت پیشنهاد می شود که دهیاری ها مکانی مسقف برای جمع آوری فضولات در روستاها در نظر بگیرند و وسیله ای مانند گاری و یا سه چرخه در اختیار افرادی که توانایی مالی ندارند، قرار دهند تا فضولات رها شده مقابل درب خانه های روستایی را جمع آوری کنند و به مکان مسقف در نظر گرفته شده انتقال دهند که این مقدار هم وارد منابع آبی نشوند.

او با اشاره به این موضوع که حدود 50 درصد آلودگی سد ژاوه مربوط به فاضلاب شهر سنندج و همچنین محل دفن زباله های شهری سنندج است، ادامه داد: همچنین برای رفع آلودگی سد ژاوه، باید تصفیه خانه شهر سنندج تکمیل شود و محل دفن زباله ها تغییر کند چرا که شیرابه زباله شهر سنندج، هزار برابر فاضلاب شهری آلوده است و نباید اجازه ورود آن به منابع آبی داده شود.

او خاطرنشان کرد: البته در درجه اول، از نظر قانونی ساماندهی فضولات حیوانی وظیفه خود کشاورز و دامدار است که فضولات حیوانات خود را جمع آوری کند و ان را در طبیعت رها نکند که مطابق قنون مجازات اسلامی، اعلام جرم علیه کشاورز و یا هر فردی که موجب آلودگی آب می شود، بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست است اما این کار بسیار زمان بر است چرا که سازمان مربوطه باید از تک تک افرادی که آلودگی ایجاد کرده اند، شکایت کند و حکم قضایی بگیرد بنابراین پیشنهاد ما این است که از اعتبارات تکمیلی احداث سد ژاوه اعتباری برای رفع اینگونه آلودگی ها در نظر گرفته شود و در نهایت پس از رفع آن آبگیری صورت گیرد.