ماندارین، اسپانیولی و انگلیسی به ترتیب در راس زبانهای پر گویشور جهان قرار دارند. هندی و عربی هم در رده های بعدی هستند.
گستردگی دایره متکلمان این زبانها از دو منطق متفاوت پیروی می کند:
ماندارین، هندی، عربی، بنگالی و پنجابی، زبان مناطق و کشورهای پرجمعیت در غرب و شرق آسیا و تا حد زیادی وابستە بە دینامیزم زاد و ولد هستند.
اما اسپانیولی، انگلیسی و پرتغالی، جهان گستری خود را مدیون ظهور قدرتهای دریایی استعمارگر در اروپا در قرن 16 و دست اندازی به سرزمین های بکر و خالی از تمدن در ماورای بحار از رهگذر کشتیهای بخار هستند.
جایگاه عمده زبان پرتغالی که اکنون در آفریقا و آمریکای جنوبی متکلمان زیادی دارد، مخلوق این دوره است نه زمان کنونی که پرتغال کشوری فقیر و کم اهمیت در قاره اروپا به شمار می رود.
این آمار البته جایگاه زبان دوم گویشوران را محاسبه نکرده است. بعنوان نمونه انگلیسی زبان دوم بیش از یک میلیارد نفر در شبه قاره هند و صدها میلیون نفر دیگر در پهنه گیتی است.
موقعیت کنونی انگلیسی حتی از جایگاه ممتاز و یگانه زبان فرانسه در قرون هیجده و نوزده که زبان فرهنگ و مدرنیته به شمار می رفت فراتر است و به نحوی زبان بین المللی به شمار می رود.
به عنوان مثال، زبان 55 درصد وب سایتهای اینترنت انگلیسی است. پس از آن به ترتیب زبانهای روسی، اسپانیولی، فرانسه، ماندارین و عربی قرار دارند.
روسی و ژاپنی بە ترتیب با با 154 و 128 میلیون گویشور در رده های هشتم و نهم قرار دارند. با توجه به رشد منفی جمعیت این کشورها، احتمال تغییر در جایگاهشان در آینده وجود دارد. بالندگی زبان روسی در کنار این مساله با تبعات افول قدرت نرم روسیه هم دست به گریبان است. زمانی روسی به عنوان " زبان سوسیالیسم " از برلن در مرکز اروپا تا هانوی در شرق اروپا ارج نهاده می شد و کرسی های تدریس و آموزش آن در مدارس و دانشگاه ها برقرار بود.
در ابتدای قرن بیستم، زبانهای انگلیسی، فرانسه و آلمانی هنوز از منزلتی کم و بیش همسان برخوردار بودند. کوتاه زمانی بعد انگلیسی روند ترقی اش را به سوی کسب جایگاهی بی بدیل آغاز کرد.
آیا با رشد قدرتهای نوظهوری مانند چین و هند، می تواند موقعیت مسلط انگلیسی را تهدید کند؟ بعید است! انگلیسی زبان تمدن اطلاعاتی امروز است و گلوگاه های انحصاری تولید معرفت و آگاهی را در دست دارد و دور از ذهن است در آینده ای میان مدت دچار تنزل منزلت و جایگاه شود.