شفشاون شهری کوچک و رویایی به رنگ آبی در کشور مراکش یا مغرب است که یکی از مقاصد اصلی گردشگری دنیا به شمار می آید. پاوه شهری در استان کرمانشاه و در غرب ایران که مرکز هورامان است و می تواند باتوجه به منظر فرهنگی، طبیعی و تاریخی خود مقصد گردشگران محلی و جهانی باشد.
این شهر آبی سحرانگیز به نام شفشاون، یک شهر کوچک در شمال کشور مراکش هست که تاریخ دیرینه ای دارد و ترکیب طبیعت زیبا و معماری چشم نوازش، به یکی از مقاصد گردشگری دنیا تبدیل شده است. ویژگی برجسته ی شهر شفشاون این است که همه ی خانه های آن به یک رنگ آرام و زیبای نیلی می باشند. قطعا زندگی کردن، و یا حتی سفری کوچک به این منطقه می تواند سرشار از آرامش و زیبایی باشد. دیوارهای آبی این شهر، نمادی از آسمان و بهشت هستند. با هر تاریخچه و داستانی که پشت سر این عکسها هست، این شهر به یکی از جاذبه های بزرگ توریستی مراکش تبدیل شده است.
شهر پاوه هم با جاذبه های زیاد توریستی و گردشگری و دارا بودن جاده های گردشگری در شمال و جنوبش و نیز جاده گردشگری‌ روبروی شهرپاوه که از بین چهار روستای خانقاه و گلال و دشه و نوریاب می‌گذرد، می‌تواند نقطه عطفی در گردشگری استان کرمانشاه و ایران باشد. به عنوان یک شهروند پیشنهاد می‌کنم شهرداری در آغاز کوچه های شهرپاوه را به رنگ آبی درآورده که نمای بسیار دیدنی به شهر می‌دهد و در ادامه به شهروندان پیشنهاد کند تا خانه های خود را به رنگ آبی رنگ‌آمیزی کنند بویژه خانه های قدیمی و پلکانی شهر که در قسمت بالادستی قرار گرفته‌اند که منظره‌ای دیدنی و شگفت را برای گردشگران و مسافران به ارمغان می‌آورد.
ضمنا رنگ نیلی و آبی آرامش‌بخش بوده و در روان شهروندان هم تاثیر مثبتی دارد. مراکز گردشگری، کافه ها، رستوران ها، قهوه‌خانه‌ها، سفره خانه های سنتی می‌توانند در این کار پیشرو باشند چرا که منظره‌ی زیبایی به محل کسب آنها داده و در جذب مشتری تاثیر مثبتی دارد. شهر آرام و آبی پاوه می‌تواند گردشگر بیشتری را جذب کند و خواهرخواندگی آن را با شهرکوچک شفشاون مغرب یا مراکش به ارمغان ‌آورد و شهرداری می‌تواند از این فرصت استفاده کرده و تجارب مدیران این شهر را در نحوه مدیریت و جذب گردشگران کسب نماید.
پاوه را که نگاه می کنم نه تنها چیزی از این شهر کم ندارد بلکه پتانسیل های فراوان تری برای جذب گردشگر و رفاه و آسایش شهروندانش دارد اما چرا به این ظرفیت قابل توجه اعتنایی نشده و زیرساخت ها و فرهنگمان را با این مسئله کلان و جهانی گردشگری همراه و هم ساز نکرده ایم؟ آیا مشکل عدم مشارکت مردم است یا تصمیم سازان و مدیران ؟ و یا بی تفاوتی نخبگان و جوانان؟ ولی به نظر می رسد با فرهنگ گفت وگو و با تعامل و پایین آمدن از منافع شخصی و ترجیح منافع ملی و عمومی بر همه خواسته ها و مطالبات، بتوان به همکاری و تعامل چندسویه ی منفعت ساز برای عمومی اقشار جامعه رسید و شهر را توسعه داد و رفاه و آسایش را برای شهروندان و میهمانان به ارمغان آورد.
به امید همکاری و همدلی شهرداری، شورای شهر و شهروندان شهرستان پاوه