عبدالمالک شنبه زاده در تازه ترین اعلام خود، اظهار کرد: بر اساس آمار گمرک استان، محصولات صنایع‌دستی به ارزش یک میلیون و 92 هزار و 605 دلار از مرز بین‌المللی مهران به کشور عراق صادر شده است که گلیم نقش‌برجسته مهم ترین کالای صادراتی بوده است. که این صادرات شش ماهه کرونایی، رقمی بسیار بیشتر از 32 میلیارد و 500 میلیون تومان خواهد بود!

تنظیم کننده این خبر روابط عمومی وی بوده و با بیان اینکه صنایع‌دستی استان دارای قابلیت‌های ممتازی برای صادرات است، افزوده: در میان اقلام صادرشده گلیم، چوب و مشتقات آن، سفال، سرامیک، شیشه‌های سنتی، زیلوی سنتی، مس و مشتقات آن، جاجیم، حصیر و نمد بیشترین سهم صادرات را به خود اختصاص دادند.

شنبه زاده در تاریخ 23 اردیبهشت 99 نیز همین اعلام را با رقمی رؤیایی تر اعلام کرده است. به نقل از مهر، او گفته: بر اساس آمار اداره کل صادرات صنایع دستی وزارت، محصولات مختلف صنایع دستی به ارزش 50 میلیون و شصت و یک هزار دلار از مرز بین المللی مهران به کشور عراق صادر شده است که گلیم نقش برجسته مهم ترین اقلام صادراتی به این کشور بوده است. که رقمی بیش از 1500 میلیارد تومان است!

در عین حال این مدیرکل با دوام در امر مدیریت، در مرداد 99 آمار تولید سال 98 را 1400 متر مربع گلیم به ارزش 28 میلیارد ریال در استان اعلام کرده که بنا بر ادعای جنابشان به 6 کشور اروپایی و کشورهای حوزه خلیج فارس صادر شده است.

این اولین دم خروس از این سفیدنمایی آماری و آمارسازی در خبرهای این حوزه به شدت مظلوم است. چطور شما حدود 3 میلیارد تومان گلیم در سال 98 تولید کرده اید و آن را تنها از مرز عراق و نه آن کشورهای کذایی، به ارزش 1500 میلیارد تومان صادر کرده اید؟! کمی هم به سایر حوزه های اقتصادی برای این جهش صادراتی در این شرایط تحریمی مشاوره بدهید.

شما بارها گفته اید که حدود 4 هزار نفر بافنده در 50 کارگاه دارید یعنی این 4 هزار نفر در سال 98 تنها 1400 متر گلیم نقش برجسته بافته اند که با احتساب هر گلیم ذرع و نیم که 1.5 متر مربع مساحت دارد چیزی در حدود 933 گلیم بافته اند. اگر همه این بافته های داری نیز با بالاترین قیمت روز که یک میلیون و پانصد هزار تومان است (که بیشتر تولیدات این مقدار هم نمی ارزند) نیز فروخته شوند، با ارفاق 1 میلیارد و 400 میلیون تومان به قول شما صادرات وجود داشته است و این در حالی است که شما بیش از 1500 میلیارد تومان به افکار عمومی آمار می دهید! اینجاست که دومین دم خروس هم بیرون می زند یعنی آمار بافنده ها هم واقعی نیست اگر چه ممکن است این تعداد کارت صنعتگری صادر شده باشد چرا که این 4 هزار بافنده در سال هر کدام تنها 35 سانتی متر بافته اند که غیرممکن است و این مقدار بافت یک بافنده معمولی در یک هفته است نه یک سال.

این تحلیل مبتنی بر آماری است که خود میراث فرهنگی منتشر می کند و زاییده تخیل و غرض نگارنده نیست و هیچ جور نمی توان این فاصله را پر کرد. آیا این فاصله معنادار صادرات صنایع دستی به عراق با سایر اقلامی که در هر خبر هم کپی پیست می شود پرشدنی هست؟ همان چوب و مشتقات آن، سفال، سرامیک، شیشه‌های سنتی، زیلوی سنتی، مس و مشتقات آن، جاجیم، حصیر و نمد؟

اگر صنایع دستی ایلام اینقدر ظرفیت دارد چرا بافندگان و صنعتگران ما سالهاست که با هزاران مشکل دست و پنجه نرم می کنند و فصل الخطاب مصاحبه های گاه گاه رسانه ها با آنها مشکل فروش است و گلیمهایی که گاهی برخی از انها چند سال است فروش نرفته اند به عنوان زینت نمایشگاههای دولتی هر بار به نمایش در می آیند؟ آیا میراث فرهنگی و گمرک استان برای این سفیدنمایی و آمارسازی هم دست شده اند؟ و اگر چنین نیست پس چرا هیچگاه گمرک استان ایلام نسبت به این آمارها واکنشی نشان نداده است؟

با این همه درآمد نجومی کافیست که استاندار ایلام همه مردم را بسیج کند تا گلیم ببافند تا از محل آن اعتبار سامانه گرمسیری در داخل استان تأمین شود و چند درصد به پیشرفت پتروشیمی دهلران افزوده گردد و بالاخره شاهد افتتاح الفین باشیم.

*یاسر بابایی