به گزارش کردپرس، ترکیه از تهاجم روسیه به اوکراین استفاده می کند تا چراغ سبزی برای تهاجم جدید به مناطق خودمختار و تحت رهبری کردها در سوریه دریافت کند.

سیاستمداران کرد به نشریه Declassified گفته اند که چنین تهاجمی نه تنها باعث مرگ و آوارگی بیشتر کردها می شود بلکه منطقه را بی ثبات می کند و شکاف بین ناتو و روسیه را نیز عمیق تر می کند.

آنکارا دو عملیات نظامی دیگر را علیه منطقه خودمختار روژاوا یا شمال و شرق سوریه انجام داده است. شواهد نشان می دهد که نیروهای ترکیه در این دو عملیات صدها نفر را کشته و صدها هزار کرد و اعضای اقلیت های دیگر را آواره کرده اند.

آنها مناطقی اکثرا کردنشین را به مساحت هزاران کیلومتر مربع اشغال و ضمیمه کرده اند که نقض قوانین بین المللی محسوب می شود.

آنکارا حملات هوایی را در منطقه با تکیه بر فناوری انجام می دهد که غرب در اختیار این کشور قرار داده است. همچنین ترکیه شبه نظامیان نیابتی را که از سوی سازمان ملل متهم به ارتکاب به جنایات جنگی بوده و از سوی ایالات متحده، به دلیل پناه دادن به تعداد زیادی از اعضای سابق گروه تروریستی دولت اسلامی (داعش) تحریم شده اند، در این مناطق مستقر می کند.

بر اساس گزارش مرکز اطلاعات روژاوا، ترکیه از ابتدای سال جاری تاکنون 41 حمله پهپادی در منطقه انجام داده است.

آنکارا از بهانه‌ای مشابه با لفاظی‌های ولادیمیر پوتین در اوکراین استفاده می‌کند و مدعی است که «عملیات امنیتی» را در امتداد مرز خود انجام می‌دهد اما در واقع به جنگ، ضمیمه خاک و ترک‌سازی با تکیه بر اخراج اجباری اقلیت‌های قومی ساکن در این مناطق اشاره دارد.

اکنون رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه تهدید می کند که عملیات نظامی دیگری علیه کردها در سوریه انجام خواهد داد.

اخراج کردها از منطقه

ساشا هافمن، محقق مرکز تحقیقات روژاوا به Declassified گفت: «در طول تهاجمات قبلی، مناطق اکثرا کرد مورد کمپین هایی قرار گرفتند که به پاکسازی قومی تبدیل شد.»

او افزود: «اگر ترکیه طرح خود برای ایجاد یک «منطقه امن» به عمق 30 کیلومتر در مرز سوریه را انجام دهد، بیشتر شهرها و مناطق کردنشین و اکثر مسیحیان در شمال شرق سوریه تحت تأثیر قرار خواهند گرفت».

این اتفاق می‌تواند به این معنا باشد که بازداشتگاه‌های محل اسکان شبه‌نظامیان داعش مانند مراکز دریک و قامیشلو، «بدون حفاظت رها می‌شوند و منجر به فرار دسته‌جمعی آنها از زندان می‌شود».

مناطق تحت اشغال ترکیه در شمال سوریه، به دلیل سکوت کشورهای عضو ناتو شاهد حضور استعمارگرانه ترکیه و در نتیجه تغییر سیستماتیک بافت جمعیتی است.

فلکناس اوجا، یکی از نمایندگان حزب HDP طرفدار کردها در ترکیه و یکی از سخنگویان امور خارجی حزب به Declassified گفت که اگرچه اردوغان برای توجیه سیاست‌های خود به نگرانی‌های امنیتی اشاره می‌کند، اما در حقیقت «او می‌خواهد فوراً این منطقه را از کردها خالی کند، بافت جمعیتی آن را کاملاً تغییر دهد و به زور پناهندگان عرب را از جاهای دیگر سوریه منتقل و در این مکان مستقر کنند.»

زمان این تهدیدها تصادفی نیست. اردوغان خود را تنها مردی معرفی کرده است که قادر به گفتگو با واشنگتن و مسکو است.

در واقع، ترکیه از یک سو با فروش پهپادهای مرگبار آزمایش شده بر روی اهداف کردی، به اوکراین و از سوی دیگر، با باز کردن بنادر خود به روی الیگارش های روسی، از درگیری اوکراین سود می برد.

ابزار چانه زنی

درخواست سوئد و فنلاند برای پیوستن به ناتو، به ترکیه - که دارای دومین ارتش بزرگ در این ائتلاف است و حق وتوی عضویت کشورهای جدیدی در آن را در اختیار این کشور قرار می دهد- اجازه داده است تا امتیازات جدیدی از ایالات متحده دریافت کند.

آسو ویان، عضو کمیسیون دیپلماسی مرکز جامعه دموکراتیک کرد، یک نهاد نماینده جامعه کردها در فنلاند است. او گفت که اردوغان تلاش می کند از حق وتوی خود به عنوان ابزاری برای چانه زنی به منظور برای گرفتن چراغ سبز برای عملیات های جدید در سوریه استفاده کند.

اردوغان با ممانعت از پیوستن سوئد و فنلاند به ناتو، می‌خواهد از ناتو و آمریکا باج‌گیری کند و همچنین از روسیه برای اشغال مناطق بیشتری در روژاوا چراغ سبز بگیرد.

ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو اخیراً پس از اینکه ترکیه سوئد و فنلاند را به حمایت و پناه دادن به شبه نظامیان کرد متهم کرد، نگرانی های ترکیه در مورد تروریسم را "مشروع" خواند.

اردوغان فهرستی از درخواست‌ها را به ناتو ارائه کرده است و همچنین خواستار از سرگیری تجارت تسلیحات با کشورهای شمال اروپا شده است. کشورهای این منطقه بعد از حمله سال 2019 ترکیه به مناطق کردنشین سوریه فروش سلاح به آنکارا را متوقف کردند.

اردوغان همچنین خواستار ورود مجدد ترکیه به برنامه فروش و تولید جت های جنگنده اف-35، استرداد تبعیدیهای کرد و رهبران سیاسی از جمله یک نماینده کرد در پارلمان سوئد- بدون آنکه او ارتباطی با ترکیه داشته باشد- و پایان دادن به حمایت محدود این کشورها از نمایندگان سیاسی کرد است.

فلکناز اوجا افزود: «پیوندهای تجاری قوی بین ترکیه و اروپا وجود دارد... آنها می خواهند از مناطق کردنشین به عنوان ابزار معامله استفاده کنند».

انگلیس محدودیت‌های فروش تسلیحات به ترکیه را در سال 2021 لغو کرد و همزمان با اقدام ترکیه برای حمله مجدد به کردهای سوریه، حتی معیارهای محدودی را که در ماه مه 2022 وجود داشت، حذف کرد.

دولت انگلستان هفته گذشته ادعا کرد که این تصمیم بر اساس یک «ارزیابی دقیق» بوده و به آسانی اتخاذ نشده است. مقامات انگلیس اظهاراتی کرده اند که نشان می دهد آنها در جریان کشمکش بر سر الحاق کشورهای شمال اروپا به ناتو، در کنار ترکیه به عنوان متحد "فوق العاده مهم" خود در ناتو خواهند ایستاد.

انگلیس حتی موتور جنگنده بومی TF-X ترکیه را پس از اخراج این کشور از برنامه تولید جنگنده F-35 آمریکا- به خاطر خرید یک سامانه دفاع هوایی روسی که قادر به سرنگونی جت های ناتو بود- فراهم کرده است.

تشدید حملات راکتی در مناطق تحت کنترل کردهای سوریه

ترکیه از تنش های شرق و غرب برای گرفتن امتیاز از هر دو طرف سود می برد. اردوغان با توجه به استقرار نیروهای روسی در غرب و نیروهای آمریکایی در شرق روسیه، از این وضعیت و موقعیت در برابر هر دو کشور بهره برداری کند.

هافمن گفت که اگرچه در هفته‌های اخیر گلوله باران و مانورهای نظامی نیروهای نیابتی ترکیه تشدید شده است اما به نظر می‌رسد هیچ یک از بلوک‌های قدرت، تهاجم جدید ترکیه را راهبردی نمی‌دانند.

او گفت: «در حال حاضر، به نظر می‌رسد هم آمریکا و هم روسیه نیروهای خود را از مناطق آسیب‌دیده- که پیش شرط حمله زمینی ترکیه است- خارج نمی‌کنند».

با لغو تحریم‌های سزار علیه منطقه تحت کنترل کردهای سوریه در ماه گذشته، به نظر می‌رسد که ایالات متحده تصمیم گرفته است که سرمایه‌گذاری برای تثبیت وضعیت شریک خود در جنگ علیه داعش انتخاب هوشمندانه‌تری باشد. از سوی دیگر، روسیه منافع زیادی در واگذاری بیشتر سوریه به یک کشور عضو ناتو نمی بیند.

با این حال، هافمن در ادامه هشدار داد که «نتیجه جنگ در اوکراین احتمالاً موازنه قدرت فعلی در سوریه را تغییر می دهد و در نتیجه، احتمال حمله ترکیه بیشتر می شود».

حتی اگر فعلاً جلوی تهاجم ترکیه گرفته شود، دیگر خواسته‌های اردوغان از ناتو می‌تواند منطقه را بی‌ثبات کند. محقق مرکز تحقیقات روژاوا هشدار داد که امتیازات درخواستی ترکیه در راستای ریشه کن کردن جنبش کردی به عنوان تنها بازیگر منطقه ای مدافع صلح، گفتگو و دموکراسی است.

آسو ویان می‌گوید: «پذیرفتن هرگونه خواسته ترکیه به معنای کشتار غیرنظامیان بیشتر، پاکسازی قومی و تغییرات جمعیتی، قدرت‌بخشی به دیکتاتوری و ریشه‌کن کردن دموکراسی است.»

مهار اردوغان

اردوغان به تلاش خود برای ساکت کردن اپوزیسیون دموکراتیک در خارج از کشور، از طریق فشار نظامی، محیطی، سیاسی و اقتصادی ادامه خواهد داد.

حدود 13 نماینده HDP در حال حاضر در ترکیه در زندان هستند. شهرداران 59 منطقه از 65 منطقه که وابسته به حزب HDP بوده و به صورت دموکراتیک انتخاب شده اند، توسط دولت برکنار شده و جای آنها را معتمدان دولت اشغال کرده اند. همچنین 40 درصد از اعضای ارشد این حزب با اتهامات جنایی مواجه شده اند.

دولت ترکیه اکنون در حال تلاش برای ممنوعیت کامل فعالیت HDP در آستانه انتخابات 2023 است در حالی که این حزب به عنوان سومین حزب بزرگ کشور، احتمالاً در صورت غلبه بر طوفان کنونی، نقش تعیین کننده در سرنگونی اردوغان ایفا خواهد کرد.

فقط در این هفته حدود 21 روزنامه‌نگار کرد دستگیر شدند و به ده‌ها هزار چهره مخالف، روزنامه‌نگار و فعالی پیوستند که به اتهامات سیاسی و اغلب ساختگی بازداشت شده‌اند. ترکیه، بعد از روسیه به عنوان کشورهای عضو شورای اروپا، بیشترین تعداد زندانی را دارد.

اما همانطور که همان طور که فلکناز اوجا از حزب دموکراتیک خلقها اشاره کرد « تا زمانی که مسئله کردها حل نشود، بحران گسترده تر حل نخواهد شد. راه سومی که HDP ترویج می کند فضایی برای مشارکت همگان دارد. حزب HDP برای یافتن راه حل دموکراتیک در این کشور نقش مهمی را ایفا می کند.

اردوغان برای بقای خود بر ایجاد دودستگی سیاسی- در داخل در برابر کردها و در سطح بین المللی بین شرق و غرب- تکیه کرده است. جنبش کرد طرفدار دموکراسی و حقوق، قوی‌ترین سنگر در برابر استبداد و هرج‌ومرج در منطقه، چه از طریق صندوق رای در ترکیه و یا ایجاد اصلاحات سایسی در سوریه است.

هافمن می‌گوید به جای قربانی کردن کردها برای راضی کردن ترکیه- که تنها در ظاهر متحد آنهاست- در درازمدت، «به نفع قدرت‌های ناتو است که اردوغان را مهار کنند».

منبع: وبسیت خبری-تحلیلی دیکلاسیفاید

خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان