بار اول نیست که می‌میرم! / فرج صیدمحمدی*

سرویس ایلام - قصد داشتم راجع به امیدآفرینی و نقشی که رسانه‌ها در این شرایط سیاه و غبارآلود می‌توانند ایفا کنند یادداشتی منتشر کنم اما وقتی سخنان یکی از متخصصان داخلی استان را شنیدم و از وقوع یک فاجعه‌ی انسانی در ایلام خبر داد ناامید شدم.

این متخصص داخلی گفت امروز برای ۳۰ نفر از مراجعه‌کنندگان به مطب تشخیص ابتلا به کرونا داده‌ام و از این وحشتناک‌تر اینکه چند پزشک متخصص داخلی در آی‌سی‌یو و یکی دیگر در کما هستند و پزشکان استان ایلام در وضعیت دردناکی به سر می‌برند.

رؤسای بیمارستان‌ها و جمع کثیری از کادر درمانی یا درمنزل یا در بیمارستان بستری هستند و کرونا بسیار بی‌رحم‌تر از قبل روزانه قربانی می‌گیرد و از ۴۰۰ تخت بیمارستانی نباید دنبال تخت خالی گشت.

با تاسف باید گفت هر روز در هر محله‌‌ای صدای شیون و گریه خانواده‌ای که عزیزی را از دست داده است نشان می‌دهد چقدر به مرگ نزدیک‌تر هستیم.

نمی‌توان دنبال مقصر گشت اما سه شهرستان ایلام ،ایوان و چرداول مثلث سیاه کرونا را تشکیل داده‌اند و تصمیمات ستاد ملی کرونا در قبال این شهرستان‌ها نمی‌تواند یکی از تخت‌های بیمارستانی را خالی کند و ایلام در آستانه‌ی ثبت رکورد مرگ و میر دو رقمی در روز است و با این تصمیمات غیر اصولی و فاقد نظارت در اجرا نمی‌توان آمار مبتلایان را کاهش داد.

خانواده‌ها به شیوه‌ی گله‌‌ای به ویروس مبتلا می‌شوند و هیچ‌گاه هیچ فرد کرونایی در یک خانواده در نقاهتگاهی تا بازگشت سلامت قرنطینه نشد تا اکنون شاهد مرگ عزیرانمان و پرپر‌شدن جوانان و پزشکان و کادر درمانی باشیم.

در این ادارات و بازار ایلام چه چیزی وجود دارد و چه مافیایی پشت این عدم تعطیلی‌ها نهفته است که حداقل دو هفته تمام ادارات و بازار تعطیل نمی‌شوند؟

ما هر روز می‌میریم و زنده می‌شویم! آیا بیمارستان‌های استان ایلام و کادر درمانی علی‌رغم تلاش فراوان ظرفیت پذیرش این تعداد بیمار را دارند؟ ایا دانشگاه علوم پزشکی دلایل مرگ و میر بالای استان ایلام را شفاف عنوان می‌کند؟ آیا تصمیمات ستاد کرونا در استان کارشناسی است و قابلیت اجرایی دارند؟

برخی از مردم چرا تا این حد سرکش و بی‌مسئولیت شده‌اند و حتی به خود اجازه نمی‌دهند در یک مکان عمومی ماسک بزنند؟

*روزنامه نگار ایلامی

کد خبر 342143

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha