خبرگزاری کردپرس _ جاده جدید روستای شرکان از ورودی پل زلته به طرف روستا به طول هفت کیلومتر، با دستان مردم محروم و خیرین گرامی و با اجاره بیل مکانیکی و پرداخت تمامی ساعت کاری آن توسط مردم انجام گردید و هیچ اداره و نهادی زیر بار اجرای آن نرفت و هنوز مردم بدهکار خیرانی هستند که به امانت پرداخت نموده و روزی از مردم مطالبه خواهند نمود.
در ادامه و به یمن سفر مقام معظم رهبری و مبلغی از محل سفر ایشان تعین گردید که عطای ایشان به مردم محروم بوده و مردم بدهکار هیچ مسئول و مقامی نبوده و نیستند.
بعد از پانزده سال عده‌ای بر خلاف توافق اولیه شروع جاده مبنی بر وصل دو سوی آن، مانع ایجاد نموده و این در حالی بود که خود شاهد ویرانی باغات اطراف و همسایه خود و دیگران در مسیر جاده بودند که بدون پرداخت خسارت در اختیار مردم و جاده قرار گرفته بود اما پانزده سال به ناحق مردم رنج کشیده و روستا خسارات جبران ناپذیری متحمل گردید.
وجدان های بیدار و مردم نوع دوست بدانند بعد از عبور لوله گاز از دو سوی جاده و علی رغم قول و وعده های پانزده ساله به مردم و مواخذه و شماتت مردم اطراف و اکناف به خاطر ممانعت از اتصال جاده، متاسفانه با بستن قرارداد با شرکت گاز و عدم اطلاع شورای اسلامی و مردم تنها روزنه امید بسته ماند تا اینکه با ورود آقای لهونی نماینده اورامانات و خواسته اکثریت قاطع مردم، اداره راه و شهرسازی، شرکت گاز و مالکین باغات به خواسته مردم تمکین نموده و جاده و مسیر با تلاش و تکاپو و خواهش و التماس مردم و شورا بازگشایی گردید که اسناد و مدارک آن و تمام گفته ها و بیانات اینجانب مستند می باشد و در دادگاه عدل الهی و دادگاه و محاکم قضایی حاضر به دفاع از خود و حق مردم خواهم بود.
حال با گذشت یک سال از آن تاریخ، دره مرگی به نام جاده درست شده است و علی رغم مراجعه به تمام اداراتريال متولیان، نماینده و حتی نیروهای خدوم نظامی - که قطعا کار آنان نبوده و صرفا بی پناهی مردم را فریاد زده ایم - اما باز شاهد ویرانی و عدم پذیرش مسئولیت و هر آن تراژدی وحشت و مرگ جوانان و مسافران و گردشگران و انسان های نگون‌بخت باشیم که مسبب آن کسان دیگر می باشند.
قطعا در میان شما مردم نوع دوست و مخاطبان گرامی و فعالان عرصه اجتماع و اخلاق انسانی، بسیاری هستند که در بذل مال و حتی جان خود در راه نیگ فرو گذار نخواهند بود که نمونه های آن بسیار است. حال از شما سروران و بزرگان انتظار دارم قبل از وقوع حادثه‌ای تلخ در آن پیچ و خم های مرگ و هراس تدابیری اندیشیده و علاج واقعه را قبل از وقوع اندیشه فرمایید.
مراجعه خواهش و التماس به ادارات ذیربط و نماینده شهرستان جز چرخش پاشنه درب جاده شرکان بر ویرانی و بلاتکلیفی هیچ نتیجه ای نداشته است و این در حالی است که باکس های پل لازم و ضروری و اولویت اول در به حداقل رساندن حادثه همچنان در ورودی جادی شرکان رها شده و هیچ کس ارگان یا نهادی زیر بار کارگزاری آنها نمی رود.
در پایان وجدان های بیدار و مردم هوشیار و فعالان فرهنگی و اجتماعی را دعوت نموده تا از مسیر بازدید نموده و صحت ادعای اینجانب را با چشمان با بصیرت خود مشاهده فرمایند.
نظر شما