خبرگزاری کردپرس _ شهرستان اسلام آبادغرب با استناد به یافته های تپه چیاگاوانه دارای ۱۲ هزار سال قدمت می باشد و اولین جایی در جهان است که بشر در آن کشت را شروع کرده است. این امر نشان می دهد که در این منطقه جغرافیایی انبار کردن غله مورد توجه بوده و انتقال آن به مناطق دیگر دارای اهمیت زیاد بوده است. بیشتر سوغاتی ها از غلات درست می شود، و از این لحاظ مردمی که پیش از هر جایی در جهان این محصولات را کشت کرده و در اختیار داشته اند، احتمالا برای مهاجرت و سفر به جاهایی دیگر توشه هایی همراه خود داشته اند که امروز این توشه ها مفهوم دیگری به عنوان سوغات نیز گرفته اند.

استان های کردنشین غرب کشور دارای سوغات های مشترکی هستند از جمله بژی، ترخینه، روغن حیوانی، گیوه و... که این سوغاتی ها به تبع سوغات اسلام آبادغرب نیز محسوب می شوند. در کنار اینها دو سوغات مختص به این شهرستان است که ریشه در دو شیرینی قدیمی دارد و مواد آنها با تغییراتی درست می شود. بژی نوعی شیرینی است که معمولا بعنوان توشه راه برای مسافران استفاده شده و معنای آن «زندگی یا زنده ماندن» است. این شیرینی با ترکیب شدن با خرما منجر به شیرینی جدیدی در این شهرستان شده که «بژما» نام داد.

مواد لازم برای درست کردن بژما: آرد، شکر، روغن حیوانی، زردچوبه و خرما است.

سوغاتی دیگر این شهرستان «شلی» نام دارد. این سوغات از شکلینه گرفته شده است. در گذشته مردم خمیر را داخل روغن سرخ می کردن که به آن شلکینه گفته می شد. امروزه از مواد آن سوغاتی دیگری درست می شود که دارای مواد افزودنی بیشتری است و با ذائقه امروز و تعریف شیرینی قرابت بیشتری دارد. مواد لازم برای درست کردن شلی: آرد، شکر ، روغن حیوانی و کشمش می باشد.