خبرگزاری کردپرس _ ۲۶ مرداد سالروز حماسه پاوه است. حماسه ای که در تاریخ انقلاب اسلامی ایران یک نقطه عطف گردید. حماسه پاوه را نمی شود با برشی از یک روز روایت کرد.

برای شناختن حماسه پاوه باید روزها و ماههای قبل از ۲۶ مرداد ۵۸ را مرور و تحلیل کرد تا به روز سرنوشت ساز حماسه پاوه رسید. روزی که سمبل مقاومت یک مردم شد. روزی که شیعه و سنی باهم در یک سنگر برادرانه جنگیدند و شهید شدند.

روزی که خون شیعه و سنی در یک سنگر ریخته شد و همرنگ هم گردیدند. اگر چه حماسه پاوه با نام و یاد شهید عارف دکتر چمران گره خورده است اما نباید نقش مردم ایثارگر پاوه، سرداران شهید کرد، پاسداران فداکار غیر بومی ، روحانیت معزز منطقه، زنان و مردان اورامانات و دلاوران مدافع شهر را یاد نکرد.

بدون شک شهید والامقام دکتر چمران رشادت مردمان مرزدار پاوه و اورامانات را دید که عارفانه های زیبایش را در وصف پاوه و مردمانش سرود. حضرت امام خمینی (ره) پیام تاریخی اش را در حمایت از پاوه در پاسخ ماهها رشادت و ایستادگی مردم پاوه دستور فرمودند.

نقش بزرگانی چون ماموستا ملاقادر قادری امام جمعه فرهیخته پاوه و یاوران راستین انقلابی چون سردار جمیل بابایی و رزمندگان جان برکف بومی را نباید فراموش کرد و روایت نکرد.

پاوه تسلیم نشد چون ایستادگی و مقاومت در تک تک رگهای مردان و زنانش جاری بود. پاوه دژ مستحکمی است که همدلی و وحدت پایه بنیادین آنست. پاوه یادگار دلاورمردانی است که عاشقانه آمدند و رفتند . پاوه سد آهنین در مقابل دشمنان و سمبل و نماد ایستادگی شد .

آنروزها را باید در آنروزها دید . باید به سال ۵۸ رفت و آنگاه اهمیتِ مقاومتِ مردمِ پاوه را در مقابل دشمنان تحلیل و روایت کرد .

اگر پاوه تسلیم می شد خیلی نمادها فرو می ریخت که نریخت. در آنروزها خون گرانبهای شهیدان به پای نهال نوپای انقلاب و نظام اسلامی جاری شد تا اکنون درخت تنومند نظام با تبر هیچ دشمنی قد خم نکند. آری باید حماسه پاوه را کامل دید و همه قطعات پازل این حماسه بزرگ را یکجا نظاره کرد . پاوه شایسته بهترینها است. شایسته برترین خدمات و بالاترین فداکاریها می باشد. مسئولین باید دَینِ خود را به این مردم ادا نمایند. حیف است قدر این مردم را ندانست.