همچنین با قدردانی از زحمات دولتمردان، نگاهی کلی به کارنامه و پرونده دولت های گذشته با مشاهده جامعه ایران از چهل سال پیش تا کنون داشت.

بر این اساس و طبق ضریب جینی که از شاخصه های تولید و توزیع ثروت محسوب می شود، با همه نوساناتی که دولت ها داشته اند وضع ایران به نسبت دهه پنجاه قابل مقایسه نیست و این حاصل تلاش همه دولت ها در کارنامه حاکمیت جمهوری اسلامی است.

اما با نگاه جزئی بە عملکرد دولت ها با گفتمان های مختلف نباید جانب انصاف را از دست داد و باید دقت شود که عموما اقدامات بزرگ و اصلاحات بنیادین اقتصادی کشور بیشتر در کارنامه دولت های اصولگرا در دو دهه اخیر بوده است؛ از طرح هدفمندی یارانه ها تا سهام عدالت و مسکن و بنگاه های اقتصادی زود بازده در دولت های نهم و دهم تا مقابله ریشه ای با ویروس کرونا و کاهش تورم و افزایش فروش نفت در زیر شدیدترین تحریم های ظالمانه وکاهش نقدینگی و گسترش روابط با همسایگان و افزایش اقتدار ایران با اتکا به انسجام ملی و از همه مهمتر حذف ارز ترجیحی بعنوان گام بزرگ در اصلاح ساختار اقتصادی در دولت سیزدهم (تاکنون)

اقداماتی که نشان از جسارت دولت سیزدهم بوده در حالی که دولت دوازدهم در سال 98 یک جهش افزایش قیمت سوخت را در راستای اصلاح ساختار ساختار اقتصادی انجام داد و کشور را به چالش جدی کشانید.

وجود قوت و ضعف در هر دولتی پدیده ای عادی است اما با گواه اسناد، اصلاحات بزرگ اقتصادی چهار دهه گذشته، معمولا توسط دولت های اصولگرا صورت گرفته است.

آزاد سازی ارز ترجیحی به اذعان همه کارشناسان اقتصادی یک ضرورت اجتناب ناپذیر در عرصه پیشرفت اقتصادی بوده، که دولت سیزدهم زیر خم آن رفت هرچند همزمانی اجرای این طرح با بحران اوکراین که تنش جدی اقتصادی را در جهان بوجود آورد کمی در داخل کشور برجسته تر جلوه گر شد در حالیکه کشورهای توسعه یافته اروپایی و حتی امریکا در چنین شرایطی دچار چالش جدی اقتصاد شدند اما علیرغم تحریم های شدید، ایران باز هم به نسبت دیگر کشورهای مذکور وضعیتی بمراتب بهتر و با ثبات تری را شاهد بودە است.

در بررسی ضریب جینی نقطه به نقطه و مقطعی مشاهده می شود که علیرغم تصور گرانی بازهم تاثیری بر زندگی روزمرره مردم نگذاشته و شاخص ترین آن افزایش بیست درصدی سفرهای تابستانی مردم ایران است که بیانگر رفاه نسبی است.

بنابراین دولت لاحق با همه مشکلاتی که فرا روی او بوده است باز هم با اتکا به گفتمان عدالت کارنامه موفقی داشته است و رئیس آن با تحرک بالا توانسته نسبت به دولت قبل تمایزات برجسته ای داشته باشد و در طریق سیره شهیدان رجائی و باهنر قرار بگیرد اما نواقصاتی هم در بدنه دولت دیده می شود که خالی از نقد نیست.

در اینجا لازم است بین گفتمان دولت و رفتار مدیران تفاوت قائل شد و باید گفت؛ نقد بر مدیران در راستای تقویت گفتمان دولت جایز است، زیرا رفع بزه های مدیریتی جزو مطالبات عمومی مردم است و بازبینی در تیم اقتصادی و برخی وزرا و مدیران ارشد به روان سازی مدیریتی کمک می کند.

از سویی دیگر برخی مدیران از روح رجائی و باهنر فاصله دارند وتصورشان از دولتمرد ارزشی تنها الصاق پسوند "انقلابی " بودن است این طیف مدیران بین "جوان گرایی " با "جوانی گری " خلط نموده اند در حالیکه جوان گرایی توام با عقلانیت، همان روش مقبول همه عقلای جامعه و مطلوب آینده کشور است، اما جوانی گری احساسی نتیجه اش برخی نارضایتی های مزمنی است که انتظار می رود دولت در رفع انها از صدر تا ذیل پیکره مدیریت مورد بازبینی قرار بدهد.

هفته دولت بر پیروان راستین شهیدان رجائی و باهنر مبارک