به گزارش کردپرس، ابرو گونای سخنگوی حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) در سخنانی با اشاره به تشدید انزوای اجباری علیه عبدالله اوجالان رهبر در بند حزب کارگران کردستان (PKK) و اعمال سیاست های «مردم ستیزانه» در ترکیه از سوی حکومت این کشور، اصرار بر جنگ علیه مردم را ناشی از تلاش حکومت برای بقای خود دانست و گفت که این حکومت چیزی برای ارائه به جامعه خود ندارد.

گونای در گفتگو با اوزگور پاکسوی خبرنگار کُرد، با اشاره به شدت گرفتن انزوای اجباری در امرالی پس از کودتای 15 جولای 2016، گفت: «پس از 15 جولای یک مکانیزم برپایه کودتا در کشور به اجرا در آمد و اعمال انزوای اجباری علیه مردم به یک شیوه حکومت داری بدل شد. دولت حزب عدالت و توسعه (AKP) نشان داد که چگونه با تشدید انزوای اجباری در امرالی بقای خود را حفظ کرده است.»

او با بیان این که دولت AKP بر سیاست انزوای اجباری خود سرپوش قانونی می گذارد، گفت: «دولت AKP اولین گام را با وضع "قوانین ویژه اوجالان" در سال 2005 برداشت. این دولت بر روی اعمال نامشروع خود نظیر انزوای اجباری سرپوش قانونی می گذارد. قوانینی مانند ضبط مکالمه های افراد زندانی با وکلایشان، حضور شخص ثالث در این جلسات، عدم رعایت حریم خصوصی در ملاقات های وکیل و موکل و خانواده ها، و غیره. کم کم این شکل از انزوای اجباری بر همه جامعه نیز تسری پیدا کرد.»

گونای افزود: «حکومت AKP از روش محاصره مناطق و مسدود کردن مسیرها به برخی مناطق، ممنوعیت ورود به این مناطق و منزوی کردن کامل آنها، به طور دائم یا موقت، به عنوان روشی برای مواجهه با حرکت های اعتراضی مردمی استفاده می کند.»

گونای با اشاره به سفر اخیر خود به درسیم گفت: «شرکت های فعال در حوزه معدن در درسیم منطقه معدن را بسته اند. به نحوی که تنها افراد نظامی می توانند وارد منطقه شوند. این حرکت هم نوعی از اعمال انزوا در برخی مناطق است. این دقیقا همان چیزی است که ما از آن به عنوان "سبک مدیریتی مبتنی بر انزوای اجباری" سخن می گوییم. آنها برخی مناطق را به شرکت های حامی خود تقدیم می کنند و آن مناطق را به جاهایی تبدیل می کنند که کمیته های بازرسی مستقل و غیر دولتی نمی توانند وارد آنها شوند. این روشی برای نامرئی کردن و پنهان کردن حقیقت از جامعه است. آنها تلاش می کنند با محاصره و انزوای اجباری جلوی نشت حقیقت به جامعه را بگیرند.»

گونای با بیان این که حکومت AKP با اعمال انزوای اجباری فلسفه حکومت داری مبتنی بر نژادپرستی خود را در امرالی بنا کرده است، گفت: «حکومت این بار سعی دارد تا از طریق انکار حقیقت، سیاست مبتنی بر نسل کشی و کشتار، تحریف حقیقت، و ... سیاست انزوای اجباری را علیه جامعه نیز اعمال کند. تا زمانی که نظام مبتنی بر انزوای امرالی ادامه داشته باشد، درک مردم از دموکراسی در ترکیه توسعه نخواهد یافت. آزادی بیان و امکان زندگی هویت های دموکراتیک و آزادی خواه در ترکیه تضمین نخواهد شد.»

سخنگوی HDP پافشاری حکومت بر تداوم انزوای اجباری را، به مثابه پافشاری بر جنگ دانست و گفت: «این دولت در حال جنگ با جامعه است. ما با دولتی طرف هستیم که هر روز با جامعه در حال جنگ است؛ این دولت به طور سیستماتیک با ارزش های جامعه در حال جنگ است. بی تردید بین سیاست های جنگ افروزانه حکومت و سیاست های انزوا رابطه مستقیمی وجود دارد. تعمیق جنگ انزوا را نیز عمیق تر می کند. تعمیق انزوا نیز به جنگ دامن می زند. این یک چرخه است بین جنگ و انزوای اجباری.»

گونای با اشاره به ارزش های زندگی مردم که حکومت به طور مداوم در حال جنگیدن با آنهاست گفت: «خط فکری وجود دارد که آقای اوجالان آن را نمایندگی و رهبری می کند. این خط فکری بر پایه آزادی زن، دفاع از طبیعت، و دموکراسی است. ارزش‌های جامعه دموکراتیک بیانگر خط و فلسفه‌ای از زندگی است که در آن آحاد مردم، زنان و جوانان بتوانند آزادانه در کنار هم زندگی کنند. همچنین به معنای صلح اجتماعی است. اما وقتی حکومتی یک پیشگام برقراری صلح اجتماعی را زندانی می کند و او را به انزوای اجباری محکوم می کند، دارد سیاست خود را بر جنگ استوار می کند.»

گونای ادامه داد: «این کشور به طور دائم در جنگ به سر می برد زیرا دولت AKP نمی تواند بدون جنگ دوام بیاورد. به همین دلیل است که مناطق شمال و شرق سوریه به طور دائم از سوی ترکیه مورد حمله قرار می گیرند؛ کردستان عراق به طور دائم مورد حمله ترکیه قرار می گیرد؛ و در لیبی و مدیترانه شرقی نوعی سیاست جنگی از سوی ترکیه اعمال می شود. به نقش ترکیه در رابطه آذربایجان و ارمنستان نگاه کنید، به تهدید های ترکیه علیه یونان... همه این ها از سیاست انزوای اجباری سرچشمه می گیرند. زیرا این حکومت اگر نجنگد، اگر بر سیاست های منجر به انزوای اجباری دامن نزند، چیزی برای گفتن به جامعه ندارد. حکومتی که مدام در حال دشمنی و جنگیدن با جامعه خود است، مردم را می کشد، برای از بین بردن همه پویایی های جامعه تلاش می کند و در وضعیت جنگی به سر می برد، چیزی برای گفتن به این جامعه ندارد.»

گونای با اشاره به لغو حق امید به عفو برای اوجالان از سوی حکومت ترکیه گفت: «ترکیه عضو کنوانسیون حقوق بشر اروپا (ECHR) است. این کشور همچنین عضو شورای اروپا است. بنابراین، باید تصمیمات ECHR را اجرا کند و الزامات آن را برآورده کند. «حق امید» یکی از آنهاست. اما مسلماً دولت AKP با ایجاد یک سیستم حقوقی خودسرانه، غیرقانونی و نامشروع به ویژه در مورد آقای اوجالان از اجرای دستورات ECHR تمرد می کند. گفتن این که "حق امید به عفو درباره اوجالان اجرا نمی شود" بیانگر نگرش خودسرانه، نامشروع و غیرقانونی حکومت ترکیه است. وقتی صحبت از جزیره امرالی به میان می آید، ما در مورد واقعیت حکومتی سخن می گوییم که حتی قوانین خود را نیز نادیده می گیرد.»

منبع: پایگاه خبری رسمی HDP