به گزارش خبرگزاری کردپرس، در گذشته ها ی نه چندان دور در بین اهالی روستای آبچشمه شهرستان بدره و گاها دیگر مناطق اطراف وقتی می خواستند کودکی را ساکت و به آرامش دعوت و یا او را تهدید کنند از لفظ « پلنگهای جوله سو» استفاده می کردند و اینگونه آن کودک را می ترساندند و تهدید می کردند که اگر آرام نشوی یا فلان کار را انجام دهی به دست پلنگهای جوله سو می دهیمت و...

طبیعت بکر و زیبای شهرستان بدره خصوصاً دامنه ها و دره های پایین دست کبیرکوه تا سالهای نه چندان دور یکی از زیستگاههای اصلی حیوانات وحشی از جمله پلنگ، بزکوهی، میش و گونه های دیگر بوده است که متأسفانه در چند دهه اخیر به دلایل مختلف از جمله شکار غیرقانونی و بی رحمی آدمها ، اغلب ابن گونه ها نابود و یا از این مناطق فراری داده شده اند.

«جوله سو» یکی از دره های جنگلی و سرسبز و تاحدودی رازآلود در طبیعت شهرستان بدره استان ایلام است که روبروی روستای آب چشمه و سمت راست روستای فدک است و با این روستاها چند صد متری بیشتر فاصله ندارد.

این دره ی دارای پوشش جنگلی متراکم و عمدتاً از نوع درختان بلوط، کیکم، ون، طاوی، انجیر و گونه های دیگر است و انتهای این دره جایی که پوشش جنگلی آن بیشتر و فشرده تر می شود دارای غارها و اشکفت های متعدد است.

یکی از شکاف های این دره از زمان های گذشته به «سیلا پلنگ» یا لانه ی پلنگ مشهور است که برای اهالی روستای آبچشمه و بومی های اطراف همواره مکانی ترسناک بوده است و گفته می شود از گذشته ها محل زیست پلنگ بوده است که از گذشته ها نسل به نسل در این دره زیسته اند.

«جوله سو» به این خاطر از خوفناک ترین دره های طبیعت بدره و هندمینی بوده است و آدم ها زمانی که به تنهایی مجبور به عبور از این دره ی رازآلود بوده اند همواره این خوف همراهشان بوده است.

پلنگ های «جوله سو» تا دهه های اخیر در این دره ی راز آلود زیسته اند و هرچند که بر اساس ذات و شیوه ی زیست این جانور زندگی کاملا محتاطانه و مخفیانه ای داشته اند اما در گذشته ها گاهاً در زمانهایی همچون روزهای مه آلود و یا غروب ها و سپیده دم ها بارها توسط چوپان ها و بومیان منطقه دیده شده اند و داستانهای واقعی گوناگون در این زمینه ذکر شده است.

بر اساس آنچه که گفته شده است این پلنگ ها آزار و آسیبی برای انسان ها نداشته اند و این حیوان زندگی مسالمت آمیزی با بومیان محل داشته است اما در گذشته برای تأمین غذای خود زمانی که دسترسی به شکار گونه های وحشی نداشته اند و زمان گرسنگی شدید گاهاً اقدام به شکار و کشتن گوسفندهایی که در این دره مشغول چریدن بوده کرده اند و لاشه های گوسفندان گاهاً در مقابل مخفیگاه آن پلنگ ها دیده شده است.

در این زمینه داستانهای گونانی از جمله زخمی شدن گاوهای مردم بومی منطقه وقتی که غروبها از چرا به خانه برگشته اند، تلف شدن و گم شدن ناگهانی گوسفند چوپانها و بعد پیدا شدن بخشی از لاشه آنها در اطراف لانه ی پلنگ ، رمیدن های ناگهانی گله ها و موارد مشابه گوناگونی نقل شده است که البته چنین مواردی به ندرت اتفاق افتاده است چرا که بارها گله های گوسفند چوپانهای محل در اطراف لانه ی این پلنگ مشغول چریدن بوده اند و حمله ای به آنها از طرف این پلنگ ها اتفاق نی افتاده است.

«پلنگهای جوله سو» اما با همه خاطراتی که برای مردمان روستانشین و بومی در طی قرنها زندگی در این دره ها و جنگلها داشته اند در چند دهه اخیر ناگهان در این مناطق ناپدید شده اند و سالهاست که دیگر کسی رم کردن گله هایشان در اثر حمله پلنگ ها و یا اتفاقات دیگر که ناشی از وجود این جانور کمیاب در طبیعت منطقه باشد را ندیده است که نشان دهنده این است که نسل این جانور زیبا در این اطراف منقرض شده است.

شکارهای بی رویه جانوران وحشی در طبیعت زاگرس و شهرستان بدره از دلایلی است که باعث شده منبع غذایی این جانور گوشت خوار از بین رفته و «پلنگهای جوله سو» را ناچار به کوچیدن از این منطقه به مناطقی دیگر از کبیرکوه کرده و یا اینکه آنها در سکوت و غربت در داخل لانه هایشان از گرسنگی تلف شده اند.

راز ناپدید شدن پلنگهای جوله سو در طبیعت شهرستان بدره داستان تلخ دیگری از نسل کشی جانوران در طبیعت زاگرس و خالی شدن این منطقه ی کوهستانی از وجود حیوانات وحشی را برای همه ما روایت و یادآوری می کند.

دره ی «جوله سو» اگرچه که همچنان زیستگاه جانوران وحشی دیگری همچون روباه، خرگوش،شغال ، گراز و گونه های وحشی دیگر است و شبانه صدای هیاهوی شبیه به شیون دسته جمعی شغالهایش تا چند کیلومتر دورتر به گوش می رسد اما چند دهه است که در سوگ پلنگهای نیرومند و زیبایش نشسته است و همچنان امید می رود که این گونه جانوری در مناطق دیگری از طبیعت زاگرس و شهرستان بدره خصوصاً در منطقه ی کبیرکوه به زندگی خود هرچند به سختی و دشواری، ادامه دهد.

گزارش از: حشمت‌الله کرمی نژاد