به گزارش خبرگزاری کردپرس، سالهایی نه چندان دور شاید دل همه مسلمانان جهان برای کسی می تپید که امروز رهبر کشوری است که در آن مسلمانان هموطن خود را قتل عام می کنند .
آری آن شخص کسی نبود جز خانم سوچی که تبدیل به نماد مبارزه با ظلم و دفاع از حقوق بشر شده بود . کسی که خود مورد ظلم بود و هز مظلومان کشورش حمایت می کرد .
سالها رنج کشید و تبدیل به قهرمانی جهانی شد . زنی که جایزه صلح نوبل را گرفت تا نمادی باشد برای رهایی از بند ظلم و ستم حاکمان نظامی میانمار ...
بالاخره کشورش رها و خودش رهبر شد .
و اما این روزها ، ما مسلمانان شاهد حضور آنگ سان سوچی هستیم که هیچ شباهتی به آن زن مبارز آزاده ندارد . وقتی کسی تبدیل به نماد صلح می گردد . یعنی صلح و آرزوی جهانی بدون خشونت در تک تک سلولهایش جاری و ساری است . اما این روزها حال مسلمانان میانمار خراب است و حال حانم سوچی خوب خوب است .
حال، مسلمانان هموطنش همانهایی که سالها امید به رهایی بانوی صلحشان از بند داشتند تا بیاید و آنها را هم برهاند وحشتناک است اما این بانو در کمال آرامش است .
کشتار جمعی مسلمانان میانمار ، جنایتی نیست که بر کسی پوشیده باشد اما بانوی صلح آنها ، آنها را تروریست می نامد .
کودکان مسلمان تنها به جرم تفاوت در دین و قبیله شان زنده زنده در آتش خشم و تعصب بودائیان می سوزد اما هیچ صدایی از این خانم صلح دوست نماد صلح جهانی بر نمی آید .
آیا به جایزه صلح نوبل باید شک کرد و یا به انسانهای نماد آن ؟!
اما هرچه که باشد امروز حال مردمی در آنسوی جهان خراب خراب است و حال خیلی ها خوب خوب ... و باید به این انسانیت اینها شک کرد .
تنها می توان گفت که آنگ سان سوچی یک حباب از صلح و انسانیت بود که ترکید نه یک انسان انسان که می توانست خود را در قلب همه بشریت تا ابد زنده نگه دارد.

*مشاور و معین استاندار کرمانشاه در اورامانات