به گزارش کردپرس، متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
دیشب دیدن ویدئوی استیصال و بیچارگی و گریه های پیاپی مردان و زنان و کودکان روهینگیا دلم را به درد آورد.
روزنامه‌های دولتی میانمار(برمه پیشین) از این مسلمانان با الفاظ زشتی چون «سیاهه»، «عربه» یا «بنگلادشیه» نام می‌برند.
عجیب آنکه خانم آن سانگ سوچی رهبر مخالفین و حزب لیگ ملی طرفدار دمکراسی! که برنده جایزه نوبل بوده از موضعگیری آشکار خودداری کرده و تاکنون در محکومیت خشونت با این اقلیت مظلوم و مستأصل حرفی نزده در حالی که با محبوبیتی که دارد می توانست مرهمی بر این زخمهای عمیق باشد.
روهینگیا مردمانی مسلمان و از نژاد هند و آریایی هستند که در ایالت راخین در غرب میانمار زندگی می‌کنند. سازمان ملل متحد و همچنین اغلب رسانه‌های بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری، مردم روهینگیا را جزو تحت ستم‌ترین اقلیت‌ها در جهان توصیف می‌کنند.
بیشتر جمعیت یک میلیون و صد هزار نفری روهینگیا از حق شهروندی میانمار محرومند و در شرایطی مشابه با آپارتاید زندگی می‌کنند. بسیاری از آنان در کمپ‌های پناهندگان در نزدیکی مرز بنگلادش زندگی می‌کنند.
پنج سال است که آنان در این وضعیت اسفناک به سر می برند. جنایات فراوانی در این چندسال مانند سوزاندن افراد، گور کردن دسته جمعی، تجاوز به زنان و کودکان و تخریب و احراق شهرها و روستاهایشان و آواره کردنشان بر این اقلیت رفته است.
امروز در شهرهای ایران بعد از نماز جمعه اعتراضاتی علیه این نسل کشی برپا شد و خطبه های نمازجمعه سراسر کشور به این موضوع تخصیص یافت. ترکیه نیز کمک هایی مادی در حد دو و نیم میلیون دلار برایشان فرستاد و همسر و پسر اردوغان به آنجا سر زدند. جواد ظریف، وزیر خارجه، نامه هشدارآمیزی به رییس سازمان ملل ارسال کرده. علی مطهری پیشنهاد داد که کشورهای مسلمان مانند کشورهای غربی که ارتش ناتو دارند ارتش مشترکی برای چنین مواقعی تشکیل دهند.
خوشبختانه در این میان، دالایی لاما، رهبر بوداییان تبت که در تبعید است از حملات راهبان بودایی علیه مسلمانان میانمار بشدت انتقاد کرده و بصراحت اظهار کرده که کشتار به نام دین اصلا پذیرفتنی نیست و گفته که بوداییان از فراخوان رهبران بودیست میانمار، اطاعت نکنند.
بدبختانه امروزه کشورهای اسلامی و بویژه خاورمیانه خود درگیر اختلافات فراوانند و منطقه در آتش نزاع میسوزد. حال که کشورهای اسلامی خود درگیر مسایل خود هستند باید پرسید فارغ از رنگ و نژاد و مذهب و زبان، جهان مدرن کجا ایستاده است؟! جنایات چندساله اخیر میانمار فاجعه کم مانندی در تاریخ بشریت است. باید هرچه سریعتر این بی تفاوتیها و کم توجهی ها خاتمه یابد.