به گزارش کردپرس، عادل عبدالمهدی در این مقاله می نویسد: جلال طالبانی فقید، نزدیک به یک دهه رئیس جمهوری عراق بود و تنها رئیس جمهوری در عراق به شمار می رود که بر اساس قانون اساسی و دمکراسی در کشور برگزیده شده بود، بنابراین تلاش های زیادی با این هدف که مراسم تشییع و وداع با او الگویی برای تاکید بر یکپارچگی عراق و فرصتی برای آرام سازی اوضاع و یافتن راه حل هایی برای توافق بین بغداد - اربیل بر اساس قانون اساسی عراق و مصلحت اقلیم کردستان باشد، صورت گرفت و فوراً تماس هایی برای برگزاری این مراسم در بغداد انجام شد و نخست وزیر عراق و رئیس هم پیمانی ملی از جمله کسانی بودند که برای برگزاری این مراسم اعلام آمادگی کردند. هئیت دولت عراق 3 روز عزای عمومی برای روح آن فقید اعلام کرد و بلافاصله یک هواپیما برای انتقال پیکر طالبانی اختصاص یافت و قرار شد مراسم بزرگی در پایتخت عراق برای آن فقید برگزار شود و خانواده طالبانی و رئیس و احزاب سیاسی اقلیم نیز اعلام کردند که در این خصوص برنامه ریزی خواهند کرد.

من از جمله کسانی بودم که با خانواده محترم طالبانی تماس گرفتم و روز سه شنبه (3اکتبر) از قباد طالبانی فرزند ایشان پیامی دریافت کردم که در آن از همه چیز قدردانی شده بود و در آن آمده بودکه «به نظر ما بهتر است که قبل از پرواز هواپیمای حامل پیکر طالبانی از فرودگاه بغداد به فرودگاه سلیمانیه، مراسمی در فرودگاه بغداد برگزار شود ...از شما به دلیل اینکه چندین دهه دوست ما هستید، تشکر می کنم و از دوستی با شما و مشورت با شما سپاسگزاریم.»

در روز چهارشنبه (4 اکتبر) پیامی در خصوص برگزاری مراسم در سلیمانیه دریافت کردم و از این موضوع که پیکر طالبانی باید به عنوان رئیس جمهور عراق در سلیمانیه تشییع شود متاسف شدم، چرا که طالبانی افتخاری برای عراقی ها است، به هرحال ما در برابر عمل انجام شده قرار گرفتیم.

متاسفانه باید بگویم که یکی از اخلاقیات عمل سیاسی این است که ما در تعامل با هم، یکدیگر در برابر عمل انجام شده قرار می دهیم، لذا دیگران ناچارند در مسیر بسته حرکت کنند و دچار اشتباه متقابل شوند. به هرحال من روز پنجشنبه (5 اکتبر) برای شرکت در مراسم عزاداری برای روح پاک طالبانی به سلیمانیه سفر کردم و در تماس های حضوری و با ارسال پیام هایی کتبی خواستار واگذاری برگزاری مراسم تشییع به دلیل مسایل حساس پروتکلی و ممانعت از مسایلی که ممکن است روی دهد، به دولت عراق شدیم، اما در فرودگاه سلیمانیه هنگام پائین آوردن تابوت طالبانی، این تابوت را پیچیده در پرچم اقلیم کردستان به جای پرچم عراق مشاهده کردیم.

من این اقدام را برای یادکردن از آن فقید و اقلیم و عراق مضر و ضربه ای به کل مراسم دانستم، زیرا همه خواستار نشان دادن و وحدت و آرامش و حسن نیت از طریق مشارکت شخصیت های برجسته و مسئولان عراقی در این مراسم بودند. به هرحال من فرودگاه سلیمانیه را ترک و در این مراسم شرکت نکردم و هنگامی که یکی از برادران مسئول کُرد علت غیبتم در این مراسم را جویا شد، کتباً برای او نوشتم که این اقدام اهانت به عراق و اصرار بر اشتباه در مراسم مام جلال به شمار می رود.

ای کاش موضوع همانطور که برادرم «سعدی پیره» از اتحادیه میهنی کردستان می گوید که این اتفاق ناخواسته روی داده و قصدی برای توهین به عراق یا برانگیختن افکار عمومی وجود نداشته، بوده. من بعدها فهمیدم که برخی از مسئولان عراقی که در این مراسم شرکت کرده اند، در این خصوص به مسئولان کُرد هشدار داده بودند و برخی نیز این مراسم را ترک کرده اند و امکان تصحیح این اشتباه نیز وجود داشته است. در هر حال این رویداد به مثابه اصرار بر اشتباه همه پرسی بوده که برخی از جریان ها را به تشدید تنش در داخل و خارج از اقلیم تشویق خواهد کرد، بنابراین این که گفته می شود سرود ملی عراق قبل از سرود اقلیم کردستان نواخته شده و پرچم های عراق و اقلیم بر بالای خودرو حامل تابوت طالبانی تا قبر او نصب شده بود، نمی تواند این اشتباه را جبران کند.

موضوع قرار دادن پرچم اقلیم کردستان بر پیکر یک شخصیت رسمی در کشور، مسئله ای بسیار مهم است؛ چراکه همه کشورهای جهان در دوران مختلف تعامل با پرچم کشورهایشان را مسئله ای حاکمیتی می دانند و به همین دلیل کشورهای پیروز در جنگ ها پرچم های خود را در برابر دشمنانشان بالا می برند و هنگامی که این پرچم از دست رزمنده ای بر زمین می افتد، رزمنده دیگری آن را بالا می برد و هنگامیکه پرچم برای همیشه بر زمین می ماند، جنگ به طور کامل پایان می یابد.

هیچ کس و با هیچ بهانه ای نمی پذیرد که پرچم عراق بر زمین بماند، زیرا که این پرچم فقط تکه پارچه ای به شمار نمی رود، بلکه سمبل وحدت و یکپارچگی و حاکمیت و تمامیت ارضی کشور است و باید برای همیشه برافراشته باقی بماند، بنابراین برافراشتن عراق از سوی اقلیم کردستان، ضامن حقوق اقلیم خواهد بود.

برخی می خواهند به پرچم اقلیم کردستان و عراق تجاوز کنند، لذا با این مسئله نمی توان با مقاصد و تصمیم گیری هایی خاص تعامل کرد؛ چرا که این موضوعی خطرناک است که باید در خصوص آن تدابیر و اقداماتی رسمی صورت گیرد. مسایل زیادی در مراسم اخیر روی داد که از اصرار بر خطا حکایت دارد و ما به خاطر وفاداری به مام جلال رئیس جمهوری فقید عراق و مصلحت اقلیم کردستان و عراق و منطقه هرگز آرزوی آن را نمی کردیم.

کد خبرنگار : 20103