کردپرس - جنبش تغییر دارای سیاست و مشی متفاوتی در عرصه سیاست ورزی و نظام حزبی اقلیم کردستان عراق است. این حزب که یادگار (مرحوم نوشیروان مصطفی) یکی از رهبران پیشین اتحادیه میهنی بود حول دو محور جوانگرایی و ایجاد حکومت مقتدر ملی، حرکت می کند. پس از وقایع مربوط به بسته شدن پارلمان کردستان و اختلافات جدی با حزب دموکرات کردستان عراق، تقابل این جریان با احزاب صاحب قدرت در اقلیم کردستان در دوران بعد از حوادث مربوط به رفراندوم وارد مرحله تازه ای شده به نحویی که اینبار مستقلا و متفاوت تر از قبل، راه مذاکره با بغداد به همراه گروه های دیگر اپوزسیون کرد را در پیش گرفته است. گویا این جنبش هنگامی که نتوانست توفیق چندانی در تزریق ایجاد فضای نارضایتی به وسیله طرفدارانش در خیابان ها را علیه دولت اقلیم به پیش ببرد، این مرتبه مسیر "سیاست موازنه مستقیم" را در پیش گرفته و بغداد را مقصد بعدی سیاست ورزی هایش در نظر گرفته است. به همین منظور و به بهانه نشست های اخیر احزاب اپوزسیون در بغداد، گفتو گویی با 《سروه عبدالواحد》رییس فراکسیون جنبش تغییر (گوران) در پارلمان عراق انجام داده ایم. وی معتقد است تفاوت چندانی بین عبادی و مالکی وجود ندارد و کردها نیازمند استراتژی متفاوتی برای شرکت در انتخابات آینده پارلمان عراق هستند. او درباره نظم سیاسی در اقلیم کردستان نظرش این است که چیزی به نام منافع ملی در اقلیم وجود ندارد و آنچه که دیده می شود حزبگرایی است و تا به امروز در اقلیم، سیاست کردن به آن سطح از بلوغ نرسیده که به صورت هنجارمندی با شهروندان این منطقه معامله شود. وی معتقد است سیاست در اقلیم اسیر دست گروه های مافیایی است و در موضوع رفراندوم استقلال مشخص شد آن کسانی که این تصمیم را گرفتند، خوانش نوینی از سیاست نداشتند و همه دستاوردهای کردها در عراق را یکشبه بر باد دادند.

مشروح مصاحبه را در زیر بخوانید:

کردپرس- جنبش تغییر(گوران) به چه دلیل خروج از کابینه دولت اقلیم کردستان را در شرایطی که اقلیم دوران حساسی را طی می کند، اقدام مناسبی می داند؟

ما اختلافاتی با دولت اقلیم کردستان داریم. دولت قول ها و تعهداتی که قبل از انتخابات به مردم داده بود و بعدا در زمان توافقاتی که با حزب دموکرات کردستان (پارتی) و اتحادیه میهنی (یکیتی) داشتیم، را برآورده نکرد. منتظر بودیم مشکلات بودجه، حقوق و موضوع نفت حل شود، اما هیچ کدام از این ها میسر نشد. ما نمی خواهیم در حکومتی حضور داشته باشیم که این همه فساد و محنت را بر سر مردم اقلیم کردستان آوار کرده است.

کردپرس- چند حزب اپوزیسیون دولت اقلیم از جمله حزب متبوع شما (گوران) در هفته گذشته به بغداد سفر کردند و این در حالی است که بغداد تا اینک به هیچ کدام از درخواست های دولت اقلیم توجه نکرده است. به نظر شما این اقدام شائبه ایجاد یک دولت سایه در کنار دولت اقلیم را بر ذهن متبادر نمی سازد و آیا این موضوع، اختلافات جناح ها در اقلیم را تشدید نمی کند؟

موضوع تشدید اختلاف و تقابل نیست بلکه وقتی صحبت از همگرایی بین جناح های کرد می شود، همگرایی از اقلیم آغاز می شود و از بغداد شروع نمی شود. ما در اقلیم تا امروز نتوانسته ایم یک همگرایی واقعی را به وجود آوریم و متاسفانه بازهم دلیل آن حزب دموکرات کردستان (پارتی) است. به عنوان مثال این حزب دو سال پارلمان اقلیم را تعطیل کرد بدون آن که فکر کند این اقدام به همگرایی کردها در بغداد نیز لطمه می زند.زمانی که همگرایی در اقلیم کردستان وجود ندارد، نیازی نیست به صورت دروغین در بغداد خود را متحد نشان دهیم.آنچه که ما همراه با دو جناح دیگر اقلیم انجام داده ایم و بخصوص حزب جماعت اسلامی (کومل) برای آن است که کمی از محنت و آلام مردم اقلیم را کم کنیم چرا که واقعا اقلیم مرحله و شرایط بسیار حساسی را سپری می کند. وضعیت معیشت مردم بسیار خراب است و دولت اقلیم هم نسبت به مردم بی تفاوت است لذا به عنوان وظیفه و مسئولیت، تلاش کردیم که تفاهمی با حیدرالعبادی نخست وزیر عراق درست کنیم تا حداقل بودجه کارمندان پرداخت شود.

کردپرس - به نظر شما این اقدام برخلاف قوانین داخلی اقلیم کردستان که مرجع رسمی تصمیم گیری های اینچنینی برای ارتباطات رسمی و دیپلماتیک است، نمی باشد؟

نه به هیچ صورت بلکه برعکس مغایرتی با قانون ندارد. چرا که ما حزب هستیم و وجود داریم و هر وقت بخواهیم می توانیم با هر طرفی که لازم باشد دیداری داشته باشیم. ارتباطات ما هم ضد منافع اقلیم و مردم کردستان نیست.ارتباطات برای خدمت به مردم و اقلیم کردستان است.

کردپرس - در حالی که از سال 2003 تا به امروز، رابطه بین اقلیم کردستان و دولت مرکزی پر از فراز و فرودهای مختلف بوده، به نظر شما بغداد جوابی به درخواست هایتان می دهد؟

در واقع به این نتیجه رسیده ایم که بی اعتمادی بین دو طرف در بغداد به وجود آمده است. تا این ساعت ما بخشی از عراق هستیم، بی اعتمادی وجود دارد اما نباید ناامید هم باشیم که حکومت مرکزی مشکلات ما را حل نکند. ما در چهارچوب کشور عراق زندگی می کنیم، لذا مهم است که تفاهماتمان با دولت مرکزی بهبود پیدا کند. من نظرم این است دولت مرکزی چقدر در قبال این موضوع مسئول است که قانون اساسی را نقض کرده به همان میزان رهبریت دو حزب اتحادیه میهنی و حزب دموکرات نیز در نقض قانون مقصر هستند و مسئول این وضع هستند به همین خاطر نمی توانیم یک طرف را به سرپیچی از قانون متهم کنیم.

کردپرس - در چند روز اخیر اخباری مبنی بر اخراج شهروندان کرد از مناطقی از استان کرکوک و صلاح الدین شنیده شد، شما در این سفر پیگیر این موضوع از دولت مرکزی بودید؟

بغداد در این مرحله متاسفانه مانند (ظفریافته) با اقلیم کردستان معامله می کند و به این صورت رفتار نمی کند که اقلیم بخشی از عراق محسوب می شود. سیاست دیگری نیز دنبال می شود و دوباره تعریب نواحی کردی خارج از اداره اقلیم کردستان است و مخصوصا در کرکوک و تعدادی از روستاهای صلاح الدین و طوزخورماتو با برنامه قبلی، در پروژه تعریب قرار گرفته اند و وزارت داخلی و نیروهای حشدالشعبی از این موضوع اطلاع دارند و دوباره اعراب را به این مناطق می آورند و شهروندان کرد را از خانه هایشان بیرون می کنند. دنبال کردن چنین سیاست هایی خدمتی به منافع ملی عراق نمی کند لذا از دولت مرکزی درخواست می کنیم که به وضعیت رسیدگی کند. در این خصوص گفت و گوهایی هم با دکتر حیدر العبادی داشتیم و به ویژه در این سفر آخر احزاب کردی به بغداد به صورت جدی در مورد موضوع تعریب صحبت شد و اعلام گردید که صدام حسین با همه توان خود نتوانست هویت منطقه را تغییر بدهد و هیچ گروه دیگری هم نخواهد توانست هویت این مناطق را پاک کند.این مناطق، مناطق کردی هستند و باید حکومت فدرال در این زمینه دخالت کند تا این روند متوقف شود.

کردپرس-انتخابات پارلمانی امسال در عراق از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است و هر کدام از بازیگران جهانی و منطقه ای به صورتی به آن چشم دوخته اند. در این میان آنچه مشخص است، فراکسیون اصلی پارلمانی عراق که در اختیار شیعیان قرار دارد از همین الان در حال مشخص کردن صفبندی خود در مورد نوری المالکی و حیدرالعبادی به عنوان نخست وزیر آینده است. به نظر شما کردها چگونه می توانند از بازی سیاسی و معادله قدرت میان این دو به سود خود بهره ببرند؟

در نتیجه هر دو طرف شیعه هستند و عبادی و مالکی در کل حافظ منافع عمومی شیعیان هستند و کردها اگر فکر می کنند می توانند بر روی این سرمایه گذاری کنند، در اشتباه خواهند بود و ضررمند خواهند شد. من معتقدم که کردها باید در حال حاضر صاحب یک گفتمان و استراتژی شوند که آیا می خواهند با عراق بمانند یا خیر؟ و به ویژه بعد از ان که رفراندوم شکست خورد.لازم است بازبینی در سیاست کرد در بغداد روی بدهد. تا امروز سیاست های اشتباهی در بغداد دنبال شده و کردها موفق نشده اند حقوق خود را به صورت تمام و کمال به دست بیاورند.برای مثال از سال 2003 که به بغداد رفتیم تا به امروز مشکل و مناقشه خاک را با دولت مرکزی داریم. لذا من فکر می کنم حیدرالعبادی و نورالمالکی هر دو از حزب (الدعوه) هستند و هیچ تفاوتی با هم برای کردها ندارند. کسانی که خود را گول بزنند، نوری مالکی بهتر است یا حیدرالعبادی؛ در اشتباه خواهند بود.

مصاحبه‌: افشین غلامی