به گزارش کردپرس، مردم مناطق کردنشین به افرادی که برای امرار معاش اجناسی را بین دو طرف خط مرزی حمل می کنند «کولبر» می‌گویند. گفته می‌شود طبق آماری در سال 95 بیش از 40 هزار نفر در کشور به کار کولبری مشغول هستند. کولبران بیشتر در استان‌های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و سیستان و بلوچستان مشغول به کار هستند. بعضی از آن‌ها به خاطر بیکاری و از روی ناچاری و در قبال دستمزد ناچیز اقدام به حمل و ورود کالای خارجی می‌کنند. دولت اخیرا تصویب کرده است که کولبری حذف و بازارچه های مرزی ایجاد شود که بر اینکار نقدهای وارد است.

مرز یک فرصت برای کردستان است

کارشناس ارشد مدیریت گفت: ما باید اول تعیین کنیم مرز برای تجارت ما یک فرصت یا تهدید است آیا ما هیچ فکر کردیم چرا مردمان این سرزمین حاضر هستند محصولات خارجی را بردوش بکشند و با عبور از خطرات و هزار ریسک جابجا و از این طرف مصرف کننده نهایی آن را بخرد. ما باید به صورت ساختاری برای این قضیه راهکار مناسب اتخاذ کنیم.

«یوسف نادری» ادامه داد: پاک کردن صورت مساله هیچ وقت باعث بوجود آمدن راهکار مناسب نخواهد بود در پی واردات کالا به ایران پدیده ای با نام کولبری شکل گرفته است و به مرزنشیان غرب کشور تسری دارد.

اگر دقیق واکاوی کنیم این شغل واقعا سخت، طاقت فرسا و پر از ریسک است ولی مردم با وجود مشکلات آن باز برای امرار معاش مجبور هستند کولبری کنند.

وی افزود: مردم از نبود شغل به این کسب وکار پر از ریسک تن می دهند و اگر واقعا قصد ساماندهی داریم برای آنها شغل ایجاد کنیم و باید از راه معقول وارد قضیه شد. این را بدانیم کولبر خودش صاحب بار نیست و دقیقا یک جابجا کننده بار است دارای هیچ گونه سرمایه ای نیست و توانایی تجارت را ندارد. کولبر همانند باربرها هستند که در بازار تهران با چرخ ها درقبال هزینه بار را جابجا می کنند.

«نادری» بیان کرد: با پیله ور کردن کولبر با فرض توانایی مالی او برای تجارت بار را از دوش کولبر بر نخواهیم داشت و آن کرامتی که مد نظر است با پیله ور برنخواهد گشت فقط هزینه های به بارهای روی پشت او اضافه می شود.

به گفته این کارشناس، از طرفی بر صدور کارت پیله ور برای کولبران نقدهای وارد است ما عملا قوانینی در مقابله با پدیده قاچاق داریم و اگر به گمرک موکول کنیم فقط در گران شدن محصول نقش داریم وگرنه به راه کار معقول نمی رسیم. ما باید قبول کنیم تمامی محصولاتی که نیاز داریم را نمی توانیم تولید کنیم باید در نقاط قوتمان متمرکز شویم و با مبادلات آنها ما نیز صادراتی داشته باشیم تا به تعادل برسیم.

کولبران فقط شغل می خواهند

«یوسف نادری» تصریح کرد: کولبر یا پیله ور همه بخاطر امرار معاش به این مسایل روی آوردند. اگر برای نقاط قوت مناطق مرز نشین اعتباراتی هزینه شود و سرمایه گذارانی که با تجمع در تهران و کلانشهرها آلودگی و ترافیک را به ارمغان آوردند را توزیع کنیم. این بار همین کولبران تولید کنندگانی می شوند که توسعه می آفرینند. کولبری یک درد است یک بیماری اجتماعی است که دامن مرز نشین را گرفته است اگر شغلی با کرامت باشد هیچ کس آنرا انجام نمی دهد.

وی ادامه داد: مرزهای ما که خالی از کارآفرینان است فرصت صادرات محصولات است اگر بر روی نیازها منطقه تمرکز کنیم و تولیداتمان را با آنها وفق دهیم قطعا از کولبری که داد کرامتش را میزنیم خبری نخواهد بود. پیله ور بدون پول و بدون مشتری نمی تواند به کسب وکار بپردازد.

«نادری» بیان کرد: مناطق مرز نشین می توانند بجای وارد کننده کالا صادر کننده کالا شوند مطمنا میتوان با تغییر الگو ها این مهم را محقق نمود. این مردم دانش روابط خارجی هستند و دارای نقطه قوتی برای صادرات هستند پس می توانند با تبدیل تهدید مرز به فرصت در توسعه نقش آفرین شوند ودر مقابل جنس وارد جنسی صادر نمایند.

وی اظهار کرد: متاسفانه به دلیل این شغل جوانان زیادی به صورت طبیعی و به صورت مختلف از بین می روند و یا بیماری های شغلی را به ارث می برند که بعدها هرینه های زیادی را به کشور تحمیل می کنند امید است با توجه به مرز نشین در راستای اشتغال زایی از مهاجرت آنها و مشاغل زیان آور برای سلامتی جلوگیری شود.

دولت به ما کار بدهد کولبری را حذف کند

کولبر بانه ای به کردپرس گفت: اگر ماهی یک میلیون تومان درآمد داشته باشم و بتوانم خرج زن و بچه ام را بدهم عمرا به طرف مرز نخواهم آمد چون مرز خطرناک و هم جون خودم و هم جون قاطرم در خطر است هر لحظه امکان ریزش بهمن و سقوط وجود دارد.

آرمان.م ادامه داد: من یک جوان هستم 23 سال سن دارم اما 8 ساله در این مرز هستم ما از مرز خشکبار و تاناکورا و غیره داخل کشور می کنیم. مسئولان می گویند اینکارها به اقتصاد کشور ضربه می زند بله من هم قبول دارم آیا من و دیگر کولبران ایرانی نیستیم و نباید منبع درآمدی داشته باشیم.

وی افزود: در کار جدیدی که دولت می خواهد انجام دهد و کولبری را حذف کند ما مشکلی نداریم اما آیا این کار بررسی شده و ما می توانیم درآمد کافی داشته باشیم یا به مشکلات ما افزوده می شود. اینکه ما بخواهیم جنسی وارد کنیم و خودمان هم بفروشیم فکر نکنم موفقیت آمیز باشد چون بازار دست افراد دیگری است.

م تصریح کرد: این طور که ما تجربه داریم و از این مرز چیزهای می دانیم باید همچون گذشته برای دیگران کالا وارد کنیم اما چون این بار کار قانونی است افراد بیشتری هجوم خواهند آورد و کولبران اصلی سودی نخواهند برد.

عدم موقعیت های شغلی در مناطق کردنشین

کارشناس علوم اجتماعی گفت: مرزنشینی و مشکلات توسعه‌نیافتگی مناطق کُرد‌نشین وضعیتی را خلق کرده که بخش کثیری از ساکنان آن به‌خصوص روستانشینان برای گذران روزی دست به شغلی خطرناک و کم‌درآمد به نام کولبری بزنند. در بعضی موارد خطر چنین کاری بر روی مرزهای ایران-عراق، به‌قدری بالاست که جان افراد را به خطر می‌اندازد، یا دست و پاهایشان را در یخبندان جا می‌گذارند.

« دریا ویسی» ادامه داد: عدم سرمایه‌گذاری دولت و نبود شغلی درست‌وحسابی آنها را به چنین کاری وادار می‌کند. در سال‌های اخیر کارگرانی که کار خود را از دست دادند به خیل بیکاران اضافه شدند و رو به کار قاچاق خرد یا کولبری آوردند. هدفمندی یارانه‌ها و پرداخت نشدن یارانه صنایع عمده دلایل تعطیلی اغلب مراکز تولیدی در کردستان است. به گفته مدیرکل صنعت و معدن کردستان، حدود 70 درصد واحدهای استان کردستان تعطیل و نیمه تعطیل است.

وی افزود: برنامه‌ریزی و توجه دولت به زیرساخت‌های اقتصادی می‌تواند موجب بهره‌مندی اقتصادی فراوانی برای ساکنان و خود دولت نیز شود. نهادن مرزهای رسمی گمرکی و استفاده از نیروی متخصص بومی می‌تواند گوشه‌ای از این ماجرا را حل کند. کولبران از حیث شغلی از چنان شرایط وخیمی برخوردارند که نمی‌توان حتی برای لحظه‌ای از آنان چشم پوشید.

به گفته این کارشناس، بدون شک برقراری شرایطی که به بهبود شغلی کولبران منجر شود، آنان را برای همیشه از چنین شغلی دور می‌کند. شرایط زندگی آنان هرگز نمی‌تواند از چشم اهل تقوا دور بماند. خطرات جانی کولبری دیگر برای این مردم عادی شده و هرروز انتظار حادثه‌ ناگوار را دارند.

خبرنگار/ هیوا محمدپور