به گزارش خبرنگار کردپرس، شهرستان قروه با وجود دو شهرک صنعتی آونگان و دلبران با تعداد 95 واحد تولیدی که تنها 54 واحد آن فعال می باشند و اضافه کردن یک شهرک صنعتی دیگر که تا این لحظه تنها مزه کلنگ زنی را چشیده، هنوز نتوانسته خود را به شهرستان صنعتی تبدیل کند. این در حالی است که به گفته مسئولان استانی شهرستان قروه بیشترین شهرک های صنعتی در استان را دارا می باشد.

به گفته کارشناسان این تأخیر طولانی مدت برای ناکامی در حوزه صنعتی نه تنها قابل قبول نیست بلکه دلایل بسیاری را به دنبال دارد که قابل بررسی است.

نبود سرمایه گذاریهای مناسب و نبود مدیریت کارآمد و متخصص مواردی است که به زعم صنعتگران و افراد شاغل در حوزه صنعت، تجارت، بازرگانی و معدن بیش از سایر ضعف ها باعث عقب ماندن قروه از دور رقابت های تجاری و صنعتی ملی و فرا ملی شده است. در حالی که به دلیل وجود امکانات خدادادی و ویژگیهای منحصر به فرد به خصوص موقعیت جغرافیایی و استعداد شهرستان در حوزه کشاورزی، تجاری و بازرگانی این منطقه می توانست حداقل در صنعت بومی و یا صنایع مرتبط با این بخش ها حرفی برای گفتن داشته باشد.

همگام نبودن با علم روز

یکی از تولید کنندگان قروه ای نبود دیدگاه و نگاه به روز مدیران و همگام نبودن صنعت قروه با علم روز را به موضوع صنعت و تجارت یکی از عوامل مهم مطرح نبودن صنعتگران قروه ای در بازارهای تجاری برشمرد.

«افشین زارعی» در گفت و گو با خبرنگار کردپرس گفت: «تولید کننده در درجه اول باید به موقعیت جغرافیایی و شرایط بازار فروش خود توجه داشته باشد و نهادهای مسئول مرتبط با صنعت نیز این آگاهی را به صد درصد برسانند».

به گفته وی قروه به لحاظ برخورداری از امکانات اولیه شرایط مناسبی دارد و به علت اینکه دروازه ورودی کردستان می باشد می تواند بازارهای فروش داخلی و خارجی مناسبی داشته باشد.

«زارعی» با بیان اینکه از یک طرف ضعف زیرساختی در شهرک های صنعتی و از طرفی دیگر دید سنتی به موضوع صنعت از سوی مدیران استانی موجبات دامن زدن به مشکلات را فراهم کرده است، افزود: «همین دید سنتی عامل تشکیلات ضعیف برای بهبود زیرساخت شهرک های است و باید مسئولان از منبر حرف پایین آمده و به واقع عمل کنند اگر واقعاً خواستار اشتغال پایدار هستند».

شناخت نیت واقعی تولید کننده

به گفته این تولید کننده قروه ای باور عموم مردم این منطقه به علت نبود زیر ساخت های فرهنگی و بیگانه بودن صنعت گر و تولید کننده با مردم، این است که هر تولید کننده ای به صرف منافع شخصی فعالیت می کند.

«افشین زارعی» با انتقاد از این بینش عمومی عنوان کرد: «در وضعیت فعلی که نه نهادهای دولتی و نه بخش خصوصی تولید کننده را به خوبی حمایت نمی کنند حرکت تولیدکنندگان یک حرکت جهادی است».

به گفته وی سرمایه ای که تولید کننده در واحد تولیدی خود به کار می گیرد و موجب اشتغالزایی در جامعه می شود می تواند در مشاغل دیگر درآمدهای راحت تری برای فرد به همراه داشته باشد.

«زارعی» از جمله ضد فرهنگ های صنعت شهرستان را برخی تفکرهای سنتی و بی اعتمادی مدیران به تولیدکنندگان و سرمایه گذاران دانست و تأکید کرد: «وقتی تولیدات مناطق دیگر، بازار بومی تولیدکننده قروه ای را قبضه کرده است و مدیران به جای فرهنگ سازی به این موضوع دامن می زنند، بسیاری از افراد فعال و خلاق حاضر به سرمایه گذاری در شهرستان نمی شوند».

وی با اشاره موردی به محصولات واحد تولیدی خود که از نظر کیفی برتر است، افزود: «به عنوان مثال وقتی دفاتر فنی ادارات محصولات خود را از تولید کنندگان بومی تهیه کنند، شرکت تولیدی بی شک باعث اشتغالزایی و رشد اقتصادی در منطقه خواهد شد».

نبود حمایت بانکی

حمایت نکردن بانک ها و بهانه های مختلف این مجموعه از جمله مهم ترین موانع برای شرکت های تولیدی نه تنها در شهرستان قروه که در سراسر کشور محسوب می شود. مانعی که گویا برای حل آن هنوز راه چاره ای به صورت کارآمد به ذهن مسئولان نرسیده است.

در همین زمینه یکی دیگر از تولیدکنندگان شهرستان در گفت و گو با خبرنگار کردپرس با انتقاد از نبود پشتوانه های مالی در بخش صنعت شهرستان تصریح کرد: «تولیدکننده ای که در ابتدای راه با اخذ وام کار خود را آغاز می کند، در ادامه با نرخ شناور ارز در خرید مواد اولیه و در فروش به حال خود رها می شود».

به گفته «بهزاد محبی» شهرستان قروه به علت دوری از پایتخت، سختی تردد و موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی ویژه برای مشارکت سرمایه گذار باید تسهیلات ویژه ای داشته باشد که عملاً برعکس این موضوع اتفاق می افتد.

وی با بیان اینکه وام های بانکی به علت نحوه پرداخت و نبود رنگ و بوی حمایتی از صنعت گر یک حرکت صوری و فاقد درون مایه مشارکتی است، یادآور شد: «تولیدکننده باید به اندازه دو برابر نرخ وام دریافتی تضمین یا وثیقه به بانک بدهد که با کوچکترین موج اقتصادی به جای سوددهی متضرر می شود».

«محبی» یکی از علت های عمده آسیب پذیری صنایع شهرستان را وارداتی بودن مواد اولیه دانست و عنوان کرد: «در صنایعی که مواد اولیه وارداتی باشد بی شک نوسانات نرخ ارز تأثیر مستقیم بر روی آن خواهد داشت که در صنایع و تولیدیهای نوپا که توان استقامت در مقابل تغییرات نرخ ارز را نداشتند باعث تعطیلی، توقف کار و یا حتی ورشکستگی شد».

وی در خصوص صنایع غیر وابسته به مواد اولیه هم گفت: «حتی در صورت نبود وابستگی تغییرات نرخ ارز بازار فروش، نگهداری و خرید قطعات خارجی دستگاههای کارخانه ها، افزایش قیمت در بازارهای داخلی و مسائلی از این دست را متأثر می کند».

این تولید کننده با اشاره به کارخانه های تعطیل شده در قروه عنوان کرد: «علاوه بر اینکه نبود روحیه کارگروهی و مدیریت ناکارآمد کارخانه های شهرستان را به تعطیلی می کشاند، نبود زیرساخت های مالی مطمئن و نبود پشتوانه های مالی نیز در تعطیلی و ورشکستگی این کارخانه ها دخیل است».

صنعت نیازمند اعتبارات

در عین حال بسیاری از مدیران حوزه صنعت شهرستان قروه گسترش زیرساخت ها را مهمترین راهکار برای رشد و توسعه بخش صنعت می دانند و اعتقاد دارند شرایط ویژه منطقه ایجاب می کند که برای جذب سرمایه گذار امتیازات ویژه ای از جمله تسهیلات بانکی و مالیات در نظر گرفته شود، البته آنان به این مسئله اذعان دارند که متأسفانه این مهم تاکنون عملی نشده است.

مدیر کل سابق شهرکهای صنعتی استان کردستان جزو همین مدیرانی است که بارها در نشست های مختلف بر ضرورت گسترش زیرساخت های صنعتی شهرستان تأکید کرده است.

به گفته «شاهو حاجبی» تأمین زیرساخت شهرک های صنعتی علاوه بر اینکه روند توسعه در منطقه را تسریع می بخشد می تواند مشوقی برای سرمایه گذاری بهتر و رونق تولید باشد.

وی مهمترین مشکل شهرک های صنعتی را کمبود اعتبارات اختصاصی دانست و یادآور شد: «این ضعف به طور مکرر به مسئولان گوشزد شده و در صورت تأمین اعتبار، زیرساخت های مورد نظر تکمیل شده به بهره برداری می رسد».

امید به احیا

در حالی که تعطیلی و ورشکستگی مکرر کارخانه ها در قروه خاطره تلخی را در اذهان شهروندان ماندگار کرده چشم امید شهروندان این شهرستان به پروژه هایی است که به صورت ملی و در ابعاد گسترده از جمله زنجیره فولاد اجرا می شود. زنجیره فولادی که هرچند خبر از پایان کار آن برای قروه رسیده اما گویا قطعیت اجرای آن نیاز به نبردی نفس گیر دارد.

از طرفی دیگر چراغ امید شهروندان برای احیای پروژه های نیمه کاره هم روشن است و چشم انتظار بازگشت کارخانه ذوب آهن کردستان، راه افتادن سازینه و نوشابه سازی قروه هستند.

پروژه هایی که هرکدام به دلایل ذکر شده در بالا از جمله حمایت نکردن بانک ها، نبود مواد اولیه و از همه مهم تر ضعف مدیریتی تعطیل و چرخ فعالیت آن ها از حرکت ایستاد.

شاید این کورسوی امید مردم با تحقق وعده معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت به روشنایی کامل برسد.

«علی یزدانی» در آبان ماه سال جاری بود که هنگام بازدید از شهرک های صنعتی قروه وعده تجهیز زیرساخت ها و بررسی واماندگی کارخانه های تعطیل شده را داده و از بهره برداری مناسب شهرک های صنعتی در سال آینده خبر داد.

عمل جایگزین حرف

با همه این تفاسیر به نظر می رسد که صنعت شهرستان قروه برای دستیابی به جایگاه ممتاز در کشور و به ویژه منطقه با توجه به اینکه در همسایگی استان صنعتی همدان بوده و به عنوان دروازه ورودی کردستان شناخته شده است نیازمند برنامه ریزی مدون و مدبرانه می باشد.

دستیابی به مؤلفه های اصلی حوزه صنعت علاوه بر این نیازمند حمایت همه جانبه دولت و بانک ها بوده و باید مشکلات مالی و سرمایه در گردش واحدهای تولیدی و صنعتی شهرستان برطرف شود.

اینجاست که باید گفت مسئولان که همیشه حرف ها را بسیار خوش آب و رنگ در قالب وعده تقدیم صنعت گران می کنند این بار نیازی به این همه زیباسازی ظاهری نیست و حرف را با عمل تعویض کرده و جایگزین کنند. شاید بدین صورت بتوان به ماندگاری صنعت در شهرستان قروه امیدوار شد.