به گزارش خبرگزاری کردپرس ، روزنامه «الاخبار» پیش از گفتگو با «فوزه يوسف نوشت: این زن جنگجوي کُرد که از کوههاي قنديل بالا رفته است ،به خوبي روس هايي را که سپتامبر سال 2016 با آنها در راس يک هيئت کُرد در پايگاه حميميم گفتگو کرده بود به خوبی مي شناسد.

به نوشته الاخبار یوسف می گوید : «اين نخستين بار نيست که روس ها با ترکيه چانه زني مي کنند ، بلکه آن ها قبلا هم در مقابل بازگرداندن حلب به نظام سوریه ، از الباب و اعزاز و جرابلس در برابر ترکيه صرفنظر کردند».

وی افزود: ترکيه براي حمله به منطقه عفرين سوريه از روسيه فقط چراغ سبز دريافت نکرده بود ، بلکه روس ها با ترک هايي که از مدت ها قبل منتظر بودند که موتور تانک هاي خود را روشن کنند و برای تسويه حساب با يگانهاي کردي بروند، بسيار بخشنده رفتار کردند.، زیرا ترکيه قصد دارد طرح کردها را قبل از آن که نقشه کشورش با آب هاي ساحل سوريه خیس شود،کنترل کند؛ طرحي که با وجود يک گذرگاه دريايي -در بدترين حالت براي ترکيه- باعث تکميل يک رژيم کردي قادر به ادامه حيات مي شود.

يوسف معتقد است «ترکيه بحران را در سوريه عميق و از گروه هاي تروريستي مانند داعش يا جبهه النصره حمايت مالي کرد و هنگامی که اين طرح شکست خورد ، ارتشش را براي حمله به عفرين گسيل داشت».

وي در پاسخ به اين سوال که سرنوشت نبرد عفرين چه مي شود؟ گفت: با تمام توان مقاومت مي کنيم که ترک ها اين منطقه را اشغال نکنند و عفرين تنها زماني که همگی ما به شهادت برسیم سقوط خواهد کرد و هرکس هم ادعاي ملي گرايي سوريه را دارد ، بايد عليه اشغالگري بايستد.

او درباره مخالفت دمشق با حمله ترکيه و محکوم کردن اين اقدام گفت: «اينها فقط حرف است و به مرحله عمل در نخواهد آمد. کسي که مخالف اشغالگري است بايد اين مخالفت را در عمل نشان دهد و ما به عنوان نيروهاي سوري از سرزمين خود دفاع مي کنيم».

روزنامه «الاخبار» ضمن اشاره به اینکه «فوزه يوسف» به مواضع قديمي روسيه که شائبه تاثيرگذاری ترکيه در آن نيست اهميتي نمي دهد ، افزود: سرگئي لاوروف ، وزير خارجه روسيه دو روز پيش پذیرفت که بدون در نظر گرفتن ملاحظات ديپلماتيک ،رفقاي خود را به جدايي طلبي و انتخاب سنگر آمريکا متهم کند ، زیراکه مسکو هنوز به الحاق کردهاي اتحاد دمکراتيک به اردوگاه خود اميدوار است.

به گزارش «الاخبار»فوزيه با اشاره به اینکه يوسف فوريه سال گذشته در مراسم پاياني ششمين کنگره کردستان از سرگئي ريابکوف ،معاون وزير خارجه روسيه به دليل طرح پيشنهاد جمهوري فدرال به عنوان راه حل بحران سوريه تمجيد کرد ، افزود که او مي گويد: لاوروف و روس ها مي دانند که ما تجزيه طلب يا جدايي خواه نيستيم و از آنها خواستيم نزد مقامات نظام سوریه ميانجيگري کنند که در نهايت اين کار را انجام ندادند. ما سالن مذاکرات را ترک نکرديم. نظام فرار مي کرد و روس ها هم وقت کشي مي کردند، ولي ما هنوز موافق راه حل سياسي هستيم ،البته با ضمانت هاي بين المللي و قانوني.

به گفته یوسف کردها حس مي کنند که فريب خورده اند و در عفرين تنها مانده اند به ويژه که کشورهاي عربي، ترکيه، روسيه و ايران مانند محافل مخالفان سوريه و حکومت دمشق همگي با طرح آنها مخالف هستند، هرچند که در قبال حمله ترکيه مواضع متفاوت دارند. روس ها از محتاط بودن در قبال توافق با ترک ها غافل شدند و وقتي يک هواپيماي روسيه ،سيبان حمو فرمانده یگان های مدافع واحد کِرد را هفدهم سپتامبر گذشته به مسکو رساند، از سرگئي شويگو وزير دفاع روسيه و والري گيراسيموف فرمانده ستاد ارتش روسيه شنيد که ورود نيروهاي ترکيه به منطقه راهبردي کوه «الشيخ برکات » در حومه غربي حلب را مهم نمي دانند ، زيرا صرفا استقرار این نيروها بر اساس توافق کاهش تنش است و خيانت يا حمله به عفرين به شمار نمي رود ، و این در حالي است که يگان « شاخه زيتون» چهارهزار نيرو پشت خطوط ترکيه براي حمله به پايگاه کردهاي سوريه آماده مي کرده است.

به اعتقاد يوسف، عفرين پيش پرداخت روسيه به ترک ها در جريان مبادله اي است که منافع اقتصادي مشترک و مسائل مربوط به انرژي را در بر مي گيرد و با سقوط عفرين، ترکيه مخالفان را به سمت کنگره سوچي روسيه مي راند.

او مي افزايد: ما از ابتداي بحران به اندازه آمريکايي ها با روسيه گفت و گو کرديم و داستان طرفداري ما از آمريکا نادرست است.حضور آمريکايي ها در سوريه به ما مربوط نيست، بلکه به سياست آمريکا در منطقه مربوط می شود و در مقابل، يک توافق روسي- سوري براي باقي ماندن نيروهاي روس به مدت نيم قرن در سوريه وجود دارد.

فوزه یوسف همچنین می گوید : گارد مرزي از سال ها پیش به منظور دفاع از خودمان در برابر داعش وجود داشته و هنوز وجود دارد. ما پیش ضمانت هاي سياسي يا ميداني نداريم و مرزهاي ما با ترکيه که تروريست ها از آنجا آمده اند بسيار طولاني است.

کردها در سوريه بر سر دوراهي هستند. تمايل اخير روسيه به ترکيه در عملياتي که کردها را در عفرين هدف قرار مي دهد قدرت امکان مانور دادن بين آمريکا و روسيه را از آن ها سلب کرده است ،حال آن که اين امکان تا قبل از آغاز عمليات « شاخه زيتون» راهيابي به سوي (دولت) دمشق و عدم سرکشي ترکيه را براي آنها ميسر مي کرد. کردها قدرت کنترل عامل زمان لازم براي ايجاد نهادهاي يک تشکيلات خودگردان و تقويت سيطره نظامي شان بر منابع اقتصادي و انساني کافي به منظور فراهم شدن شروط بقاء براي هرنوع رژيم احتمالي را از دست داده اند.

اين اعتقاد که صدها سرباز آمريکايي بدون نيروهاي نظامي کُرد و عشاير عربي، مي توانند اهدافي را که رکس تيلرسون ، وزير خارجه آمريکا از آنها سخن گفته از جمله ايجاد گارد مرزي براي جلوگيري از بازگشت داعش، کنترل ايران و اخراج متحدانش و سرنگوني نظام سوريه را محقق کنند، ساده انگارانه است، زیرا اين اهداف اصلا در برنامه کردها نبوده و سودی هم برای شان ندارد.

وی گفت: توافق ما با آمريکايي ها فقط منحصر به سرنگوني داعش و ساير گروه هاي تروريستي بود که هنوز خطر آنها وجود دارد. ما در تصميمات سياسي خود مستقل هستيم.

وي در پاسخ به اين سوال که آيا شما جزو اهداف آمريکا براي کنترل ايران يا سرنگوني نظام هستيد؟ گفت: ما در تصميم گيري هاي نظامي و سياسي خود مستقل عمل مي کنيم ، اما نظام سوريه و نيروهاي منطقه اين موضوع را درک نکرده اند. اگر نظام يک طرح دمکراتيک داشت اوضاع فرق مي کرد، اما سوريه به مناطق تحت نفوذي تبديل شده است که نمي توانيم از آن فرار کنيم و اين نتيجه سياست نظام است و هيچ کس از ما نبايد مسئوليت خود را ناديده بگيرد.

او در ادامه گفت راه حل هاي جزئي براي سوريه کافي نيست و مانند آنچه در حلب و جرابلس و الباب رخ داد ،تبديل به فريب خواهد شد. راه حل هاي جزئي، نيروها را به عقب نشيني هاي بي انتها سوق مي دهد و بحران ادامه مي يابد. ما طرفدار راه حل کلي هستيم و به اوضاع قبل از سال 2011 بازنمي گرديم. سوريه به تغيير و تحول نياز دارد و طرح ما فدرالي است ،نه قوميتي ، بلکه حتي طرحی دمکراتيک و براي همه مردم سوريه از جمله عرب هاي رقه و عرب هاي ديرالزور و عرب هاي شام و دروزي ها و علوي هااست. اين طرح فدرالي بين نيروهاي عربي تاثیر گذار ، طرفدار ندارد و اگر اجبار يک نيروي خارجي نباشد هيچ آينده اي نخواهد داشت و هيچ حزب و نيروي مردمي غير از کردها از اين طرح حمايت نخواهند کرد.

رئیس مشترک هئیت اجرایی دولت خودگردان شمال سوریه در پاین مصاحبه خو با روزنامه لبنانی «الاخبار» می گوید : سوري ها با هم اختلاف نظر دارند و اگر بر سر دولت مرکزي به توافق برسند به معناي رسيدن به راه حل نيست . اما آيا راه حل چيزي جز اجماع همگان بر سر يک موضوع با صرف نظر از محتواي آن است؟ يوسف در پاسخ اين سوال مي گويد: تا الان هيچ طرفي ، طرح ديگري ارائه نکرده است و اگر ببينيم طرحي دمکراتيک تر از طرح ما وجود دارد درباره آن گفتگوخواهيم کرد، اما هرگز گفتگو درباره بازگرداندن دولت مرکزي طائفی گرا را نخواهيم پذيرفت، زیرا در اين صورت بايد همه فداکاري هايي که در سوريه شده ، ناديده بگيريم. انفجاري که در سوريه رخ داد علتش کردها نبودند بلکه اکثر مردم سوريه خواستار تغيير بودند.

کد خبرنگار : 20103