کردپرس- کودکان بعنوان آسیب پذیرترین گروه جامعه انسانی، نخستین کسانی هستند که در معرض هجوم مستقیم انواع ناگواری ها، فشارها و مشکلات ناشی از زندگی قرار می گیرند و آن را تحمل می کنند. امروزه میلیون ها کودک در سراسر جهان به خاطر بی سرپرستی، آواره گی های ناشی از جنگ و بلاهای طبیعی، تغذیه نامناسب، آلودگی به انواع بیماری های خطرناک، اعتیاد والدین و مشکلات ناشی از طلاق، کودکان کار و...یا در شرایط دشواری به سر می برند

در سال ۱۹۵۹ مجمع عمومی سازمان ملل، پیمان‌‌نامه حقوق کودک را که در آن ۱۰ اصل حقوق کودک توصیف شده بود، به تصویب رساند؛ که می توان به برخی موارد مهم به شرح زیر اشاره کرد:

1ـ بندهایی از پیمان‌‌نامه که بر حق بقای کودک تاکید دارند: این حقوق، حق کودک برای زندگی و نیز حق دسترسی به نیازهای اساسی‌‌تری که بقای کودک را تضمین می‌‌کند، در بر می‌‌گیرد؛ نیازهایی مانند تغذیه، پناهگاه، سطح استانداردی از زندگی و نیز خدمات پزشکی؛

۲ـ بندهایی که به حق کودک برای قرار گرفتن در مسیر رشد و توسعه اشاره دارد: حقوقی مانند حق ادامه تحصیل، بازی، استراحت، فعالیت‌‌های فرهنگی، دسترسی به اطلاعات، آزادی اندیشه، وجدان و دین؛

۳ـ بندهایی که حقوق حمایتی کودکان را در برمی‌‌گیرد: حقوقی که نیاز است برای کودکان در نظر گرفته شود تا اطمینان داشته باشیم که کودکان در برابر هرگونه خشونت، غفلت و سوء استفاده‌‌ای محافظت می‌‌شوند. این دسته از حقوق توجه ویژه‌‌ای را به کودکان مهاجر که بیشتر در معرض آسیب هستند مبذول می‌‌دارد. محافظت از کودکان در سیستم قضایی و جنایی، محافظت از کودکان کار، محافظت و توان‌‌بخشی کودکانی که بر اثر سوء استفاده و یا خشونت به هر نوعی آسیب دیده‌‌اند، نیز جزو همین دسته حقوق قرار می‌‌گیرد.

4ـ آخرین دسته بیانگر بندهایی است که حقوق مشارکتی کودکان را بیان می‌‌کنند: این دسته از حقوق به آزادی کودکان برای بیان نظراتشان تاکید دارد، نظراتی که می‌‌توانند در عمل بر زندگی کودکان تاثیرگذار باشند. این حقوق می‌‌توانند زمینه‌‌ای را برای به ‌‌هم پیوستن زنجیره کودکان و نیز به وجود آمدن صلح فراهم کند. اندیشه اصلی در تدوین چنین حقوقی به وجود آوردن شرایطی برای کودکان است که همزمان با رشد توانایی‌‌هایشان، فرصت‌‌های فزاینده‌‌ای را برای مشارکت در اجتماع داشته باشند، تا بدین طریق بتوانند، برای بزرگسالی آماده شوند.

در استان کردستان از مهمترین مشکلات در حوزه کودک وجود کودکان کار و یا مشکلات ناشی از سوءتغذیه است، مسائلی نظیر: بیکاری والدین، درآمد سرانه پایین، عدم رعایت بهداشت خانواده در نقاط دورافتاده، حاشیه نشینی، آموزش های ضعیف شهروندی، دسترسی پایین به خدمات درمانی مجهز و پیشرفته، کمبود یا ضعف نهادهای مددکاری از جمله دلایلی است که موجب ضعف بنیه اقتصادی و سبد خرید خانوارها شده و اثرات آن بر زندگی کودکان تاثیر منفی گذاشته و در افزایش کودکان کار و همچنین مشکل سوءتغذیه در میان آنان منجر شده است

وجود این مشکلات در افزایش ترک تحصیل و یا افت تحصیلی، بروز آسیب های اجتماعی و فرهنگی، تلف شدن استعدادها و توانمندی کودکان موثر خواهد بود. لذا باید نهادهای مسئول نسبت به برنامه ریزی و تهیه طرح های مناسب جهت ساماندهی این کودکان، برگزاری دوره های توانمندسازی کودکان در معرض آسیب، تشکیل نهادهای مددکاری و انجمن های حمایت از حقوق کودکان، آموزش خانواده ها و بهره برداری از تجارب کشورهای موفق در عرصه حل مشکلات کودکان اقدام نمایند.

هرچه نسبت به احقاق حقوق کودکان و توانمندسازی آنان بیشتر توجه شود، در آینده اثرات مثبتی برای جامعه بدنبال خواهد داشت.