کرد پرس با این جوان خوش و اهل کار که اکنون چند نفر هم در گارگاهش مشغول به کار هستند گفت وگویی انجام داده که حاصل آن را می خوانید:

از افتادن در مسیر کارآفرینی بگویید؟

هیچ وقت به این موضوع فکر نکردم کسی کاری برای من ایجاد کند، همیشه برایم سوال بود که وقتی نیروی کار هست و می توان تولید انجام داد، دیگر بیکاری چه معنایی دارد. از دبیرستان به دلیل علاقه به مسائل کشاورزی شروع به اختراعاتی در این حوزه کردم اما چون کسی اعتنایی نمی کرد به نتیجه ای نرسید. کم کم که بزرگ تر شدم اختراعاتی در زمینه طراحی وسایل کشاورزی انجام دادم و الان از بعضی از این وسایل در کارگاه تولیدی خودم استفاده می کنم.

ایده «تولید جوانه» چگونه به ذهنتان رسید؟

در زمان دانشجویی در آزمایشگاه بر روی روش استریل کردن گندم و انتقال ژن کار می کردم که متوجه شدم جوانه گندم امکان استریل شدن دارد به همین خاطر در کنار پایان نامه، همزمان بر روی این موضوع هم کار می کردم. اول اشتباه رفتم چون بلند پروازی زیادی داشتم و از همان اول به فکر صادرات بودم، با 2 میلیون تومان و با کمک برادرم کار تولید جوانه را شروع کردیم اما در ادامه متوجه شدیم که این کار به تکنولوژی بالا و سرمایه زیاد نیاز دارد که باعث شد پس از یک سال تلاش شکست بخورم. یک سال بعد با 500 هزار تومان سرمایه و از یک اتاق کوچک مجددا شروع به فعالیت کردم، این بار متوجه شدم نیاز به بازارهای بزرگ و دستگاه های فوق استریل نیست، بازاریابی را از مغازه های کوچک شروع کردم و پس از مدتی کار در خانه فهمیدم که می توانیم این کار را توسعه دهیم.

در مسیر اجرا و به ثمر رساندن ایده خود با چه مشکلاتی رو به رو شدید؟

تا زمانی که برای خودم کار می کردم کار راحت بود اما همین که خواستم کار را توسعه دهم و کارگاه تولیدی ایجاد کنم مشکلات نیز شروع شد. 120 متر زیربنا که سرامیک باشد با کلیه امکانات و تجهیزات چیزی نبود که به راحتی از عهده آن بربیایم، جهاد کشاورزی استان قول مساعد مبنی بر دادن 100 میلیون تومان وام جهت راه اندازی کارگاه داد، انتظار من پرداخت این وام در مدت زمانی کوتاه بود بنابراین شروع به اجاره مکانی با 120 متر زیربنا و تهیه تمام وسایل مورد نیاز یک کارگاه کردم اما دریافت وام یک سال طول کشید. در تمام طول یک سال هزینه کارگاه اعم از اجاره و آب و برق و حقوق کارکنان را از جیب خودم پرداخت می کردم.

حمایت دستگاه های اجرایی از کارهای تولیدی و ایده های نو به طور کلی ضعیف است و کارآفرینان جوان باید این را بدانند که خیلی نمی شود روی این حمایت ها حساب کرد.

تا چه حد به کار تیمی اعتقاد دارید؟

شعار اصلی ما انجام کار گروهی است، در ابتدا هر کس تنها مسئول انجام کارهای خود بود اما پس از مدتی فهمیدیم که کار انجام کار تیمی یک الزام است.

به نظرتان پول درآوردن سخت است؟

اگر از قارچ کش یا کود استفاده کنم و یا 3 ماه حقوق کارکنان خود را پرداخت نکنم پول درآوردن راحت است، اما واقعیت این است که پول «حلال» درآوردن سخت است.

به عنوان یک جوان موفق چه توصیه ای به کسانی که می خواهند وارد این عرصه شوند، دارید؟

توصیه اول من به کسانی است که ایده دارند اما پول ندارند، تنها نهادی که در طول این چند سال به من کمک کرد مرکز رشد دانشگاه کردستان است، کسانی که ایده ای داشته باشند مطرح می کنند و از آن دفاع می کنند اگر ایده پخته باشد می توانند از این مرکز وام دریافت کنند، این وام ها بسیار مناسب است چرا که بدون سود بوده و سقف آن تا 30 میلیون تومان می باشد. نکته مهم دیگر این است که با این ذهنیت وارد کار شوند که چه در استان و چه در کشور نفر اول باشند.

سرمایه گذاران به جای اینکه سرمایه شان را تبدیل به سنگ و خانه کنند چند متر از آن را خرج کار تولیدی کنند، اشتباه ما این است که تولید نمی کنیم و فقط تب ساخت و ساز داریم. باید بدانیم که تولید در ایران حرکت روی لبه تیغ است مسئولان باید به این نکته توجه داشته باشند که همه نمی توانند کارآفرین باشند، افراد کارآفرین انگشت شمارند و کارآفرینی باید در خون افراد باشد، مسئولان باید کمک کنند.

خبرنگار- شراره احمدی