به گزارش خبرنگار کردپرس، حمایت از کالای ایرانی؛ مسئله ای که برای اجرای آن باید نگاه ها از شعار به عمل برسد و در این میان به هموارسازی مسیر برای تحقق گفته های رهبری دست یافت. گفته هایی که با نگاهی به نامگذاری سال های گذشته و تأکید بر این مهم بیشتر دیده می شود.
از اقتدار ملی و مسئله اشتغال گرفته تا سال نوآوری و شکوفایی، از همت مضاعف و کار مضاعف برای جهاد اقتصادی گرفته تا تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی، از رفتن به سمت مدیریت جهادی برای رسیدن به اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل گرفته تا تولید و اشتغال همه و همه به نوعی از ظرفیت های حمایت از کالای ایرانی می گویند. ظرفیت هایی که به گفته تولید کنندگان و کارشناسان اقتصادی اگر مؤلفه های لازم برای جذب مخاطب را در آن بنگریم می توان به خودکفایی در تولید ملی برسیم. مؤلفه هایی همچون کیفیت، قیمت، سلیقه، خلاقیت و طرح و تبلیغ اصولی که در واقع توجه به این امتیازات عامل رونق اقتصادی با تکیه بر توان داخلی خواهد بود.
در همین راستا خبرگزاری کردپرس به منظور بررسی شیوه های حمایتی از کالای ایرانی با در نظر گرفتن مؤلفه های لازم اقتصادی در میزگردی با حضور جمعی از کارشناسان و فعالان اقتصادی در شهرستان قروه بیشتر به این مسئله می پردازد.
در این میزگرد «خجسته نیرومند؛ فعال اقتصادی و استاد دانشگاه»، «مهدی محمودی؛ پژوهشگر اقتصادی» و «سعید سازش؛ کارشناس مدیریت اقتصادی» به بیان اظهارات خود پرداختند.
این صاحب نظران حوزه اقتصادی بیشتر بر جنبه های حمایت از کالای ایرانی با تمرکز بر مؤلفه های لازم برای استقبال مردم اشاره کرده و استفاده از ایده پردازی در این عرصه را خواستار بودند.
* در ابتدا یک تعریف کلی از کالای ایرانی داشته باشید. اینکه کالای ایرانی تنها به تولید کالا در داخل مرتبط است یا مسایل دیگری هم دخیل هستند؟
خجسته نیرومند: ببینید کالای ایرانی یعنی وسیله ای که در داخل کشور تولید و ساخته می شود. این تولید تنها به مارک و برچسب ایرانی نیست بلکه شامل دارا بودن خط تولید از مواد اولیه تا بازار فروش است.
مهدی محمودی: بله کالای ایرانی یعنی وسیله ای که به طور کامل و بدون هیچ وابستگی خارجی داخل کشور و با استفاده از تمامی منابع داخلی از نیروی انسانی تا مواد اولیه تولید می شود.
سعید سازش: ضمن تأیید گفته های این دو عزیز تعریف کامل تری از کالای ایرانی وجود دارد. در واقع کالای ایرانی یعنی اینکه تمامی پیش شرط های ساخت از طرح و ایده پردازی و خلاقیت تا بازار فروش و تبلیغات که همان زنجیره مؤلفه های لازم برای تولید داخلی است را با استفاده از دانش ایرانی داشته باشد. کالای ایرانی یعنی اینکه از مونتاژ و کپی کردن به دور باشد.
* اشاره کردید به زنجیره مؤلفه های لازم برای کالای ایرانی، این زنجیره شامل چه چیزهایی است و چگونه در هم تنیده شده و به انتخاب مردم می رسد؟
خجسته نیرومند: در کار تولید مؤلفه های بسیاری نقش دارند همانند ایده پردازی، خلاقیت و بهره گیری از سلایق مشتریان و از همه مهمتر کیفیت کار. به نظر من توجه به کیفیت برای رقابت در بازار جهانی یکی از مهمترین مؤلفه هایی است که کالای داخل کشور باید از آن بهره ببرد چرا که اکثر مشتریان معتقدند پولی که برای خرید کالایی پرداخت می کنند باید دارای کیفیت لازم باشد.
این زنجیره زمانی در هم تنیده می شود و خط تولید استانداردی را راه می اندازد که یک به یک مراحل تولید یک محصول ایده آل رصد گردد.
مهدی محمودی: به نظر من وقتی گفته می شود حمایت از کالای ایرانی یعنی اینکه تمامی جوانب برای آن از زمان نقطه آغاز کار تا مراحل پایانی باید مدنظر قرار گیرند. این جوانب که می گویم منظورم قانونی کار کردن، تقسیم کار اصولی، بهره گیری از نیروهای متخصص و اهل فن، استفاده از دستگاه های استاندارد، توجه به نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم، توجه به ظرفیت کارآیی دستگاه ها و نیروهای کاری و از همه مهم تر داشتن صداقت در کار است.
اگر تمامی این پیش زمینه های اساسی در یک کار تولیدی رعایت شوند قطعاً زنجیره مؤلفه های اساسی استحکام بخش خواهند بود و تنیده شدن آن ها در هم یک کالای با کیفیت و کارآمد را به بازار عرضه خواهد کرد.
سعید سازش: ببینید مؤلفه های لازم برای یک کار تولیدی به ترتیب اولویت شامل کیفیت، خلاقیت، سلیقه، طرح و ایده مناسب و در نهایت قیمت است. که تمامی این مؤلفه ها طبق گفته های جناب محمودی نیازمند پیش شرط های اساسی در کار خواهد بود. در واقع کالای ایرانی زمانی به جایگاه استاندارد خواهد رسید که تمامی پیش نیازهای اجرای مؤلفه های تولید فراهم شود.
در یک کلام باید بگویم که زنجیره مؤلفه های کالای ایرانی زمانی در هم تنیده می شود که نفع جمعی در آن دیده شود و به این صورت هم مشتری رغبت حمایت و خرید پیدا خواهد کرد.
* فکر نمی کنید این مسایلی که عنوان کردید در سه بخش مختلف به تولید کننده، مسئولان و فرهنگ خرید مردم می رسد؟ آیا هر کدام از این عوامل به وظایف خود واقف اند؟
سعید سازش: گفته شما کاملاً درست است. کار در حوزه تولید به تنهایی انجام نمی شود و در واقع هر کدام از این عوامل اگر خطایی در کار داشته باشند خط تولید به نهایت کار خود نخواهد رسید. یک تولید کننده زمانی می تواند مؤلفه های کاری خود را تقویت کند که دولت روند تسهیل گری برای چرخیدن خط تولید داشته باشد و از آن طرف هم تمامی این کارها زمانی نتیجه بخش است که مردم با در نظر گرفتن شرایط خرید میل به استفاده از محصول تولیدی داشته باشند.
برای درست انجام دادن وظایف باید تولید کننده و دولت یکسری تمهیدات تبلیغی لازم داشته باشند. تبلیغاتی که نوع کار، کیفیت و ایده های لازم را به مخاطب عرضه کند.
مهدی محمودی: تولید کننده، دولت و مردم سه ضلع مثلث در کار تولید هستند که هر سه در ارتباط با هم این مثلث را به اضلاع توسعه وصل می کنند. در این میان زمانی که گفته می شود پیش شرط های تولید مهیا شود یعنی اینکه دولت به کمک تولید کننده بیاید و با تدوین قوانینی به دور از دست انداز، اقتصاد داخلی واحدهای تولیدی را رونق بخشد. همچنین تولید کننده همان طور که گفتم با صداقت لازم مراحل استاندارد یک کالای مرغوب را طی کرده و در ادامه با یک بازاریابی خلاق مشتری را وارد عرصه کند.
خجسته نیرومند: همان طور که گفته شد توسعه اقتصادی در یک کشور به تنهایی امکان پذیر نیست و نیازمند سیاست های تسهیل گرانه است. سیاست هایی که با همراه قوانین بانکی و مالیاتی به ایستگاه موفقیت خواهد رسید. در واقع بخش تولید زمانی در پایگاه توسعه قرار می گیرد که دولت یکسری برنامه های اقتصادی را تسهیل کند از آن طرف تولیدکننده وظایف خود را به درستی اجرا کند و سپس با یک برخورد اطمینان بخش مردم را راضی کند. البته نباید فرهنگ خرید مردم را هم نادیده گرفت. فرهنگی که نیازمند آموزش و شناخت بهتر است.
* از داشتن صداقت گفتید. این روزها کالای داخلی را با برند خارجی به بازار عرضه می کنند، این مشکل چگونه قابل توجیه است؟ آیا این مسئله باعث از بین بردن اعتماد مردم نسبت به کالای داخلی نیست؟
مهدی محمودی: قطعاً این یکی از نقاط ضعف تولید داخلی است. البته نباید فراموش کرد که بعضی اوقات تولید کننده کار خود را به درستی انجام می دهد اما فروشنده برای فروش بیشتر دست به خلاف می زند. که این مهم به دلیل نظارت نادرست و همین طور فرهنگ سازی اشتباه در بازار عرضه و تقاضاست. به هر حال تولید کننده باید بازار را به اعتبار برساند و این اعتبار با بازاریابی قوی و نظارت اصولی توسط مسئولان مرتبط محقق خواهد شد.
سعید سازش: ابتدا باید این معضل اخلاقی ریشه یابی شود که چرا برای فروش بیشتر و جذب مشتری جنس ایرانی را به نام خارجی می فروشند. حتی اگر مردم به دنبال کالای خارجی هستند هم نباید این کار را کرد. به اعتقاد من باید برای رفع این مشکل یک آموزش برای فروشندگان داده شود و از آن طرف هم سازمان های نظارتی بازخوردهای بیشتری داشته و برخوردهای قانونی را دقیق کنند.
از طرف دیگر هم تولید کننده باید بتواند فروشندگان ثابت و قابل اطمینان برای خود دست و پا کند و مقداری نسبت به تقلب برای طمع بیشتر هوشیار باشد چرا که این مسئله ضربه بزرگی به تولید داخلی خواهد زد.
خجسته نیرومند: خب طبق گفته های دوستان در این حوزه باید ابتدا نظارت ها قانونی تر شده و از جنبه بازرسی صرف خارج شود، سپس مشتری هم نسبت به نوع مارک جنس و کالایی که می خواهد بخرد شناخت داشته باشد و هر نوع تقلبی را به حساب تولید کننده نگذارد. همچنین باید نیروهای بازاریابی قوی در بازار برای مقابله با این معضل وجود داشته باشند و به گونه ای اقدام کنند که اعتماد مردم خدشه دار نشود.
برای مثال می توان از رسانه ها برای معرفی کار استفاده کرد و نسبت به این گونه موارد خلاف هشدار داد که مردم هم اطلاع یافته و خریدهای خود را با دقت انجام دهند. در واقع باید این را به مردم آموخت که اصلی ترین تفاوت میان جنس ایرانی با جنس خارجی می تواند در قیمت آن ها باشد و توجه به این مهم بسیار ضروری است.
* به عنوان آخرین سؤال آیا قیمت کالا برای حمایت از تولید ملی تأثیر دارد؟ کیفیت کار تا چه میزان در تعیین قیمت گذاری نقش خواهد داشت؟
خجسته نیرومند: اجازه بدهید من ابتدا بگویم که مؤلفه قیمت در کالا چه نوع داخلی و چه نوع خارجی آن بسته به موقعیت اقتصادی اقشار جامعه دارد. برای مثال اقشار ضعیف به دنبال کالاهای ارزان می روند و کیفیت را چندان در اولویت نمی بینند (همانند جنس چینی). اقشار متوسط شاید در بعضی از کالاهای مهم کیفیت را در دید داشته باشند اما کالاهای ضروری را به همان قیمت در حد توان خود می سنجند و اقشار سطح معیشتی بالاتر کیفیت کار را در وهله نخست در نظر دارند و قیمت را گزینه آخر خود می دانند.
در این میان خانواده های کم درآمد با وجود کالاهای چینی ارزان قیمت در لیست کالای ایرانی جایی ندارند مگر اینکه این کالا به نرخ پایین تر از جنس چینی برسد و یا اینکه این افراد توجیه شوند که کارآمدی کالای ایرانی بالاتر است. از آن طرف هم خانواده های سطح متوسط به بالا هم چون که کیفیت کار را می سنجند حتی اگر کالای ایرانی به کیفیت لازم برسد به دلیل وجود بی اعتمادی در جامعه امکان خرید محصول ایرانی در حد مطلوب نیست مگر برای کالاهای غیرضرور زندگی.
با این وصف تا زمانی که وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم مطابق با معیارهای رفاه نسبی جهانی نیست و ثروت عادلانه به توزیع نرسیده نباید انتظار حمایت همه جانبه مردم از کالای داخلی را داشت.
مهدی محمودی: بنده هم کاملاً با خانم نیرومند موافق هستم و بر این باورم که موقعیت اقتصادی جامعه تأثیر بسیاری در حمایت مردم از کالای داخلی دارد. حتی اگر جلوی ورود اجناس نامرغوب چینی گرفته شود باز هم مردم کم درآمد که بیشترین قشر جامعه را تشکیل می دهند به دنبال وسایل ارزان هستند.
بنابراین باید قیمت کالای داخلی به گونه ای تنظیم شود که نیاز اکثریت جامعه را با داشتن کیفیت لازم تأمین کند. این مسئله به همان توجه به نفع جمعی که گفته شد باز می گردد.
سعید سازش: بله. قطعاً یکی از مسایل تأثیرگذار در تولید داخلی گرانی و تورم است. سیاست های اقتصادی نادرست و پیش رفتن به سوی تونل تحریم باعث شده هم مردم و هم تولید کنندگان به سد بحران اقتصادی بخورند. در این میان قیمت گذاری کالا باتوجه به کیفیت آن باید بنا به گفته دوستان براساس وضعیت معیشتی مردم باشد و در واقع سود فردی تنها دیده نشود و یک سود جمعی هم به چشم بیاید.
اینجاست که حضور دولت و مسئولان پررنگ خواهد بود. سیاست های اقتصادی دولت می تواند در این حوزه همراه و همیار تولید کننده و به نوعی حامی تولید ملی باشد. در واقع شعار واقعی برای تولید کننده داخلی «کالای با کیفیت و قیمت مناسب» باید باشد./
* گفت و گو: زیبا امیدی فر
نظر شما