به گزارش کردپرس؛ هرساله با سناریویی از پیش تعین شده شورای عالی کار بدون توجه به قانون و فاکتورهای دخیل در مزد کارگری که مبنا و اصل تعین مزد می باشند، در روزهای پایانی سال، که احاد مردم سرگرم مسافرت و برنامه های نوروزیشان هستند، شروع به بحث و تبادل نظر و تصمیم گیری در مورد بنیادی ترین مساله زندگی کارگران می نمایند که خروجی ان، همیشه اجحاف و کم مهری در حق کارگران بوده است.

اگر توجهی به افزایش مزد کارگران از دهه 50 تا کنون داشتە باشیم شاهد افزایش ریتمیک در تمام دوران هستیم و اگر مقایسەای با سایر سطوح مزدی اعم از لشکری و کشوری داشته باشیم تفاوت فاحشی در افزایش این مزدها نسبت به مزد کارگران مشاهده می گردد که نشان از تبعیض و ناهماهنگی در نظام پرداخت هاست.

سال 97علیرغم انتظار کارگران و بدون توجه به خواسته ها و نیازهایشان بار دیگر شورای عالی کار بدون توجه به سبد معیشت و عقب افتادگی های مزدی و نرخ تورم واقعی در روزهای پایانی سال، خبر از تفاهم نمایندگان هر سه جناح بر سر مزد منتشر گردید و افزایش حقوق را برای حداقل بگیران 20 درصد اعلام نمودند که این بیست درصد تقریبا برابر است با 7 درصدافزایش حقوق سایر صنوف، که طبق آمارهای اعلامی از سوی انان میانگین پرداختیشان را 2600000هزار تومان اعلام کردە بودند.

پایین نگە داشتن حقوق کارگران از یک طرف و از طرف دیگر افزایش 50 درصدی حقوق و مزایای بعضی از سازمانها، نشان از ناکار آمدی سیستم اداری در یکسان سازی حقوق ها دارد و این مساله مغایر با سیاست های کلی نظام و عدالت اجتماعی است که نشان از تبعیض و موجب فاصله طبقاتی در جامعه است و بسترساز بسیاری از بزهکاریها و ناهنجاریها و اسیب های اجتماعی است و قشر ضعیف کارگری قربانیان درجه اول اینچنین اقدامات و تصمیماتی هستند.

حقوق اندک کارگران و وضعیت نامناسب اقتصادی و التهاب بازار ارز، زندگی کارگران را تحت تاثیر قرار داده است.

با این وجود هنوز ابلاغیه افزایش حقوق صادر نشده، که شاهد افزایش قیمت بسیاری از کالاهای ضروری مصرف خانوارها تا مرز دو برابر هستیم. این افزایش ها در حالی رخ می دهند که افزایش حقوق 200 هزار تومان حقوق کارگران، هیچ رنگی بە سفره کارگران نمی اندازد وحقوقشان نصف خط فقر اعلام شده از سوی مرکز آمار است؛ با این شرایط کارگران بیشتر از همیشه آسیب پذیرترند و احساس بی پناهی می کنند. لذا در صورت عدم توجه و چاره اندیشی درخصوص وضعیت زندگی، درمان، مسکن ... کارگران، آینده ای دشوار در انتظار این قشر زحمت کش خواهد بود که برای جامعە و دولت مردان قطعا بی هزینه نخواهد بود.

امیدواریم مسولین بزرگوار برای امنیت، آسایش و آرامش این قشر رنجدیده و زحمت کش و جبران وضعیت مزدی آنها، اقدامات و تصمیمات منطقی و معطوف به بهبود وضعیت کارگران بگیرند.

*یادگار فرجی فعال کارگری می باشد.