به جای بستن مرزها واردات مشروط داشته باشیم

سرویس کردستان - یوسف نادری کارشناس کار افرینی و کسب وکار در یادداشتی که در اختیار کردپرس قرار داد به راهکارهای در مورد مرز پرداخت.

وقتی بزرگترین تجارت در کشور ما خرید و فروش مقاله و پایان نامه ست وقتی دانشگاه ها صرفا مردم را تئوری محور آموزش می دهند و تن پروری را به آنها تزریق می کنند نمی توانیم به صورت چکشی بستن مرز الگوی مصرف کالای خارجی را به داخلی تبدیل کنیم. بستن مرز پاک کردن صورت مساله ست کار ازجای دیگر می لنگد.

مردم با محصولات دنبال رفع نیازهایشان هستند وقتی ما نمی توانیم با دانش خود محصولات بروز را تولید کنیم مقصر مرز نیست و یا انتظار داریم هرچیزی در کشور را باید خودمان تولید کنیم خیالی خام و واهی است.

تجارت و بیزینس دقیقا همانند چرخه تشکیل باران است وقتی ما سطح همه دریا ها را ببندیم که تبخیر نشوند دیگر بارانی نخواهیم داشت اقتصاد هم یک چرخه ست و باید این اکوسیستم اقتصادی را به نفع خود بکار بست. اینکه مرز های ما تهدید باشند یا فرصت بستگی به دیدگاه و سیاست اقتصادی ما دارد. مدتی است مرزها یک طرفه بسته شدند و به دلیل امید داشتن مردم و وابسته کردن امرار معاش خود به آن دچار اختلال در کسب وکار شدند.

طبق عرف همیشه واسطه ها به دلیل محیطی و داخلی و تکنولوژیکی احتمال کنار گذاشته شدن را داشتند و این بسته شدن تلنگری است برای توانمند کردن مرزها و مسیر دادن به این نواحی، مرزنشین می تواند صادر کننده نیز باشد وقتی خیلی از تولید کنندگان به دلیل بازار ضعیف تعطیل می شوند از ارتباطات این عزیزان بهره گرفته شود قطعا خالی از لطف نیست.

کدامیک از تولید کنندگان داخلی کشور این استراتژی را به کار گرفته که از مرزنشیانان برای ارسال کالا بهره جسته است وقتی مرز را ببنیدیم قطعا طرف کردستان عراق هم ‌بازارش مختل می شود و مجبور است شرط را بپذیرد اگر شرط هر واردات را کالا به کالا بگذاریم قطعا به نفع مردم است و تولید کنندگان طبق تعاریف مبادله برای هر مبادله باید دو طرف چیزی باارزش داشته باشند تا این رابطه صورت پذیرد.

مرزهای ما میدان مبادله کالاست صرفا واردات نیست مرزهای ما فرصتی ست که باید آنرا به صورت درست و حساب شده به کار گرفت و راه و چاه را به مردمان نشان داد وقتی ما به محصولات خارجی نیاز داریم مطمنا آنها هم نیازهای دارند و می توانیم در قبال هر وارد کردنی جنسی از تولیدکنندگان داخلی را مبادله کنیم.

تا کفه ترازو یک طرفه نباشد لازم است این مردمان را از لحاظ دانش توانمند نمود و تولید کنندگان داخلی را با آنها جوین‌کرد تا این شاه راه اقتصادی به نفع کشور به کار گرفته شود شاید اوایل سخت و غیر ممکن به نظر رسد اما با مدیرت دلسوزانه امکانپذیر است. این را از یاد نبریم اگر مردم محصولی را بخواهند مطنا از جای دیگر از کشور آنرا وارد می کنند شک نکیند اگر بار را با قاطر نیاورند کسانی دیگر با کانتیر زحمتش را خواهند کشید.

هیچ وقت کارهای چکشی باعث اثربخش بودن نتایج نخواهد شد اصلاح الگوی شمصرف کالای ایرانی با بسته شدن مرز شکل نمی گیرد بلکه با اصلاح نظام دانشگاهی و اموزش تجارت بین المللی دوسویه صورت خواهد گرفت بستن یک شبه و بدون برنامه ریزی مرز اثرات اجتماعی اقتصادی دارد که قطعا بر انگیزه مردم تاثیر خواهد داشت بهتر نبود بهترین دانشکدهای اقتصادی و بازاریابی کشور را درمرزها تاسیس و مردم را با این رویکرد اموزش دادو این مردمان را به نجات اقتصاد فراخواند.

وقتی برای اشتغال آنها برنامه ای نداشته باشیم و برای ان تدابیری نیاندیشیم آثار زیانبار آن بیشتر از واردات است انگیزه و خلاقیت مردم با هر حرکت چکشی غروب خواهد کرد و همه می دانیم کشوری موفق است که مردمانش موفق باشند.

کد خبر 57816

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha