به گزارش خبرگزاری کردپرس، دکتر انور یدالهی، حقوقدان و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد در یادداشتی اختصاصی برای کردپرس نوشت: شوراهای اسلامی شهر و روستا به عنوان یکی از نهادهای تصمیم‌گیرنده در نظام حقوقی کشور می‌باشند. در اصل 7 و اصول 100 تا 106 قانون اساسی شوراها و جایگاه آن‌ها به خوبی تبیین شده است.

شوراها یا انجمن‌های شهر از نهادهای مهم تصمیم‌گیرنده در کشورهایی مثل فرانسه، انگلیس، آمریکا، ترکیه و... می‌باشند به گونه‌ای که در کشور فرانسه، شهردار منتخب این شورا دارای اختیارات فراوانی است که حتی برقراری امنیت شهر و صدور مجوزها هم بر عهده دارد. جایگاه شهردار منتخب انجمن شهر پاریس آن‌قدر مهم است که خیلی از رییس‌جمهورهای فرانسه، حداقل یک دوره شهرداری پاریس را در کارنامه و سوابق خود دارند.

در کشور ما نیز قبل از انقلاب اسلامی، نهادی به نام انجمن‌های ایالتی و ولایتی تشکیل شده بود (در مجلس اول) ولی به دلایل سیاسی و شرایط اجتماعی جامعه‌ی ایران، تجربه‌ی ناموفقی بوده است. بعد از انقلاب نیز در همان اوایل انقلاب و حتی قبل از تصویب قانون اساسی، لایحه‌ای در خصوص شوراهای اسلامی شهر و روستا به تصویب شورای انقلاب و دولت موقت رسید که نشان از توجه دولتمردان و نیز جایگاه مهمی است که شورا می‌تواند در ساختار تصمیم‌گیری و حقوقی کشور داشته باشد. البته پس از آن نیز قوانین متعددی به تصویب رسید از جمله در اصول بیان شده در قانون اساسی، مهم‌ترین قانون که در حال حاضر در مورد شوراها اجرا می‌شود قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور، انتخاب شهرداران مصوب سال 1375 و اصلاحات بعدی آن می‌باشد.

با وجود پیش بینی جایگاه قانونی شوراها، چه در قانون اساسی و چه در قوانین عادی، متاسفانه به دلایل متعددی از جمله جنگ تحمیلی، شرایط سیاسی اجتماعی و...، شوراها تا سال 1377 و دولت اول اصلاحات جنبه‌ی عملی پیدا نکرد و پس از آن بود که از لحاظ عملی شورا تشکیل شد.

همانگونه که گفته شد شوراها از ارکان مهم در ساختار تصمیم‌گیری کشور هستند و حتی در قانون اساسی تاکید شده که استانداران، فرمانداران و دیگر مدیران می‌بایست مصوبات شوراها را که در حیطه‌ی اختیارات آن‌ها به تصویب رسیده است، اجرا نمایند؛ چرا که شوراها صرفاً اختیارات مدیریت و اداره‌ی امور شهر را بر عهده دارند و اختیارات آن‌ها جنبه‌ی حاکمیتی ندارد.

نکته قابل توجه این است که هر چه از اوایل انقلاب انقلاب به این سو، قرائن قانون‌گذاری در مورد شوراها را بررسی ‌کنیم،ملاحظه می‌شود که متاسفانه دولت و مجلس نگاه مثبتی به شوراها نداشته و قوانین وضع شده، نشان از محدود کردن اختیارات و صلاحیت‌های شورا دارد؛ در صورتی که شوراها به موجب قانون اساسی می‌بایست جایگاه مهمی در صحنه‌ی تصمیم‌گیری و اداره‌ی امور شهر داشته باشند.